هم میهن/متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رئیس اسبق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با هم‌میهن تاکید کرد: «در مجلس دهم و زمانی که رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی بودم، در ۲۸ سفر تقریباً به تمام مرزهای کشور تا نقطه صفر مرزی رفتم، با توجه به مباحث مطرح‌شده در جلسه با فعالان اقتصادی استان‌ها، علاوه بر مطالعاتی که پیش از آن انجام داده بودم، «طرح جامع مدیریت توسعه در مرز» را طراحی کردم. با وجود اینکه رئیس کمیسیون امنیت ملی بودم چند ماه تلاش کردم تا فقط چند دقیقه از برخی مسئولان کشور وقت بگیرم و این طرح را ارائه دهم، اما هیچ وقت موفق نشدم. حتی برخی از مسئولان مانند اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام و ائمه جمعه تهران را هم واسطه کردم تا یک ملاقات چنددقیقه‌ای با مسئولان بگیرم و طرح را ارائه کنم.»

او افزود: «من به‌عنوان رئیس مهم‌ترین کمیسیون مجلس نتوانستم و جای تاسف دارد که زنی به اسم «کاترین شکدوم» که الان برخی خبرگزاری‌های به اصطلاح اصولگرا مدعی‌اند فقط ۱۸ روز در ایران بوده، توانسته با بسیاری از مسئولان کشور دیدار کند و در پایگاه‌های مسئولان صاحب نقش شود. یا او بیش از ۱۸ روز در ایران بوده و حتماً یا اسامی دیگری آورده و یا اینکه کانون‌های نفوذ وحشتناکی داشته که بسیار موفق‌تر از مسئولان رسمی کشور توانسته در کانون‌های تصمیم‌گیری حضور پیدا کند. این موضوع نشان می‌دهد که متاسفانه در ایران نفوذ را همچون بسیاری از مسائل دیگر، به گونه‌ای دیگر تعریف کردند. یعنی بخشی از کسانی که مسئول مقابله با نفوذ بودند؛ به سمت نخبه‌کشی و دخالت در انتخابات مختلف روی آوردند و نتیجه کار آنها خانه‌نشین کردن تعداد قابل توجهی از کارشناسان دلسوز بود و حاصل عملکرد آنها حضور برخی از افرادی بوده  که نه‌تنها خدمتی به منافع ملی نکردند، بلکه کشور تاوان اشتباهات آنها را پس می‌دهد.»

فلاحت‌پیشه تاکید کرد: «به عنوان مثال برخی از افرادی که الان صاحب‌منصب هستند با ادعاهای دروغ مذاکره را پرهزینه کردند. همان کسی که به دروغ مدعی بود؛ «به عنوان ضمیمه برجام قرار شده که سر سرداران کشور به آمریکا تحویل داده شود.» او با دروغ به منصب رسید. یا کسانی که با حضور در رسانه ملی هنوز هم برای کشور مسئله درست می‌کنند. اخیراً با ادعای تحریم اروپا (اروپایی که هیچ نقش مثبتی در برجام نداشته) بهانه دست اروپا می‌دهند که مکانیسم ماشه علیه ایران را فعال کند. به همین دلیل معتقدم که «نفوذ هم در ایران به خوبی تعریف نشده است. برخی از افراد، از اسم نفوذ برای نفوذ بیشتر خود در کانون‌های ثروت و قدرت استفاده کردند و به مسئولیت خود در مقابله با نفوذ عمل نکردند و نتیجه‌ این بود که با وجود جانفشانی سربازان فداکار و ایستادگی ملت در این جنگ ما، شاهدیم که بیشترین آسیب کشور از ناحیه نفوذ بوده است.»

او برای عبور از این شرایط و نفوذ گفت: «بخشی از نفوذ در حوزه عملی و اداره کشور بوده است. اما من معتقدم بخشی از نفوذ در حوزه دیپلماسی عمومی کشور صورت می‌گیرد. اسرائیلی‌ها در سراسر دنیا اقدامات مختلفی انجام می‌دهند ولی معمولاً مسئولیتی بر عهده نمی‌گیرند ولی افراد متعددی در ایران تهدید به اقداماتی می‌کنند که هیچ وقت در دستور کار کشور نبوده است و این اقدام آنها بهانه لازم را برای «تهدیدنمایی» ایران به دست دشمنان می‌دهد. اخیراً نمونه این اقدام را در تهدید کشورهای اروپایی و اقدام به ترور و... می‌بینیم. لذا بخشی از نفوذ در حوزه دیپلماسی عمومی است و من معتقدم با یک تحلیل محتوا مشخص می‌شود بسیاری از پالس‌ها و سیگنال‌های تهدیدنمایی ایران در برخی از رسانه‌ها داده می‌شود. یعنی افرادی ایران را به عنوان تهدید معرفی و ناخواسته در زمین نتانیاهو بازی می‌کنند.»

فلاحت‌پیشه با اشاره به دلیل این تهدیدنمایی، افزود: «متاسفانه موضوع نفوذ هم در ایران گرفتار آفت ظاهربینی، ریاکاری و نفاق شد. یعنی کسانی که ظاهر خود را به بخشی از ارزش‌ها نزدیک کردند و بیشترین نفوذ از ناحیه آنها صورت گرفت. اما کسانی که زبان منتقد داشتند و ظاهرسازی نمی‌کردند، حاشیه‌نشین شدند. سال آخر دولت خاتمی عده‌ای افراطی در کشور فاتحه دولت خاتمی را خوانده بودند و به یکباره افرادی که در کشورهای غربی به ویژه آمریکا درس خوانده بودند، به شکلی مشکوک به عنوان کارشناس وارد کشور می‌شوند و بسیار به سرعت در جاهای مختلف منصب می‌گیرند و عضو هیئت علمی می‌شوند، اما همین افرادکه دوران نوجوانی و جوانی خود را در آمریکا سپری کردند، تنها تنش با آمریکا را مطرح می‌کنند و هرگونه مذاکره و دیپلماسی را پرهزینه نشان می‌دهند. آنها کاری می‌کنند که کشور فرصت‌های دیپلماسی را از دست بدهد.»

این استاد دانشگاه با بیان اینکه همیشه گفته‌ام یک جای کار ایراد دارد، گفت: «مگر می‌شود کسانی که از نوجوانی در آمریکا بزرگ شدند، درس خواندند و اساتید یهودی داشتند، یکباره وارد ایران شده و تحت عنوان انقلابی‌گری و ادعاهایی از این نوع، مسیری غیر از تنش را روبه‌روی جمهوری اسلامی قرار ندهند. ما شاهد بودیم که در دو فرصت‌سوزی بزرگ و غیرقابل جبران در سیاست خارجی ایران در سال آخر حسن روحانی و سال اول ابراهیم رئیسی؛ نقش چنین افرادی به عنوان کارشناسان و مشاوران در پیشگیری از توافق ایران کاملاً مشخص است. اولاً مذاکرات سال آخر روحانی را جناحی کرده و مانع توافق شدند. در زمان مرحوم رئیسی هم که در شرف توافق بودیم، ادعاهای دیگری را مطرح کردند که عملاً امکان توافق را از بین ببرند و توافق صورت نگرفت. پس از آن هفت اکتبر که یک حادثه به شدت مشکوک بود شکل گرفت.»

محسن صالحی خواه