یک‌شنبه 01 مهر 1403 - 21:04

کد خبر 170494

یک‌شنبه 29 مرداد 1402 - 22:50:00


۸ رمان‌ خواندنی که کمتر از ۳۰۰ صفحه دارند


مجله دیجی کالا/ در روزهای گرم تابستان که بی‌حوصلگی و استیصال آدم‌ها را کلافه کرده یکی از بهترین کارها برای تغییر ذائقه، خلاص‌شدن از شر مشکلات و سیرکردن در جهانی دیگر، خواندن کتاب است. اما هر کتابی برای این روزها مناسب نیست. مطالعه‌ی رمان‌ها و داستان‌های حجیم به زمان و تمرکز نیاز دارد و ممکن است حوصله‌ را سر ببرند. بهترین گزینه‌ها در این شرایط رمان‌هایی هستند که کمتر از ۳۰۰ صفحه دارند. در این مطلب ۸ رمان خواندنی و مهم از بهترین نویسندگان جهان معرفی شده‌اند.

۱- مزرعه‌ی حیوانات 
با این‌که قبلا این رمان را خوانده‌اید حالا که بزرگ‌تر و عاقل‌تر  شده‌اید و از دست دولتمردان جهان کلافه هستید دوباره آن را بخوانید. جورج اورول در این کتاب به مضمون خیانت به آرمان‌ها و توتالیتاریسم پرداخته و حکومت‌های دیکتاتوری و سرشار از خفقان را نقد کرده است.
«مزرعه‌ی حیوانات» رمانی کوتاه، تمثیلی و سیاسی است که ماجرای گروهی از جانوران اهلی یک مزرعه را روایت می‌کند. این حیوانات دست به شورش می‌زنند و اختیار مزرعه را از صاحب‌اش می‌گیرند.
کتاب با رویای میجر پیر آغاز می‌شود. او در رویایش می‌بیند که همه‌ی حیوانات بدون انسان‌ها و زورگویی‌های‌شان با خوشحالی زندگی می‌کنند. میجر این رویا را در جمع حیوانات مطرح و آن‌ها را تشویق می‌کند برای واقعی ‌شدن‌اش تلاش کنند. اما او سه شب پس از گفتن صحبت‌ها می‌میرد.

حیوانات مزرعه شورش گسترده‌ای به راه می‌اندازند و مالک اصلی مزرعه را از آن‌جا بیرون می‌کنند. رهبری این حیوانات شورشی بر عهده‌ی ناپلئون، خوکی جوان است. او هم اندکی بعد از به قدرت رسیدن مثل صاحب مزرعه ظلم می‌کند و مخالفان را سرکوب می‌کند.

۲- پیرمرد و دریا 
ارنست همینگوی یکی از مهم‌ترین نویسندگان جهان برای نوشتن رمان «پیرمرد و دریا» برنده‌ی نوبل ادبی و جایزه‌ی پولیتزر شد. او در این اثر قصه‌ی زندگی سانتیاگو ماهیگیر پیر کوبایی که مدت‌هاست صید نکرده و دست‌و‌پنجه‌ نرم کردن‌اش با نیزه‌ماهی غول‌پیکر را روایت می‌کند. نویسنده با چیره‌دستی مفاهیمی مثل «شکست»، «شجاعت»، «شهامت» و «موفقیت» را به تصویر کشیده است.

۳- مسخ 
گرگور سامسا شخصیت اصلی داستان که از شغل‌اش متنفر است اما برای تامین مخارج خانواده‌اش سخت کار می‌کند یک روز صبح در هیبت حیوان موذی غول‌پیکری از خواب بیدار می‌شود. گرگور شگفت‌زده نگران تامین مخارج خانواده‌اش است. او می‌خواهد بدون آسیب زدن به خود غلت بزند. در حالی که سعی می‌کند با بدن جدیدش آشنا شود رئیس‌، منشی و اعضا خانواده‌اش پشت در فریاد می‎زنند. وارد اتاق می‌شوند. منشی فرار می‌کند اما پدرش او را به اتاق خواب برمی‌گرداند. فرانتس کافکا در «مسخ» به بررسی مضامینی مثل انسانیت، بیگانگی، خانواده و مسئولیت می‌پردازد و آن‌ها را به چالش می‌کشد.

۴- آوای وحش 
جک لندن نویسنده‌ی مشهور و سوسیالیست آمریکایی که با پشتکار حیرت‌آور و خواندن تقریبا همه‌ی کتاب‌های کتابخانه‌ی عمومی اوکلند توانست به قصه‌نویسی مشهور تبدیل شود در رمان «آوای وحش» که پرفروش‌ترین اثرش است قصه‌ی باک شخصیت اصلی رمان و سگی وفادار را در دوره‌ی «تب طلای کلوندایک» روایت می‌کند. در اواخر قرن نوزدهم کارگران معدنچی در منطقه‌ی کلوندایک در شمال غربی کانادا طلا پیدا کردند. خبر این اکتشاف به ایالت‌های آمریکا رسید و حدود هزاران نفر در جست‌وجوی طلا به این منطقه رفتند. لندن‌ نیز همراه چند نفر از اعضای خانواده‌اش در تابستان ۱۸۹۷ به این منطقه رفتند و در جریان این سفر آسیب‌های جسمی شدیدی دید، سوءتغذیه گرفت و چند دندانش را از دست داد.

۵- یادداشت‌های زیرزمینی 

حتی برای علاقه‌مندان متعصب داستایوسکی نیز «یادداشت‌های زیرزمینی» متنی غریب است، رمانی کوتاه که به‌ سختی می‌توان در آن مواد و مصالح لازم متنی را حتی در مقایسه با سایر متون راوی بزرگ پیدا کرد. پس این بیگانگی از نویسنده‌ی آن یعنی فئودور داستایوسکی نیست بلکه جهان آن سرزمینی بدون خاک خوب است، در آن‌جا نور کافی نیست و حتی هوا نیز فقط در حدی است که راوی ماجرا زنده بماند و هم‌چنان ادامه بدهد.
داستایوسکی راوی خود را در زیرزمینی نمور پیدا کرد، در تاریکی مطلقی که هیچ خیالی آن را روشن نمی‌کند و در ماجرایی سخت بی‌معنا. این همه‌ی مصالح لازم است: مردی تنها و بدخلق و دل‌نگران جهان و بی‌اعتنا به احوالات و سعادت خویش، مردی جسور و به همان اندازه بیمار و نالان زیرا به دور از هر امر زیبا و والاست، دل‌خوش به معابد پر زرق و برق نیست، امیدی ندارد و بیشتر می‌کوشد که دریابد آن‌چه را در پیش چشم دارد، در خیال. پس زبان روایت او به دور از آداب نویسندگی است و این یکی دیگر از ویژگی‌های شاخص یادداشت‌های زیرزمینی است. حقیقت‌گویی صریح راوی ماجرا فرصتی سخت بزرگ است تا به دور از روشنایی‌های مصنوعی زندگی و از منظری تازه به شهر و تمدن خویش بنگریم. در ظاهر انتظار زیادی از متن نمی‌توان داشت، وقتی فردی بیمار و بدجنس راوی ماجراست، اما این فقط آغاز داستان است زیرا روایت اصیل او پرده از زیور عالم برمی‌دارد تا حقایقی کشف شود پنهان در زیرزمین خانه‌های شهروندان خوب، باز هم در خیال.

۶- ۱۹۸۴ 
«تنها سه کشور اوشینیا، اوراسیا و ایستیشیا در جهان وجود دارد که همیشه در حال نزاع با یکدیگرند. در کشور اوشینیا، جامعه به سه طبقه کارگر، اعضاء عادی حزب و اعضای رده بالا تقسیم شده‌اند که باید از برادر بزرگ‌ یا رئیس حزب اطاعت کنند. نوشتن در این کشور ممنوع است و آزادی‌های فردی و انسانی محلی از اعراب ندارند. تنها موضوع مهم حزب است.»
توصیفات فوق برای‌تان آشنا نیست؟ کمی فکر کنید. بله درست حدس زدید. تکه‌هایی از رمان ۱۹۸۴ است.
اورول در این رمان با الهام گرفتن از کتاب «جمهور» ارسطو که جامعه‌ی آرمانی‌اش را در آن شرح می‌دهد، آرمان‌شهری غرق در تباهی و سیاهی را نشان می‌دهد که در آن ناتوانی و نادانی انسان فضلیت است. اما وینستن اسمیت، شخصیت اصلی رمان که فردی انقلابی، متفکر و از اعضاء عادی حزب است، تلاش می‌کند به کمک دختری که جولیا نام دارد، شان انسان‌ها را حفظ کرده، عشق و دوستی را به جامعه بازگرداند و آرمان‌‌شهر برادر بزرگ را نابود کند.

۷- دل تاریکی 

کنراد در این اثر شاهکار کرده و وحشت را به معنای دقیق به تصویر کشیده است. او بعد از مدت‌ها زندگی در کنگو مستعمره‌ی بلژیک و دیدن جنایات استعمارگران تلاش کرده در «دل تاریکی» فاصله‌ی باریک بین تمدن و توحش را به تصویر بکشد. نویسنده سفر پرماجرای مارلوی دریانورد برای پیدا کردن کورتز تاجر منفور عاج فیل به قلب آفریقا و شیفته شدن او به تاجر را روایت می‌کند. او بعد از کشف شگرد تاجر برای مسلط شدن بر مردم به ماهیت و ارزش انسان و تمدن غرب شک کرد.

۸- آخرین روز یک محکوم 
«آخرین روز یک محکوم» داستانی نه‌چندان طولانی از ویکتور هوگو، نویسنده‌ی نامدار فرانسوی است. این رمان که از آثار ادبی مشهور جهان به‌شمار می‌رود، تفکرات و احساسات یک مرد محکوم به اعدام را به تصویر می‌کشد. او از گذشته‌ی خود پشیمان و خواهان عفو عمومی است؛ اما هیچ‌کس حتی تنها دخترش راضی به بخشش یک مجرم نمی‌شود.
هوگو همیشه اعتراض‌ها و حرف‌هایش را در قالب داستان‌های تأثیرگذار به گوش مسئولان می‌رساند. این کتاب هم درواقع خطابه‌ی ویکتور هوگو علیه اعدام است. با این‌که سال‌های طولانی از انتشار این کتاب می‌گذرد، هنوز مسئله‌ی اعدام در اغلب جوامع حل‌نشده باقی مانده و مخالفان و موافقانی دارد.
این رمان داستان پر فراز و فرودی ندارد؛ اما تک‌گویی‌های شخصیت اصلی آن‌قدر پرکشش است که ناخودآگاه، خود را جای او می‌گذاریم. هوگو از قهرمان داستانش اطلاعات زیادی به ما نمی‌دهد؛ حتی از جرمش مطلع نمی‌شویم. او یک شهروند عادی است و هر یک از ما تنها به اندازه‌ی یک اتفاق ساده با وضعیت پیچیده‌ای که او گرفتار آن است فاصله داریم.

هوگو با ترسیم دست‌وپازدن این مجرم در مرز باریک مرگ و زندگی و توصیف ترس‌هایش، فضایی پرکشش ایجاد کرده است که قطعاً از خواندنش لذت خواهید برد.



پربیننده ترین


سایر اخبار مرتبط