ورزش 3/امیر قلعه‌نویی در روزهای پایانی سال 1401 با پذیرش پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران مجبور به ترک سیرجان شد و مدیران گل‌گهر تصمیم به انتخاب سعید الهویی دستیار اول او به عنوان سرمربی گرفتند.
این انتخاب در نگاه اول شاید غیرمنتظره بود، اما با توجه به شناختی که الهویی از تفکرات قلعه‌نویی و تیم فوتبال گل‌گهر دارد و همچنین انگیزه‎‌های انگیزه‌های خودش به عنوان یک مربی نسل جوان، به نظر می‌رسد بهترین تصمیم ممکن در فاصله 7 هفته مانده تا پایان رقابت‌های لیگ بیست و دوم بود.

شروع دوران جدید برای گل‌گهر پس از نزدیک به سه سال حضور امیر قلعه‌نویی در قائمشهر بود؛ جایی که هواداران تیم فوتبال نساجی مازندران تمام وجودشان را برای خروج تیم‌ محبوب‌شان از بحران گذاشتند، اما با وجود اینکه در دقایق پایانی اختلاف را به حداقل رساندند و امیدوار به کسب امتیاز بودند، نتوانستند حریف تفکرات سرمربی جدید گل‌گهر و ستاره‌های این تیم شوند و دو سوپرگل هفته 24 رقابت‌های لیگ برتر کار آنها را تمام کرده بود.
ابتدا محمدرضا حسینی بود که با شوتی مهارنشدنی توانست دروازه علیرضا حقیقی را با ضربه‌ای فنی و چشم‌نواز از پشت محوطه جریمه باز کند و در ادامه 10 دقیقه مانده به پایان مسابقه اینبار محمد خدابنده‌ با شوتی مهارنشدنی و تماشایی دروازه سنگربان تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 2014 را برای دومین مرتبه باز کرد، تا در رقم خوردن اولین پیروزی در شروع دوران پساقلعه‌نویی بازیکنان دو نسل از فوتبال ایران مشارکت داشته باشند؛ بازیکنانی که یکی از آنها در ابتدای فصل و یکی از آنها در میانه فصل با نظر مستقیم امیر قلعه‌نویی جذب گل‌گهر شدند.