ورزش 3/وحید هاشمیان، ستاره سابق فوتبال ایران و بوندس‌لیگا، پس از سال‌ها حضور در فوتبال آلمان، بار دیگر به کشور بازگشته است تا فصل جدیدی در دوران حرفه‌ای خود رقم بزند؛ مربیگری.

این بازگشت، اما صرفاً یک جابه‌جایی جغرافیایی نیست، بلکه تلاشی است برای پیاده‌سازی فلسفه‌ای که او سال‌ها پیش در خاک آلمان پرورانده و حالا مشتاق است آن را در زمین‌های فوتبال ایران به بار بنشاند.
برای درک بهتر این فلسفه، می‌توان به مصاحبه‌های هاشمیان با سایت‌های باشگاه‌های هانوفر و هامبورگ در سال ۲۰۱۸ رجوع کرد. مصاحبه‌هایی که در آن، او از آرزوی خود برای تبدیل شدن به یک «مربی واقعی» سخن می‌گوید. مربی‌ای که نه فقط روی کاغذ، بلکه در زمین، در رختکن و کنار بازیکنان دیده شود. هاشمیان در آن زمان تأکید داشت که سال‌ها بازی در بوندس‌لیگا و تیم ملی ایران، تجربه‌هایی فراموش‌نشدنی بودند، اما حالا وقت آن است که همه آنها را برای ساختن نسل جدید به کار گیرد.
او در پاسخ به سؤالی درباره چشم‌انداز آینده‌اش، با آرامش و قاطعیت می‌گوید: «نمی‌خواهم صرفاً روی نیمکت بنشینم. من برای ساختن آماده‌ام. چه در تیمی کوچک و چه در یک باشگاه بزرگ، مربیگری برای من یک مأموریت جدی است، نه شغل دوم.» این جمله به خوبی تعهد و انگیزه بالای هاشمیان را برای ورود به عرصه مربیگری نشان می‌دهد.

او با اشاره به چالش‌های فوتبال ایران در زمینه توسعه زیرساخت‌ها و آموزش مربیان، اذعان می‌کند که این یک مشکل بزرگ است و به همین دلیل است که باشگاه‌ها در ایران نمی‌توانند به سرعت آلمان توسعه یابند. هاشمیان معتقد است که برای رفع این مشکل، ایران به امکانات آموزشی مجهز و مربیان آموزش‌دیده بیشتری نیاز دارد، اما این کار هزینه دارد، پولی که فوتبال باشگاهی ایران فاقد آن است.
در پایان با نگاهی به پاسخ هاشمیان به سؤالی در خصوص پیشنهاد مربیگری ایران در سال ۲۰۱۸ می‌توان دریافت که او همواره سودای مربیگری در کشورش را در سر داشته است. او در آن زمان گفته بود: «شما می‌توانید هر روز در آلمان چیز جدیدی یاد بگیرید، به خصوص با تیم جوانان هامبورگ، زیرا مربیان خوب زیادی و شرایط عالی در اینجا وجود دارد. اما شاید روزی من در ایران مربی شوم.»
* در اکتبر سال ۲۰۱۲، چند ماه پس از دریافت مدرک مربیگری خود، وحید نخستین گام خود را در عرصه مربیگری برداشت. او به همراه یکی از هم‌تیمی‌های سابقش در هامبورگ، هدایت تیم SV هالشتن‌بک-رِلینگن از لیگ اُبرلیگا (پنجـمین سطح فوتبال آلمان) در ایالت اشلسویگ-هولشتاین را بر عهده گرفت.
* مدتی بعد او به عنوان سرمربی تیم نیندورفر TSV در لیگ اُبرلیگای هامبورگ منصوب شد، اما تنها پس از شش ماه، درخواست فسخ قرارداد داد. دلیل این تصمیم تمرکز کامل بر آموزش و دریافت مدرک رسمی مربیگری سطح بالا (فوتبال‌لِرر) بود؛ دوره‌ای که در مارس ۲۰۱۵ با موفقیت به پایان رساند.
* در مدت نیم‌فصل حضور هاشمیان روی نیمکت نیندورفر، این تیم ۱۸ مسابقه برگزار کرد که حاصل آن ۷ پیروزی، ۶ تساوی و ۵ شکست بود. شاگردان او در این مدت ۲۴ گل زدند و ۱۸ گل دریافت کردند و در مجموع با کسب ۲۷ امتیاز به میانگین ۱٫۵ امتیاز در هر بازی رسیدند؛ آماری که برای یک مربی تازه‌کار، قابل قبول و حتی فراتر از انتظار بود.میانگین امتیاز ۱٫۵ در هر بازی، نشان می‌دهد که هاشمیان نه‌تنها توان فنی برای کنترل تیم در سطح اُبرلیگا را داشت، بلکه در ساختار دفاعی (۱۸ گل خورده در ۱۸ بازی) نیز نظم خاصی ایجاد کرده بود.
* پس از آن، مدتی بیکار ماند تا اینکه در سال ۲۰۱۷ باشگاه هامبورگ او را به عنوان مربی تخصصی به آکادمی فوتبال پایه خود دعوت کرد. همزمان، هاشمیان به‌عنوان دستیار مربی در تیم زیر ۱۷ ساله‌های HSV نیز فعالیت داشت. این همکاری اما در تابستان سال بعد پایان یافت. گرچه باشگاه به او پیشنهاد داد همچنان به‌عنوان مربی تخصصی در سیستم آکادمی بماند، اما هاشمیان این مسیر را نپذیرفت و گفت: «می‌خواهم از این پس به‌عنوان یک مربی واقعی کار کنم.»
* از آن زمان، او در جست‌وجوی موقعیتی جدید در عرصه مربیگری حرفه‌ای است و حالا آن روز فرا رسیده است. وحید هاشمیان با کوله‌باری از تجربه و دانش و با همان فلسفه‌ای که سال ۲۰۱۸ در هانوفر اعلام کرده بود (می‌خواهم یک مربی واقعی باشم)، به ایران بازگشته است تا چالشی جدید را آغاز کند. چالشی که می‌تواند نقطه عطفی در دوران مربیگری او و شاید حتی در فوتبال ایران باشد.