دیجیاتو/ پژوهشگران بلژیکی با آزمایش ۳۹ برند نی نوشیدنی به بررسی وجود مواد گروه پلی و پرفلوئورو آلکیل (PFAS) پرداختند و متوجه شدند که این مواد در اکثر نی‌های ساخته‌شده از کاغذ و بامبو وجود دارند. درواقع نی‌های کاغذی «دوستدار محیط‌زیست» حاوی مواد سمی بالقوه و ماندگار هستند.
مواد پلی و پرفلوئورو آلکیل در بسیاری از محصولات روزمره وجود دارند؛ از لباس‌ها تا ماهیتابه‌های نچسب، مقاوم دربرابر آب، گرما و زنگ. با این حال، این مواد برای انسان‌ها، حیات وحش و محیط‌زیست خطراتی بالقوه دارند.
آن‌ها بسیار آرام تجزیه می‌شوند و می‌توانند هزاران سال در محیط‌زیست باقی بمانند. به همین دلیل به آن‌ها «مواد شیمیایی ابدی» نیز می‌گویند.
PFASها با مشکلات سلامتی متعددی ارتباط دارند. واکنش پایین به واکسن‌ها، وزن تولد کمتر، بیماری‌های تیروئید، سطح کلسترول بالا، آسیب کبد، سرطان کلیه و بیضه از جمله این بیماری‌ها هستند.
پژوهشگران مطالعه فوق می‌گویند که نی‌های کاغذی و گیاهی به‌عنوان جایگزین‌های دوستدار محیط‌زیست پلاستیک تبلیغ می‌شوند. اما وجود PFASها در این نی‌ها به این معنی است که این ادعا لزوماً درست نیست.
آن‌ها ۳۹ برند نی متفاوت را آزمایش کرده‌اند که از پنج ماده متفاوت ساخته شده بودند: کاغذ، بامبو، شیشه، فولاد ضدزنگ و پلاستیک.

از این ۳۹ برند، ۲۷ تا از آن‌ها حاوی PFASها بودند، و در مجموع ۱۸ PFAS مختلف در آن‌ها شناسایی شد. از ۲۰ برند نی‌های کاغذی، ۱۸ عدد از آن‌ها (یعنی ۹۰٪) حاوی PFAS بودند. همچنین ۴ برند از ۵ برند نی‌های بامبو، ۳/۴ برندهای نی‌های پلاستیکی و ۲/۵ برندهای نی‌های شیشه حاوی این ماده بودند. در هیچ‌کدام از نی‌های فولادی PFAS وجود نداشت.

کشورهای بیشتری روبه‌روز فروش نی‌های پلاستیکی را ممنوع می‌کنند و نی‌های کاغذی به جایگزین‌هایی محبوب تبدیل شده‌اند. با این حال پرفلوئورو اکتانوئیک اسید (PFOA)، که از سال ۲۰۲۰ در سراسر جهان ممنوع شده است، متداول‌ترین نوع PFAS در نی‌ها بود.
همچنین تری فلوئورو استیک اسید (TFA) و تری فلوئورو متان سولفونیک اسید (TFMS) دو PFAS موجود دیگر در نی‌ها هستند که در آب حل می‌شوند. به این ترتیب می‌توانند از نی‌ها به درون نوشیدنی‌ها نشت کنند. البته پژوهشگران در مطالعه خود بررسی نکردند که آیا واقعاً این مواد به نوشیدنی‌ها نشت می‌کنند یا نه.
باید توجه داشت که غلظت PFASها در نی‌ها بسیار کم است و بسیاری از افراد تنها گاه‌به‌گاه از نی‌های کاغذی استفاده می‌کنند. اما این مواد می‌توانند تا سال‌ها در بدن باقی بمانند و انباشته شوند.
همچنین مشخص نیست که این مواد چرا در ساخت نی‌ها استفاده می‌شوند. احتمال دارد که PFASها برای ضد آب کردن نی‌های کاغذی به آن‌ها اضافه شوند. هرچه باشد، پژوهشگران توصیه می‌کنند که تا جای ممکن از نی‌های فلزی استفاده کنید، یا سعی کنید آن‌ها را به‌طور کامل کنار بگذارید.