خبرآنلاین/ کسانی که قدرت رای‌آوری دارند و می‌توانند آرای مردم را جذب کنند اگر در صحنه نباشند مشارکت محدود می‌شود. به شخصه معتقد هستم که قانون انتخابات را نباید مجلس تصویب کند.

 اواخر هفته گذشته بود که سخنگوی کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس، از بررسی موادی از طرح اصلاح قانون انتخابات مجلس در نشست این کمیسیون و موافقت اعضای کمیسیون با ممنوعیت ثبت نام داوطلبانی که تجربه سه دوره نمایندگی را در کارنامه خود دارند خبر داد. طرحی که در مجلس دهم نیز در صحن رای آورد و سپس شورای نگهبان آن را مغایر قانون اساسی دانست و با آن مخالفت کرد. به‌نظر می‌رسد از آن‌جا که یک قانونگذار هر چه تجربه قانونگذاری بیشتری داشته باشد به‌طور قطع تسلط بیشتری در تدوین قوانین و ضوابط و مقررات دارد، تصویب چنین طرحی را می‌توان امری پر حاشیه در عرصه قانونگذاری برشمرد. همچنین با توجه به انتخابات پیش رو در سال جاری و اصل مشارکت حداکثری مردم در پای صندوق‌های رای، این مصوبه می‌تواند موجبات محدود شدن حضور را در پی داشته باشد. «خبرآنلاین» در گفت‌و گو با احمد علیرضابیگی عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس یازدهم، این موضوع را در میان گذاشته و نظرات وی را در این خصوص جویا شده است.

طبق مصوبه کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس، ثبت‌نام داوطلبانی که تجربه سه دوره نمایندگی را در کارنامه خود دارند ممنوع می‌شود، اگر چه این طرح هنوز در صحن مورد بررسی قرار نگرفته اما با توجه به انتخابات پیش رو در اسفندماه امسال، ولی تصویب چنین طرحی چه اهدافی را دنبال می‌کند؟

من هم شنیده‌ام که چنین موضوعی مطرح شده ولی به‌طور کامل در جریان آن نیستم که کمیسیون آن‌ را تصویب کرده یا خیر.
این موضوع در سال ۹۸ هم مطرح شده بود که مورد مخالفت شورای نگهبان قرار گرفت.

با توجه به سابقه قبلی در طرح اصلاح قانون انتخابات در آن زمان، مجلس چنین طرحی را در صحن تصویب کرد، ولی شورای نگهبان به‌دلیل مغایرت این طرح با قانون اساسی، آن را رد کرد. من تعجب می‌کنم با چنین سابقه‌ای مجددا آن‌را تصویب کرده‌اند. این طرح، محدود کننده دامنه انتخاب مردم است، در قانون اساسی صرفا در مورد رئیس جمهور یک چنین طرحی داریم.

در زمانی که ما خواهان مشارکت حداکثری هستیم تصویب چنین طرحی چه آثاری به‌دنبال دارد؟

طبیعی است که در میزان مشارکت مردم تاثیر منفی خواهد گذاشت و خیلی از مردم را از صندوق رای دور خواهد کرد. یعنی کسانی که قدرت رای‌آوری دارند و می‌توانند آرا مردم را جذب کنند، اگر در صحنه نباشند، مشارکت محدود می‌شود. به شخصه معتقد هستم که قانون انتخابات را نباید مجلس تصویب کند.

چرا؟

چون به‌دلیل تضاد منافع نمایندگان به‌دلیل این تعارض منافعی که پیش می‌آید در عمل نمی‌توانند قانون خوبی را از تصویب بگذرانند. ان‌شاالله به‌موقع در اصلاح قانون اساسی این موضوع به‌صورت خاص باید مورد توجه قرار بگیرد.

چنین تصمیمی خلاف حرکت حزبی نیست؟

چرا همین‌طوراست، چون یک جریان سیاسی حاضر نمی‌شود چنین محدودیتی برای خودش ایجاد کند و چهره‌های کارآزموده و توانمند خود را از حضور در مجلس محروم کند. عجیب آن است که در این طرح، به سابقه آن در سال ۹۸ توجه نشده و این طرح حتما در صحن رای نخواهد آورد.
با توجه به اوضاع کنونی کشور، خیلی از سیاسیون معتقدند که بهتر است از افراد کارآزموده و با تجربه برای بهبود اوضاع استفاده شود، اما این طرح باعث می‌شود یک سری افراد بی‌تجربه و بله قربان‌گو وارد مجلس شوند و جایی برای با تجربه‌ها وجود نداشته باشد.
ولی الآن موضوع جدی این است کسانی که سه دوره نمایندگی مجلس را دارند و مورد اقبال مردم هستند، چرا باید از صحنه حذف شوند، دلیلی برای این‌کار وجود ندارد که ما مردم را از انتخاب کاندیدای متخصص و شایسته محروم کنیم. اساسا هر کاری که دامنه انتخاب مردم را محدود کند، حتما در فرآیند دموکراسی و مردم سالاری نمی‌تواند مقبول باشد.

واقعا چرا نباید نیروهای با تجربه وارد مجلس شوند؟

در مجلس بابی باز شده و یک جماعتی دارند از آن ارتزاق می‌کنند و یا کسان دیگری بیایند ارتزاق کنند. نباید نگاه به مجلس این‌گونه باشد. نگاه حاکم بر مجلس باید نگاه کارشناسی باشد. باید امین و مورد وثوق مردم بودن نماینده برای انتخاب، باید ملاک باشد. بعد هم نباید کاری کنیم که مردم از انتخاب نماینده خوش‌نام و کارآزموده محروم شوند. در این صورت ناچار می‌شوند افرادی را به‌مجلس بفرستند که کارآیی لازم را نخواهند داشت.

آیا در این طرح افراد خاصی مثل آقای لاریجانی و امثالهم مد نظر طراحان این طرح هستند؟

فکر می‌کنم اتفاقی این طرح مطرح شده، چون در دوره آقای لاریجانی هم این محدودیت تصویب شد و شورای نگهبان تایید نکرد، اگر شورای نگهبان تایید کرده بود، حتما الآن این قانون جاری بود.