جمهوری اسلامی/ «مذاکره، مسیر اعتدال» عنوان یادداشت روز در روزنامه جمهوری اسلامی به قلم مسیح مهاجری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

بسیار طبیعی است که درباره مذاکره کردن با دولت‌هائی که شرور، زورگو، زیاده‌خواه و دارای خوی سلطه‌طلبی هستند، نقطه ‌نظرهای متفاوتی در سطح جامعه وجود داشته باشد.

اینکه مخالفان مذاکره با چه انگیزه‌هائی دارای چنین نظری هستند موضوع قابل تأملی است ولی نباید از این واقعیت غفلت کرد که در هر جامعه‌ای افراد و گروه‌ها و جریان‌های سیاسی برای ابراز نظر خود درباره موضوعات مختلف آزادند. مهم اینست که آنها نظر خود را بگویند و مسئولان و حکمرانان بعد از شنیدن نقطه ‌نظرهای مختلف تصمیم خود را براساس منافع ملی و مصالح عمومی بگیرند و به آن عمل کنند.

توجه به این واقعیت نیز اهمیت زیادی دارد که اصل مذاکره، نه از نظر شرعی، نه از نظر قانونی و نه از نظر عقلی و عرفی، مذموم و ممنوع نیست. زمان، شرایط و چگونگی مذاکره نیز اموری هستند که تصمیم‌گیری درباره آنها برعهده مسئولان و حکمرانان است کما اینکه مسئولیت عواقب آن نیز برعهده آنهاست.

بر مبنای این مقدمه روشن و تردیدناپذیر، دولت جمهوری اسلامی نباید به سخنان و نوشته‌های کسانی که مذاکره با آمریکا را تقبیح می‌کنند اهمیت بدهد کمااینکه نباید با آنها به خاطر ابراز نظر مخالفشان مقابله کند. آنها آزادند نظرشان را بدهند و دولتمردان نیز آزادند با توجه به جوانب امر و مصالح جامعه تصمیم درست و دقیق را بگیرند.

مسئولان وزارت خارجه کشورمان نباید به خاطر بداخلاقی‌های مخالفان مذاکره با آمریکا و بدنویسی‌های آنها از مسیر صحیحی که انتخاب می‌کنند برگردند و یا درباره صحت و اتقان کاری که می‌کنند تردید به خود راه بدهند.

تصمیم به انجام مذاکره با آمریکا و هر دولت دیگری که دارای موجودیت رسمی و قانونی است از پشتوانه شرعی، قانونی، عقلی و عرفی برخوردار است و متولیان دیپلماسی کشورمان با توجه به همین پشتوانه مستحکم باید به آنچه برای منافع ملی کشور و مصالح عمومی مفید تشخیص می‌دهند عمل کنند کمااینکه رئیس‌ جمهور پزشکیان نیز به اعتراضات و تهدیدهای عناصر افراطی که او را به خاطر مصاحبه معتدلانه‌اش با یک خبرنگار آمریکائی تخطئه کرده‌اند و سرزنش و ملامت می‌کنند نباید اعتنا کند.

مسئولان دولتی ما باید تحمل این قبیل تخطئه‌ها و حتی تهدیدها را داشته باشند تا بتوانند با روش اعتدالی خود جامعه را به سوی قانونمداری، رواداری و خرد جمعی به پیش ببرند.

علاوه بر نظر مساعد و کاملاً مثبت اسلام نسبت به مذاکره با بدترین دشمنان، که در سیره پیامبر اکرم و سایر پیشوایان معصوم به ثبت رسیده است و تردیدی در آن نیست و علاوه بر اینکه در قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی هیچ منعی برای مذاکره به منظور دست‌یابی به حقوق ملت و تأمین منافع ملی و مصالح عمومی وجود ندارد، روش عقلا و آنچه در عرف بین‌الملل جاری است نیز مذاکره را تأیید می‌کند.

در جهان معاصر، بالاترین خصومت میان دولت چین و دولت آمریکا وجود دارد کمااینکه مشابه همین خصومت میان روسیه و آمریکا نیز در جریان است. با اینحال، هم چین و هم روسیه ضمن ادامه رقابت و خصومت با دشمن دیرینه خود آمریکا همواره از اهرم مذاکره در سطوح مختلف با دولتمردان آمریکائی استفاده می‌کنند. از اینها مهم‌تر، مذاکره حماس با رژیم صهیونیستی است که علیرغم آنهمه جنایت صهیونیست‌ها علیه مردم غزه و اعلام آشکار تصمیم این رژیم به نابود ساختن حماس، طرفین بطور مستمر در حال مذاکره با همدیگر هستند و در مواردی نیز حماس از این مذاکرات سود برده است هرچند لزومی ندارد هر مذاکره‌ای حتماً به نتیجه برسد و یا تمام اهداف را تأمین کند.

انجام مذاکرات اخیر ایران و آمریکا که رژیم صهیونیستی و آمریکا آن را با تهاجم نظامی و تحمیل جنگ بر ایران ناکام کردند، قطعاً به سود ایران بود، زیرا افکار عمومی در داخل و خارج بر این نکته تأکید کردند که ایران حاضر به مذاکره شد ولی طرف مقابل به دیپلماسی حمله کرد و میز مذاکره را به موشک بست. به همین دلیل بود که دولت‌های مختلف در این جنگ از ایران حمایت کردند و اسرائیل و آمریکا گرفتار انزوای سیاسی و تبلیغاتی شدند. این تجربه نیز یکی از پشتوانه‌های مستحکم عقلانی بودن مذاکره است و حکمرانان ما هرگز نباید از این روش عقلانی رویگردان باشند.