خبرگزاری کتاب ایران/ «اوپنهایمر» در ژانر حماسی زندگینامه‌ای به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی کریستوفرنولان کارگردان بریتانیایی- آمریکایی در سال 2023 ساخته شد. داستان فیلم اقتباسی از زندگی جی. رابرت اوپنهایمر، فیزیکدان نظری آمریکایی است که به عنوان «پدر بمب اتمی» شناخته شده‌است و کیلین مورفی نقش وی را در فیلم بازی کرده‌است.
 

 «اوپنهایمر» آخرین ساخته کریستوفرنولان فردا در سینماهای آمریکا اکران می‌شود.
«اوپنهایمر» در ژانر حماسی زندگینامه‌ای به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی کریستوفرنولان کارگردان بریتانیایی- آمریکایی در سال 2023 ساخته شد.داستان فیلم اقتباسی از زندگی جی. رابرت اوپنهایمر، فیزیکدان نظری آمریکایی است که به عنوان «پدر بمب اتمی» شناخته شده‌است و کیلین مورفی نقش وی را در فیلم بازی کرده‌است. این ششمین همکاری مشترک نولان و مورفی است. 
نولان فیلم‌نامه این فیلم را با اقتباس از کتاب پرومته آمریکایی، پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر به رشته تحریر درآورده است. دربیشتر فیلم‌های اقتباسی- زندگینامه‌ای معمولا از بخش مهم داستان کتاب یا زندگی فرد موردنظر اقتباس صورت می گیرد حتی نابغه سینمای این روزهای هالیوود نیز از این قاعده اقتباس مستثنی نبوده است و دراین اقتباس نولان به بخشی از زندگی اوپنهایمر اشاره می‌کند که اصطلاحا به «پروژه منهتن» معروف است . جایی که او علاوه بر فیلم، در زندگی واقعی خود نیز نقشی محوری و تعیین کننده در یک آزمایش بزرگ علمی بر عهده دارد که زندگی بشر را دستخوش تغییر می‌کند.
آزمایشگاه علمی فوق سری «لوس آلاموس» در نیومکزیکو که در فیلم به تصویر کشیده شده است؛ به عنوان زادگاه بمب‌های اتمی معرفی شده است. «اوپنهایمر» و «ژنرال لسلی گرووز» (با بازی مت دیمون) که وظیفه رهبری این تلاش پیشگامانه را بر عهده داشتند، با دقت این پروژه را برنامه‌ریزی کردند و یک مکان دورافتاده در میان کوه‌ها را انتخاب کردند. در این شهر مخفی، صد‌ها دانشمند و مهندس به طور خستگی ناپذیری تلاش کردند تا اولین دستگاه آزمایش هسته‌ای، بمب اتمی با سوخت اورانیوم که در هیروشیما ژاپن انداخته شد و بمب اتمی با سوخت پلوتونیوم که در ناکازاکی ژاپن به زمین افتاد را بسازند.
یکی از جذابیت‌های این پروژه اقتباسی سکانس‌های «سیاه و سفید» و «رنگی» آن است علاوه برآن نولان این فیلمنامه اقتباسی را دوبار نوشته است که به نظر می‌رسد برای کسانی که قصد نوشتن و ساختن فیلمنامه اقتباسی -زندگینامه ای دارند راهکار خوبی باشد.
وقتی از زندگی شخصی واقعی اقتباس می‌شود نویسنده و کارگردان برای نزدیک شدن به شخصیت اصلی فیلمش مجبورمی‌شود از ترفندهایی ویژه استفاده کند. نولان فاش کرد که در ابتدا فیلم را از منظر اول شخص نوشته‌ است، زیرا به او کمک کرده تا طرز فکر اوپنهایمر را بهتردرک کند.
کریستوفر نولان دراین باره توضیح داد: «من ابتدا به صورت اول شخص نوشتم، کاری که قبلاً هرگز انجام نداده بودم. نمی‌دانم کسی قبلاً این کار را کرده است یا نه. اما نکته این است که با سکانس‌های رنگی، که بخش عمده‌ای از فیلم است، در ذهن اوپنهایمر می گذرد یا بهتر است بگوییم همه چیز از دیدگاه اوپنهایمر گفته می‌شود و شما به معنای واقعی کلمه از چشمان او نگاه می‌کنید. کار عجیبی است. اما این یک یادآوری برای من بود که چگونه فیلم را فیلمبرداری کنم. این یک یادآوری برای همه افراد درگیر در پروژه بود. من واقعاً می‌خواستم این داستان را با اوپنهایمر رور کنم. نمی‌خواستم کنارش بنشینم و قضاوتش کنم. این یک کار بیهوده به نظر می‌رسید. این بیشتر جنبه مستند یا نظریه سیاسی یا تاریخ علم داشت. این داستانی است که شما با او تجربه می‌کنید و او را قضاوت نمی‌کنید. شما با او با این دوراهی‌های اخلاقی آشتی ناپذیر مواجه هستید.»
او اضافه می‌کند که سکانس‌های سیاه‌ وسفید از سوی دیگر، بیشتر از زاویه دید «لوییس استراز» عضو کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده با بازی «رابرت داونی جونیور» است، ما از آن طرف اتاق به «اوپنهایمر» نگاه می‌کنیم.
این فیلمساز قبلا در مصاحبه با «امپایر» گفته بود این تغییر میان فرمت رنگی و سیاه‌وسفید به فیلم «خاطره» او شبیه است.
این کارگردان در ادامه می‌گوید: یکی از چالش‌های «اوپنهایمر» فیلمبرداری با فرمت سیاه و سفید «آیمکس 70» بود. اعضای گروه «کُداک» را به شدت در این پروژه به چالش کشیدیم که برای ما این فرمت را بسازند و آن‌ها فراتر از آن را انجام دادند. برای اولین بار در تاریخ، موفق شدیم فیلم «آیمکس» سیاه و سفید را ضبط کنیم و نتیجه هیجان‌انگیز و فوق‌العاده بود. به محض اینکه من و «هویت» (فیلمبردار پروژه) نتیجه اولین آزمایش‌ها را دیدیم، می‌دانستیم این همان فرمتی است که فوراً عاشقش می‌شویم.
به روال بیشتر فیلم‌ها این فیلم هم قبل از اکران عمومی یک پیش نمایش برای اهالی خاص هالیوود داشت که تحسین همه را برانگیخت. پل شریدر کارگردان و فیلمنامه نویس معروف در تععریف از «اوپنهایمر» گفت: اگر امسال قرار است یک فیلم را در سینما ببینید، باید این فیلم باشد. من جزو طرفداران نولان نیستم اما او با این فیلم کولاک کرده است.
لینزی باهر نویسنده آسوشیتدپرس گفت: این یک دستاورد تماشایی است. اوپنهایمر واقعا یک درام جدی و فلسفی است.
رابی کالینز، منتقد سینمایی تلگراف عنوان کرد: مانند این است که مغزم با انفجار پلوتونیوم بازشده‌باشد، پایان بندی به شکلی مرا به گریه انداخت که چیزهای دیگر را حتی نمی توانم به یادآورم. داستان فیلم دربارهٔ زندگی جی. رابرت اوپنهایمر، فیزیکدان نظری آمریکایی است که به عنوان «پدر بمب اتمی» شناخته شده‌است و کیلین مورفی نقش وی را در فیلم بازی کرده‌است. این ششمین همکاری مشترک نولان و مورفی است.
در این اقتباس سینمایی امیلی بلانت، رابرت داونی جونیور و مت دیمون نیز به‌ترتیب در نقش کاترین اوپنهایمر، لوئیس اشتراوس و لسلی گرووز حضور دارند. پیش بینی می شود این فیلم اقتباسی شگفتی ساز شود و در آخرهفته و در افتتاحیه خود حدود 40 تا 50 میلیون دلار فروش داشته باشد که برای یک فیلم از سینمای متفکر در گیشه رقم خوبی محسوب می‌شود.