مصاف/ استادی با شاگرد خود از میان جنگلی می گذشت. استاد به شاگرد جوان دستور داد نهال نورسته و تازه بار امده ای را از میان زمین برکند.
🔹جوان دست انداخت و براحتی ان را از ریشه خارج کرد.
🔺پس از چندقدمی که گذشتند٬ به درخت بزرگی رسیدند که شاخه های فراوان داشت .استاد گفت:این درخت راهم از جای بر کن.
 🔹جوان هرچه کوشید ٬نتوانست.
👤استاد گفت:
بدان که تخم زشتی ها مثل کینه ٬ حسد و هرگناه دیگر هنگامی که در دل اثر گذاشت٬ مانند ان نهال نورسته است ٬ که براحتی می توانی ریشه ان را در خود برکنی٬ولی اگر آن را واگذاری٬ بزرگ و محکم شود و همچون آن درخت در اعماق جانت ریشه زند. پس هرگز نمی توانی آنرا برکنی و ازخود دور سازی.

🔅امام على علیه السلام: 
 هر کس کینه را از خود دور کند، قلب و عقلش آسوده گردند.

📚(غررالحکم، ج5، ص 326، ح8584)