فارس/ در حالی که اسرائیل هنوز درگیر پیامدهای جنگ با ایران است، لیبرمن اعلام کرد هزینه‌های جنگ چندین میلیارد دلار فراتر از پیش‌بینی‌ها بوده و اقتصاد این رژیم در حال فرسایش روزانه است.

آویگدور لیبرمن، وزیر دارایی پیشین رژیم صهیونیستی، در گفت‌وگو با روزنامه «معاریو» اعتراف کرد که اسرائیل در جریان جنگ اخیر، مبالغ هنگفتی فراتر از پیش‌بینی‌های مالی خود از دست داده است.
وی گفت: «از نظر امنیتی، هزینه مستقیم جنگ به ۲۲ میلیارد شِکِل (حدود ۵.۹ میلیارد دلار) رسیده است و لازم است ذخایر تسلیحاتی مصرف‌شده نیز جبران شود.»
لیبرمن همچنین افزود که توقف اقتصاد اسرائیل در هر روز از ادامه جنگ، زیانی معادل ۱.۵ میلیارد شِکِل (حدود ۴۰۳ میلیون دلار) به تولید ناخالص داخلی وارد می‌کرد.
هزینه‌های تحمیلی بر بخش خصوصی و کسب‌وکارها مشخص نیست
از سوی دیگر، هزینه پرداخت غرامت به قربانیان جنگ نیز به ۵ میلیارد شِکِل (نزدیک به ۱.۳۴ میلیارد دلار) رسیده است. او تاکید کرد: «هنوز ابعاد واقعی هزینه‌های تحمیلی بر بخش خصوصی و کسب‌وکارها مشخص نیست.»
در همین حال، برآوردهای رسمی اسرائیل از خسارات ناشی از حملات موشکی و پهپادی ایران در مدت تنها ۱۲ روز، نشان می‌دهد که تل‌آویو بیش از ۳ میلیارد دلار ضرر مستقیم را متحمل شده است. این رقم شامل خسارات وارده به زیرساخت‌ها، ساختمان‌ها و همچنین کمک‌های مالی به شرکت‌های آسیب‌دیده می‌شود.
مدیرکل سازمان مالیات اسرائیل در اظهاراتی کم‌سابقه، این خسارات را «بزرگ‌ترین آسیب اقتصادی در تاریخ اسرائیل» توصیف کرد.
از سوی دیگر، وزارت دارایی اسرائیل در گزارشی داخلی برآورد کرده که مجموع هزینه‌های جنگ، از جمله مصرف سامانه‌های دفاعی و تسلیحات، بازتأمین مهمات، و فعالیت‌های پشتیبانی، به حدود ۱۲ میلیارد دلار خواهد رسید.
این در حالی است که رئیس بانک مرکزی اسرائیل رقم کلی را کمتر، حدود ۶ میلیارد دلار، ارزیابی کرده است، اما هشدار داده که همین مقدار نیز بار مالی سنگینی بر اقتصاد اسرائیل وارد می‌کند؛ اقتصادی که پیش از این نیز تحت فشار یک بحران بی‌وقفه ۲۰ ماهه قرار داشت.
بر اساس این داده‌ها، وضعیت مالی اسرائیل در مسیر تشدید رکود، افزایش بدهی عمومی، و کاهش توان حمایتی دولت از بخش‌های حیاتی اقتصادی قرار گرفته است.
تحلیل‌گران معتقدند که تداوم درگیری‌ها و بی‌ثباتی امنیتی می‌تواند این بحران را به یک فروپاشی اقتصادی تمام‌عیار تبدیل کند، به‌ویژه در شرایطی که منابع اقتصادی کشور به‌جای سرمایه‌گذاری داخلی، صرف جنگ‌های فرسایشی و بی‌نتیجه شده است.