خراسان/ در جشن رونمایی از نیمار در باشگاه الهلال همه خوشحال بودند جز یک نفر یعنی خود نیمار، چرا این فوق ‌ستاره با استعداد از این انتقال خوشحال نبود؟
در جشن معرفی نیمار به هواداران الهلال که بسیار باشکوه و شگفت‌انگیز هم بود همه خوشحال بودند؛ از هواداران که در رقابت با تیم النصر می‌توانستند از شکار بزرگ‌شان یعنی نیمار رونمایی کنند، تا مدیران باشگاه و ... اما یک چهره در آن مراسم ناراحت به ‌نظر می‌رسید و او کسی نبود جز خود نیمار که انگار از این مراسم و انتقال رضایت کافی نداشت، اما چرا وقتی نیمار عنوان یکی از گران‌ترین نقل وانتقال‌های فوتبال دنیا را یدک می‌کشد و قراردادش می‌تواند با آپشن‌هایش به رقم نجومی  300 میلیون دلار برسد از این انتقال خوشحال به ‌نظر نمی‌رسید؟
 به گذشته برمی‌گردیم
برای درک علت رفتار نیمار باید کمی به قبل برگردیم. زمانی که او در 21 سالگی با نقل‌وانتقالی پرسروصدا به بارسا پیوست تا در کنار مسی و سوارز یکی از جذاب‌ترین خط آتش‌های تاریخ فوتبال دنیا را رقم بزند. 4 سال بعد هم او با رقمی عجیب و غیرقابل باور که رکوردی بی‌نظیر برای فوتبال دنیا بود به پاری‌سن‌ژرمن فرانسه پیوست. 6 سال نه‌ چندان موفق و پرانتقاد را که توام با مصدومیت‌های مکرر بود در این تیم سپری کرد. او طی این سال‌ها در سه دوره جام‌جهانی شرکت کرد و به‌رغم عملکرد فردی موفق، با ناکامی‌های بزرگی روبه‌رو شد. نیمار بسیار اوقات  متهم است که خوب تمرین نمی‌کند. در مقاطع حساسی از لیگ قهرمانان به‌ بهانه مصدومیت ناگهان سراغ تفریحات پرخرجش می‌رود و ... حالا با اطلاع از این مسائل بهتر می‌شود رفتار نیمار را تحلیل کرد و حدسیاتی داشت.
    از اشباع فوتبالی تا نارضایتی و ...
1- نیمار خیلی زود مطرح شد، در دو مقطع به ‌شدت مرکز توجهات برای نقل و انتقالات بزرگ بود و همه این‌ها باعث می‌شود او چندان شوقی برای یک انتقال پرسروصدا به عربستان نداشته باشد؛ چون چنین لحظاتی را در سن کمتر و در مقیاس بزرگ تر تجربه کرده است.   

2- نیمار  بازیکن بااستعداد و کاملی است؛ می‌تواند با هر دو پا شوت بزند، دریبل کند، هم گل می‌زند هم پاس می‌دهد و نماد خوبی برای بازیکنانی است که در پست مهاجم سایه  و شماره 10 بازی می‌کنند، اما جایگاهش را در فوتبال مثل کریس رونالدو با تلاش به ‌دست نیاورده، برای همین انگار فوتبال چندان برایش جذاب نیست. او جنون رکوردزنی، موفقیت و بهترین بودن را ندارد چون با همین تلاش کم هم در قله شهرت و ثروت  است.
3- شاید بتوان گفت نیمار به ته خط دوران ورزشی اش  نزدیک شده  و دیگر موفقیت چشمگیری به‌دست نخواهد آورد. احتمال این‌ که تا جام‌جهانی بعدی در اوج باشد کم است. انتقال به فوتبال عربستان او را از ترکیب اصلی تیم ‌ملی پراستعداد برزیل دور می‌کند. دیگر امکان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را ندارد. او مثل کریس رونالدو از موفقیت‌های کوچک به ‌وجد نمی‌آید و قهرمانی در لیگ عربستان برای او جذاب نیست. برای همین بعید نیست در 31 سالگی خودش را در تهِ خط آرزوهای فوتبالی‌اش حس کند.
4- غیر از دور از دسترس  بودن موفقیت های بزرگ تیمی ، نیمار دیگر برای جایزه بازیکن سال جهان هم نمی‌تواند رقابتی داشته باشد چون هیچ‌وقت امکان اعطای این جایزه به بازیکنی خارج از لیگ‌های درجه یک اروپایی وجود ندارد.
5- به همه این‌ها اضافه کنید روند ناکامی او در تیم فرانسوی را که باعث شد باشگاه پی‌اس جی در ازای پول نیمار را بفروشد. شاید این انتقال از اساس برای نیمار که تحت قرارداد این تیم بود جذاب محسوب نشود.
6- اساساً نیمار به ‌دلیل روحیات شخصی، بدبیاری ناشی از هم دوره شدن با مسی و رونالدو و انتخاب‌های اشتباه نتوانست به ‌اندازه قابلیت‌هایش محبوب و موفق باشد. مسی در آرژانتین یک ستاره محبوب است. کریس رونالدو در پرتغال یک اسطوره است، اما در فوتبال برزیل به‌ دلیل وجود ستاره‌های زیاد، نگاه متفاوت مردم به فوتبال و خیلی چیزهای دیگر، نیمار محبوبیتی را که لایقش باشد ،تجربه نکرده است. به ‌علاوه این‌ که در سه دوره‌ای که او در جام‌جهانی حضور داشت تیمش نتوانست جز یک‌ دوره که خودشان میزبان بودند در جمع چهار تیم پایانی جام باشد. همان یک دوره هم که در جام 2014 به جمع 4 تیم پایانی راه یافتند؛ بعد از مصدومیت نیمار، برزیل با شکست‌های عجیب 7 بر یک و 3 بر صفر در دو بازی پایانی، در خانه خودش چهارم شد. حالا این حجم از ناکامی فردی و تیمی را در نظر بگیرید و تجسم کنید در این شرایط نیمار باید تظاهر کند در 31 سالگی که سن بالایی برای یک فوق ‌ستاره نیست از حضور در لیگ عربستان خوشحال است. قبول کنید حتی اگر پای پول زیادی هم در میان باشد لبخند به لب آن بازیکن نمی‌آید. نیمار و روزهای فوتبالی‌اش پر است از درس‌های مهم برای هرکسی که می‌خواهد در زمینه‌ای موفق باشد؛ حفظ انگیزه، تداوم، تاثیر گروه بر موفقیت‌های فرد، تکیه بر تلاش در عین برخورداری از استعداد، انتخاب درست در لحظات سرنوشت‌ساز و... همه نکاتی هستند که می‌توانستند از نیمار فوق ستاره‌ای در اندازه مسی و رونالدو بسازند که در سنین بالاتری جذب لیگ‌های پولدار اما سطح پایینی مثل عربستان شود.
نویسنده : سید مصطفی صابری| ‌ روزنامه نگار