ورزش 3/ذات بازی‌های تدارکاتی پیش‌فصل این‌گونه است که تقریباً هرگز نباید منتظر یک دیدار تماشایی و هیجان برانگیز باشید و حتی اگر گل‌های زیادی در آن بازی رد و بدل شود نیز کمتر برخاسته از تاکتیک تیم و بیشتر ناشی از خستگی حین بدنسازی یا ناهماهنگی نفرات جدید و قدیمی است. به همین خاطر بازی تدارکاتی دوم پرسپولیس در ترکیه که مقابل تیم خوب ترابزون اسپور انجام شد هم کیفیتی نداشت و به عبارتی اصلاً دیدنی نبود اما همین بازی سرد و کسل‌کننده در یک زمین تمرینی نکاتی دربر داشت که می‌تواند مورد توجه هواداران این تیم قرار بگیرد.

همان سیستم آلمان
وحید هاشمیان در تیم‌های کوچک آلمانی که هدایتش را برعهده داشت از سیستم 1-3-2-4 به عنوان سیستم پایه بهره می‌برد و به نظر می‌رسد همین سیستم را در پرسپولیس هم پیاده کند. این اتفاقی است که در بازی با ترابزون مشهود بود چرا که خدابنده‌لو به همراه سرلک مقابل خط دفاع بازی می‌کردند و شکاری جلوتر از آنها به عنوان پست 10 به میدان می‌رفت. به نظر می‌رسید سرلک به عنوان هافبک دفاعی و بازیکن پست 6 به میدان رفته و خدابنده‌لو بازیکن پست 8 بود. با توجه به تعویض‌هایی که انجام شد به نظر می‌رسد باکیچ رقیب اصلی سرلک خواهد بود، سروش باید با شکاری رقابت کند و یاسین سلمانی در کنار خدابنده‌لو، عنایت‌زاده و مهری- اگر ماندنی شود – برای بازی در دیگر پست باقیمانده رقابت خواهند کرد.

حساب ویژه روی تازه‌واردها
وحید هاشمیان در بازی با ترابزون از سه بازیکن تازه‌وارد پرسپولیس در ترکیب اولیه استفاده کرد که البته غالباً در نیمه تهاجمی به میدان رفتند. محمدامین کاظمیان وینگر راست، تیوی بفوما وینگر چپ و رضا شکاری پست 10 سه بازیکنی بودند که متعلق به تیم جدید پرسپولیس هستند و این اولین بار بود که هواداران نمایش آنها با پیراهن تیم محبوب‌شان را می‌دیدند. در واقع هر سه نفر تشکیل دهنده مثلث تهاجمی پرسپولیس را نفرات تازه وارد تشکیل می‌دادند که نکته جالبی بود چرا که این اتفاق می‌تواند با توجه به ناهماهنگی‌های موجود هم چالش‌برانگیز باشد هم فرم تهاجمی و کیفیت تیم در فاز حمله را با توجه به ترکیب نوظهوری که در این بخش از زمین ایجاد شده، بالاتر ببرد. در عین حال با توجه به رقابت سختی که در این سه نقطه وجود دارد و تعدد بازیکنان موجود در این سه پست حالا بازی کردن این سه بازیکن از ابتدا پیغام مهمی برای سایر نفرات مدعی خواهد بود.

کاپیتان‌هایی که نیمکت‌نشین شدند
جدا از مسأله نیمکت نشینی سروش رفیعی که فصل قبل چه در دوره گاریدو چه کارتال کمتر پیش می‌آمد، اینکه هم وحید امیری هم امید عالیشاه از روی نیمکت کار را آغاز کردند اتفاق ویژه‌ای بود. هاشمیان هر دو کاپیتان تیمش را از روی نیمکت و در نیمه دوم به میدان فرستاد. اتفاق بازی با ترابزون نشان می‌دهد با وجود کیفیت و تجربه‌ای که هر دو بازیکن دارند شاید فصل را از روی نیمکت شروع کنند که این مسأله می‌تواند با توجه به شرایط سنی و مصدومیت‌های فصل گذشته‌شان هم باشد تا دقایق حضورشان در زمین مدیریت شود. نکته جالب اینجاست که عالیشاه از دقیقه 59 در نقش وینگر چپ به جای بیفوما وارد زمین شد که در این پست با توجه به حضور بیفوما و اورونوف کار بسیار سختی خواهد داشت. از سوی دیگر وحید امیری هم به عنوان جانشین میلاد محمدی وارد زمین شد. این یعنی که هیچ بعید نیست با توجه به تعدد بازیکنان در فاز حمله، امیری کلاً به دفاع چپ رفته و با میلاد در آن پست رقابت کند.

تیوی ستاره تیم جدید
واقعیت اینکه با توجه به سطح فنی بالاتر ترابزون، پرسپولیس در کل نیمه اول و دقایقی از نیمه دوم مجبور به بازی واکنشی می‌شد به گونه‌ای که تقریباً تمام بازیکنان سرخپوش در نیمه زمین خودی جمع شده بودند و تیم سعی داشت با پاس‌های بلند در فضاها یا پشت دفاع حریف از این پرس فرار کرده و موقعیت بسازد. در این مدل بازی که ترابزون، پرسپولیس را مجبور به چنین اجرایی کرده بود خبری از گردش توپ در میانه زمین نبود و بازی هافبک‌های میانی پرسپولیس اصلاً به چشم نیامد اما با وجود پرس شدید و موفق حریف از جلو، خط دفاع سرخ‌ها نمایش نسبتاً راضی‌کننده‌ای داشت.
در این مدل بازی آنچه بیشتر به چشم آمد نمایش امیدوارکننده و فرم جالب توجه تیوی بیفوما بود. بیفوما برعکس بیشتر هم‌تیمی‌هایش هم شرایط بدنی بهتری داشت هم کیفیت بهتری در حمل توپ و بازیسازی ارائه داد. البته مدل بازی سرخ‌ها به گونه‌ای بود که او بیشتر صاحب توپ می‌شد اما هر وقت توپ می‌گرفت هم نشان می‌داد خرید قابلی است و می‌تواند مهره‌ای تعیین کننده در فاز حمله پرسپولیس باشد. 
نکته جالب اینجاست که شاید بیفوما با این کیفیت اورونوف همیشه مصدوم را نیمکت نشین کند یا در نهایت اینکه به پست دیگری بفرستد.