هم میهن/متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

در این ۱۲ روز، جان شیرین نزدیک به ۱۰۰۰ ایرانی را ستاندند و در میان آنان، هم عالی‌ترین فرماندهان نیروهای مسلح بودند، هم دانشمندان هسته‌ای، هم زنان باردار، هم کودکان و حتی زندانیان محبوس در اوین. خون زندانی و زندان‌بان به‌هم‌آمیخت، فرمانده و سرباز که جای خود دارد. این انسجام را باید پاس داشت. مفهوم وطن و ایران برای ایرانیان دوباره زنده شده و هرچه به آن آسیب رساند، مردود و مطرود است. بله، خانم سخنگو! درست عمل شد. باشد که در باقی امور هم درست عمل شود.
 
 مهرداد خدیر| سخنگوی دولت در نشست خبری دیروز در معرض پرسشی قرار گرفت که درواقع بیش از آن‌که سؤال باشد، در مقام بیان یک واقعیت بود و خانم مهاجرانی هم به‌جای پاسخ بر آن صحه گذاشت. پرسش این بود: «اگر قانون حجاب ابلاغ می‌شد آیا همبستگی‌یی را که در جنگ دیدیم، شاهد بودیم؟» و پاسخ از این قرار بود: «وضع موجود تأییدی بر صحت عملکرد است؛ درست عمل شد.»
 
حاقّ واقع همین است. دشمن روی چندپاره‌شدن جامعۀ ایران و شکاف مردم و حاکمیت حساب کرده بود و ابلاغ و اجرای قانون موهن حجاب و عفاف (جریمه و مجازات  دختران و زنانی که پوشش رسمی را رعایت نمی‌کنند یا سبک زندگی دیگری اختیار کرده‌اند) به تعمیق اختلاف و شکاف می‌انجامید و بعید بود در این‌صورت، حس تعلق کنونی باز درمی‌گرفت و روز واقعه همه به یاری بشتابند.

مهم‌ترین دلیل رئیس‌جمهور پزشکیان - که در مقام رئیس شورای عالی امنیت ملی از ابلاغ و اجرای قانون حجاب و عفاف به‌رغم تصریح رئیس مجلس در کنفرانس خبری آذرماه سال گذشته امتناع ورزید- نیز همین بود که به انسجام جامعه آسیب می‌رساند و شهروندان را رو‌در‌روی هم قرار می‌دهد و فاصله میان آنان و حکومت را بیشتر می‌کند.
 
آسیب دیگر این بود که نیروهای نظامی و انتظامی و توان قضایی را بیشتر درگیر می‌کرد و تا همین‌جا هم این باور وجود دارد که اگر به‌جای این امور یا جستن یک واژه در یک متن، بر عملیات جاسوسی موساد در ایران متمرکز می‌شدند، چه‌بسا خسارات و صدمات وارده در جنگ 12 روزه از حیث شبکۀ ترور تا این‌حد نبود.

شوربختانه در روزهای منتهی به جنگ هم شاهد موضوعاتی چون اعلام ممنوعیت سگ‌گردانی در شهرهای مختلف بودیم تا این تلقی درنگیرد که چون در حجاب عقب نشسته‌اند، واداده‌اند و به تعبیر آقای فلاحت‌پیشه، در همان روزها که این اعلام شهر‌به‌شهر درگرفته بود، جاسوسان و عوامل موساد در حال ساخت و تجهیز پهپادها و ریزپرنده‌ها بودند.

در جنگ 12 روزه، ایرانیان از خانه و کاشانه دفاع کردند و چون دشمن را پشت درِ خانه یا در خانه دیدند، یکپارچه در برابر او ایستادند حال آن‌که اگر رئیس‌جمهور پزشکیان برای وفاق و ترمیم شکاف‌ها نکوشیده و مشخصاً به اجرای آن قانون موهن تن داده بود، شاهد چنین رویکردی نبودیم. 

فراموش نکنیم توجیه‌کنندگان حمایت یا سکوت درقبال تجاوز دشمن، اصرار داشتند و هنوز هم دارند که این حملۀ اسرائیل به ایران نبود و نیست؛ بلکه اسرائیل و در ادامه آمریکا به «جمهوری اسلامی» حمله کرده‌اند و اگر آن ناقانون اجرا شده یا آن شیوه‌ها ادامه می‌یافت، چه‌بسا این حس به کثیری از شهروندان ایران که دختر، همسر، خواهر، مادر یا محبوبه و یار شهروندان دیگرند دست می‌داد که چرا باید نگران خاکی باشم که از آنِ من نیست؛ زیرا در آن رنجی به من تحمیل می‌شود که سزاوار آن نیستم؟

در جنگ 12 روزه اما این حس دست نداد و به تماشا نایستادند و محکم، محکوم کردند. ویدئوی آن دختر نوجوان که بدون پوشش رسمی و با بغض می‌گفت ایران را دوست دارد، افتخار می‌کند که ایرانی است و می‌گریست، نشان داد که آن انسجام چگونه در این نبرد میهنی همه را در یک صف قرار داد.

آن قانون موهن بیشتر یادآور همان سخن محمدرضا شاه در اسفندماه 1353 بود که یا عضو حزب رستاخیز می‌شوید یا پاسپورت خود را می‌گیرید و از این مملکت می‌روید. چهارسال بعد اما آن‌که از این سرزمین رفته بود، نه انبوه مردمانی که تن به عضویت در آن حزب نداده بودند که خود اعلی‌حضرت همایونی بود. همان‌گونه که پدرش، ایران را برای منتقدان تنگ کرده و یکی را به حبس و دیگری را به تبعید فرستاده بود و سرانجام خود، ناچار شد از این مُلک برود.

نسل جوان اگرچه این حکایات را در کتاب‌های درسی خوانده اما چه‌بسا تبلیغ و اغراق می‌پنداشت و اگر با بازماندۀ آن دو همراهی نکرد، نه به‌خاطر آن آموزش‌های کلیشه‌ای که از سر علاقه به این سرزمین بود. حال آن‌که اگر آن قانون ابلاغ و اجرا می‌شد، به‌سبب خشمی که می‌کاشت، از آن علاقه می‌کاست و چه‌بسا به نفرت بدل می‌ساخت.

آری، درست عمل شد و فراتر از این فقره دولت درمجموع نمره قبولی گرفت. اعضای دولت، پای کار بودند تا لحظه‌ای خدمات‌رسانی متوقف نشود و کسی در آن هنگامه، لاف گزاف نزد و درصدد خودنمایی برنیامد. آن امتناع به انسجام بیشتر انجامید و با سرمایه‌ای که به کف آمده، دولت می‌تواند برای تصمیمات بزرگ‌تر و حیاتی‌تر خیز بردارد.

در آن فقره بحث حکم خدا و ضرورت دین را به میان آورده و طرفی نبستند، چون متون دینی قائل به جریمۀ دنیوی برای نوع پوشش نیست و حکومت چاره‌ای ندارد جز آن‌که عرف را به‌رسمیت بشناسد و خیابان، اداره نیست که برای رهگذران آن یونیفورم تعریف کنند. درست عمل شد و از این پس هم باید درست عمل شود و با محاسبۀ دقیق میزان تاب‌آوری جامعه و واقعیت‌های جهان برای حفظ آتش‌بس موجود و دور کردن آمریکا از اسرائیل تصمیماتی اتخاذ شود.

در این 12 روز، جان شیرین نزدیک به 1000 ایرانی را ستاندند و در میان آنان، هم عالی‌ترین فرماندهان نیروهای مسلح بودند، هم دانشمندان هسته‌ای، هم زنان باردار، هم کودکان و حتی زندانیان محبوس در اوین.  خون زندانی و زندان‌بان به‌هم‌آمیخت، فرمانده و سرباز که جای خود دارد.

این انسجام را باید پاس داشت. مفهوم وطن و ایران برای ایرانیان دوباره زنده شده و هرچه به آن آسیب رساند، مردود و مطرود است. بله، خانم سخنگو! درست عمل شد. باشد که در باقی امور هم درست عمل شود.