کری گفت: از نگاه من، بهترین شوت زندگی‌ام مقابل تیم گونزاگا و زمانی بود که در کالج دیویدسون بازی می‌کردم. همه‌ ما لحظاتی در زندگی داریم که اگر نتیجه متفاوتی رقم می‌خورد، مسیر زندگی‌مان نیز تغییر می‌کرد. آن لحظه دقیقاً همین حس را برای من داشت.

فوق‌ستاره تیم بسکتبال گلدن استیت افزود: در آن بازی، نتیجه مساوی و کمتر از یک دقیقه به پایان زمان باقی مانده بود. اندرو لاودیل، سنتر تیم ما، یک ریباند تهاجمی حیاتی گرفت. انگار همه‌چیز در صحنه حرکت آهسته بود. توپ را با یک دست گرفت و برای من فرستاد. من شوت زدم و توپ داخل سبد رفت. ما سه امتیاز جلو افتادیم و از آنجا جادوی تورنمنت شروع شد. این شوت نه تنها باعث پیروزی در آن بازی شد، بلکه اعتمادبه‌نفس من را بالا برد و شروعی بود برای مسیر ستاره شدن.

این بازی به تاریخ 21 مارس 2008 بازمی‌گردد؛ زمانی که کری 40 امتیاز برای تیم دیویدسون، تیم دهم سید، مقابل تیم هفتم سید، گونزاگا کسب کرد و پیروزی 82 بر 76 را رقم زد. کری در آن مسابقه با آمار خیره‌کننده‌ای بازی کرد: 14 پرتاب موفق از 22 شوت (63.6٪) و 8 پرتاب سه‌امتیازی موفق از 10 تلاش (80٪)، به همراه سه ریباند، دو پاس گل و پنج توپ‌ربایی در 39 دقیقه حضور در میدان.

شوت سه‌ امتیازی تعیین‌کننده‌ای که حدود یک دقیقه به پایان باقی مانده بود، نه‌تنها تیم را پیش انداخت، بلکه گونزاگا را مجبور به گرفتن وقت استراحت کرد و عملاً شکست آن‌ها را رقم زد.

کری سپس در ادامه تورنمنت، دیویدسون را به پیروزی مقابل تیم‌های قدرتمند نظیر جورج‌تاون (سید دوم) و ویسکانسین (سید سوم) رساند و تنها یک برد با صعود به فینال چهار تیم نهایی فاصله داشت اما در مرحله Elite Eight مغلوب تیم شماره یک، کانزاس شد.

کری در پایان گفت: خیلی به آن لحظات فکر می‌کنم. ایمان من بخش بزرگی از وجودم است. همیشه دنبال درک دلیل اتفاقات هستم. آن لحظه در سال‌های شکل‌گیری شخصیت من رخ داد. اگر نتیجه‌اش متفاوت بود، شاید سرنوشت دیگری برایم رقم می‌خورد.