باشگاه خبرنگاران/ ستاره‌شناسان با استفاده از تکنیک «میکرولنز گرانشی» که یک قرن پیش توسط آلبرت انیشتین پیش‌بینی شده بود، یک سیاره گازی غول‌پیکر به اندازه مشتری را در لبه کهکشان راه شیری کشف کرده‌اند.

این سیاره که AT۲۰۲۱uey b نام دارد، ۳۲۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و ۴۱۷۰ روز طول می‌کشد تا یک دور به دور ستاره کوتوله خود بچرخد.

آنچه این کشف را استثنایی می‌کند، نحوه مشاهده آن است. دانشمندان به پدیده «میکرولنز» که بیش از یک قرن پیش توسط انیشتین در نظریه نسبیت عام خود پیش‌بینی شده بود، تکیه کردند. این پدیده ظریف زمانی رخ می‌دهد که یک جسم عظیم (در این مورد، سیاره کشف شده) از مقابل یک ستاره دور عبور می‌کند و به عنوان یک عدسی گرانشی عمل می‌کند که به طور موقت نور ستاره پس‌زمینه را بزرگنمایی می‌کند.

دکتر ماریوس ماسکولیوناس، عضو تیم تحقیقاتی دانشگاه ویلنیوس، این فرآیند را شبیه به تلاش برای دیدن سایه یک پرنده در حال پرواز در دوردست توصیف می‌کند. خود پرنده قابل مشاهده نیست، اما با تجزیه و تحلیل دقیق سایه، نوع، اندازه و فاصله آن قابل تعیین است.

این قیاس، چالش مهمی را که تیم علمی با آن مواجه بود، خلاصه می‌کند، چالشی که نیاز به تجزیه و تحلیل حجم عظیمی از داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط تلسکوپ گایا آژانس فضایی اروپا داشت.

فرآیند کشف به هیچ وجه آسان نبود، زیرا بررسی و تجزیه و تحلیل آن نیاز به سال‌ها کار طاقت‌فرسا داشت. ۹۰ ٪ از سیگنال‌های نوری امیدوارکننده در واقع توسط سایر پدیده‌های نجومی، مانند ضربان‌های ستاره‌ای، ایجاد شده بودند و تنها درصد کمی از این سیگنال‌ها در واقع ناشی از ریزهمگرایی بودند، که این کشف را به یک دستاورد نادر در نجوم تبدیل می‌کند.

این کشف جدید شواهد بیشتری برای نظریه نسبیت انیشتین ارائه می‌دهد و راه‌های جدیدی را برای کشف سیارات دوردست که مشاهده آنها با روش‌های مرسوم دشوار است، باز می‌کند. همچنین توانایی فناوری‌های مدرن را در تشخیص اجرام آسمانی "پنهان" در اعماق کهکشان ما برجسته می‌کند.