قدس آنلاین/ رئیس شورای اسلامی شهر مشهد گفت: طبق آخرین گزارشی که از شهرداری گرفتم، پس از ابلاغ این مصوبه شهرداری وارد فاز مطالعاتی شده و در حال مطالعه برای جانمایی و طراحی ساختمان‌ها هستند.

با آغاز جنگ ۱۲ روزه، موضوعی که برای تمام شهرهای ایران مطرح شد، این بود که آیا شهر ما پناهگاهی دارد که در مواقع حمله دشمن به آن پناه ببریم؟ شهرداری تهران اعلام کرد ایستگاه‌های قطار شهری می‌توانند به‌عنوان پناهگاه مورد استفاده قرار بگیرند، اما در زمینه استفاده از آن‌ها نقایصی وجود داشت و شاید آمادگی قبلی برای این کارکرد به وجود نیامد.
شهرداری مشهد نیز بدون مانور خبری زیادی اعلام کرد ایستگاه‌های قطار شهری مشهد می‌توانند به‌عنوان پناهگاه استفاده شوند، اما با توجه به وضعیت مکانی مشهد و نبود تهدید جدی برای این شهر، هیچ‌گاه این موضوع راستی‌آزمایی نشد. پرسش اصلی اما اینجا مطرح می‌شود که به‌ واقع چرا در شهرهای بزرگ ایران شهرداری‌ها یا متولیان پدافند غیرعامل یا مدیریت بحران به فکر این مواقع بحرانی نبودند و پناهگاهی نساختند؟
با یک جست‌وجوی ساده متوجه شدیم شورای اسلامی شهر مشهد در سال ۱۴۰۲ مصوبه‌ای برای ساخت پناهگاه تصویب کرده و در این خصوص حسن موحدیان، رئیس وقت شورای اسلامی شهر مشهد گفته است: «خوشبختانه یکی از اقدام‌های مهم حوزه مدیریت بحران شهری، تهیه مدل جامع ارزیابی ریسک شهر مشهد برای زلزله، فرونشست و سیلاب بوده است. امسال ۸ میلیارد تومان برای تجهیز پایگاه‌های مدیریت بحران تخصیص داده‌ایم. پیگیری‌های لازم برای ایجاد پناهگاه‌های ایمن در سطح شهر و همچنین ۲۰ پایگاه مدیریت بحران در حال انجام است».
با توجه به گذشت بیش از یک سال از این مصوبه، برای پیگیری اجرای آن به سراغ مهدی ناصحی، رئیس شورای اسلامی شهر مشهد رفتیم. او در این خصوص گفت: پیش از موضوعات جنگ، در سال ۱۴۰۲ شورای اسلامی شهر مصوبه‌ای را بر اساس احساس نیازی که بود، تصویب کرد که چهار محل ایمن در شهر که مقصود اصلی ما همان پناهگاه بود، ساخته شود.
رئیس شورای اسلامی شهر مشهد افزود: طبق آخرین گزارشی که از شهرداری گرفتم، پس از ابلاغ این مصوبه شهرداری وارد فاز مطالعاتی شده و در حال مطالعه برای جانمایی و طراحی ساختمان‌ها هستند. امیدواریم این موضوع سریع‌تر به نتیجه برسد، چرا که پیش از کار مطالعاتی، امکان کار اجرایی نیز وجود ندارد. البته فضاهای زیرسطحی و پارکینگ‌های شهر قابلیت استفاده به‌ عنوان پناهگاه را دارند.
ناصحی با تأکید بر اینکه اعضای شورا نیز در حال پیگیری برای اجرای مصوبه هستند، خاطرنشان کرد: بر اساس مباحث ملی ساختمان و مبحث پدافند غیرعامل ساختمان‌های گروه «د» و «ج» باید یک مکان ایمن داشته باشند، اما تأکیدمان بر این بود که با حفظ کاربری‌های مختلف، این ساختمان‌ها به‌گونه‌ای طراحی شوند که در زمان جنگ کاربری پناهگاه را نیز داشته باشند.
وی ادامه داد: در زمان بحران و جنگ، هر مجموعه‌ای باید نقاط امنی را برای تجمع ایمن در نظر بگیرد. این مناطق ایمن هم لزوماً زیرزمینی نیستند، چرا که جنگ‌های امروز، جنگ‌های هدفمندی هستند و معمولاً هم پیش از تهاجم، مکان مورد هجوم اعلام می‌شود. با وجود این، شهرداری باید مکان‌های ایمن تجمعی را هم طراحی کند و بسازد.
رئیس شورای اسلامی شهر مشهد در خصوص پایگاه‌های مدیریت بحران نیز یادآور شد: پایگاه‌های مدیریت بحران نیز کارکرد خودشان را دارند و به ‌صورت کامل آماده هستند که اگر در زمان بحران، مردم به آن مکان‌ها مراجعه کنند، خدمات ارائه دهند. این پایگاه‌ها اکنون در شرایط عادی، کاربری‌های ورزشی و فرهنگی دارند و مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ اما کارکرد اصلی آن‌ها استفاده در مواقع بحرانی است.
با توجه به صحبت‌های رئیس شورای اسلامی شهر مشهد مقدس متأسفانه مصوبه ساخت پناهگاه از دو سال گذشته همچنان در حال مطالعه برای مکان‌یابی است و این اتفاق شاید ناشی از اولویت نداشتن این مسئله باشد.
مردم انتظار دارند این کوتاهی از سوی نمایندگانشان در شورای اسلامی شهر به صورت جدی پیگیری شود تا این حق مسلم شهروندی که حفاظت از جان آن‌ها در مقابل تجاوز خارجی است، به‌ سرعت به اجرا برسد، چرا که پارکینگ‌ها و ایستگاه‌های قطارشهری با وجود همه استحکامات لازم، مکان خوبی برای نگهداری کودکان و سالمندان نیستند و کاربری اصلی آن‌ها را مختل می‌کند.