میزان/با قطعی شدن صعود تیم‌های ایران، ژاپن، کره جنوبی و استرالیا به جام جهانی ۲۰۲۶، برنامه آماده‌سازی این تیم‌ها وارد مرحله‌ای کلیدی شده است. مقایسه تقویم مسابقات دوستانه و تدارکاتی این کشورها، تفاوت محسوسی را در نوع مواجهه فدراسیون‌ها با مرحله پس از صعود نشان می‌دهد.
 بر اساس آنچه تاکنون اعلام شده، تیم ملی فوتبال ایران پس از صعود در فروردین ۱۴۰۴، تنها یک دیدار دوستانه قطعی برابر تیم ملی روسیه برای تاریخ ۶ اکتبر (مهر ۱۴۰۴) در پیش دارد. پیش از این، مذاکره برای برگزاری یک دیدار با تیم ملی شیلی نیز مطرح شده بود که به نتیجه نهایی نرسید. همچنین ایران در شهریورماه در رقابت‌های جام کشورهای آسیای مرکزی (CAFA Cup) حضور خواهد یافت؛ تورنمنتی که بیشتر جنبه منطقه‌ای دارد و از نظر سطح رقابت‌ها، قابل مقایسه با دیدارهای تدارکاتی حریفان آسیایی نیست.
در مقابل، فدراسیون فوتبال ژاپن طبق روال همیشگی خود، بلافاصله پس از صعود، یک برنامه دقیق و سطح بالا تدوین کرده است. تیم ملی این کشور در ماه سپتامبر راهی ایالات متحده خواهد شد تا با دو تیم میزبان جام جهانی، آمریکا و مکزیک، روبه‌رو شود.
کره جنوبی نیز با تنظیم تقویمی متنوع و بلندمدت، برای آزمون در برابر تیم‌های قدرتمند آماده می‌شود. این تیم در سپتامبر ۲۰۲۵ دو مسابقه مقابل آمریکا و مکزیک خواهد داشت و در اکتبر نیز بازی‌هایی با پاراگوئه و احتمالا برزیل در دستور کار قرار گرفته است.
استرالیا نیز رویکردی مشابه در پیش گرفته و با انتخاب حریفانی از سطح بالای فوتبال جهان، در حال آماده‌سازی خود برای جام جهانی است. دیدار با کانادا در شهر مونترآل، بخشی از این برنامه محسوب می‌شود که به شبیه‌سازی شرایط واقعی مسابقات جهانی کمک خواهد کرد.
عربستان سعودی هنوز برنامه نهایی خود را اعلام نکرده، اما مذاکراتی با تیم‌هایی از آمریکای جنوبی در حال انجام است. آخرین بازی تدارکاتی این تیم، مقابل اردن برگزار شده و گفته می‌شود دیدارهایی جدید در دستور کار قرار دارد.
در این میان، تیم ملی ایران با وجود صعود زودهنگام به جام جهانی، همچنان با تقویمی مبهم و برنامه‌هایی محدود و پراکنده مواجه است. فدراسیون فوتبال تاکنون موفق به نهایی‌سازی دیدارهای دوستانه جدی و سطح بالا نشده و تنها مسابقات پیش‌رو به روسیه و تورنمنت منطقه‌ای کافا محدود می‌شود.
این وضعیت در حالی ادامه دارد که فرصت برنامه‌ریزی برای آماده‌سازی تیم ملی به‌سرعت در حال از دست رفتن است. در حالی که حریفان آسیایی مسیر مشخصی را برای مواجهه با تیم‌های قدرتمند دنیا ترسیم کرده‌اند، فوتبال ملی ایران همچنان با خلأ جدی در سیاست‌گذاری فنی و اجرایی در سطح فدراسیون روبه‌رو است.