ماه درخشان‌ترین و بزرگترین جسم در آسمان شب ما است که با تعدیل نوسانات زمین در محور خود، این سیاره را به مکانی قابل زیست‌تر تبدیل می‌کند و منجر به آب و هوایی نسبتاً پایدار می‌شود. ماه همچنین باعث ایجاد جزر و مد می‌شود و حرکت آن اصولی دارد که هزاران سال انسان را در جهت‌یابی راهنمایی کرده است. ماه احتمالاً پس از برخورد جسمی به اندازه مریخ با زمین در چندین میلیارد سال پیش شکل گرفته است. ماه یا قمر سیاره زمین تاکنون تنها مکانی فراتر از زمین است که انسان در آن قدم گذاشته است.

در ماه تاکنون قبرستانی تشکیل شده‌است؛ بیشتر از ۲۰۰ تن زباله موجود در ماه، آشغال های فضایی هستند که اطراف آن را فرا گرفته‌اند، ۱۲ فضانوردی که از سال ۱۹۶۹ از آن بازدید کرده اند، در اثر فرود تصادف در آنجا مانده‌اند. ماهواره های رها شده، موشک های مصرف شده، دوربین ها، کوله پشتی ها و توپ های گلف همگی در ماه هستند.

اما در اینجا یکی از عجیب‌ترین حقایق ماه گنجانده شده‌است؛ خاکستر یوجین شومیکر، یکی از بنیانگذاران حوزه علوم سیاره ای، توسط ناسا در یک کپسول پلی کربنات به آسمان فرستاده شده است.