خراسان/ کم کم هوا داره سرد می شه و سرماخوردگی و رفقاش دارن از راه می رسن. تو فیلم‌‌های خارجی طرف مریض می شه میره دکتر، دکتر با حوصله ویزیتش می‌‌کنه، نتایج مسابقات راگبی هفته قبل رو با هم مرور می‌‌کنن، هر کدوم از تیم خودش طرفداری می‌‌کنه و بعدش کمی درباره سریالی که دیدن گپ می‌‌زنن، در نهایت هم دکتر با حوصله یکی دو تا توصیه می‌‌کنه و یک چیزی می‌‌نویسه. اما ما چی؟ ما میریم دکتر، هنوز نگفتیم چی‌‌کارمون شده گاهی دکتر شروع می‌‌کنه به نوشتن نسخه، چون معتقده یه ویروس جدید اومده که حتماً همه مبتلا به همون شدن. کلی آدم هم بیرون منتظر هستن و برای همین دکتر یه ثانیه هم وقت نمی‌‌کنه تو صورت آدم نگاه کنه و براساس علایم بیماران قبلی می‌‌نویسه. خب بزرگوار صبر کن شاید اصلاً دستم قطع شده بود! البته خیلی معدود این اتفاق می‌‌افته. حالا باز اینم خوبه. چون به هرحال دکتر براساس تشخیص خودش می‌‌نویسه. بعضی مریض‌‌ها هستن که به‌‌جای دکتر هم عجله دارن. به‌‌محض این‌‌که وارد می شه می گه فلان بیماری رو دارم و لطفاً برام فلان دارو رو بنویس. اینا دکتر سرخود هستن. وقتی هم دکتر یه چیز دیگه تجویز می‌‌کنه ناراحت می شن و مصرف نمی‌‌کنن. بعدشم تعجب می‌‌کنن چرا هنوز مریض هستن. البته بیشتر اوقات دکتر با حوصله گوش می ده، ما هم می ریم سراغ همون دارویی که دکتر گفته، فقط تو داروخونه‌‌ها گیر نمیاد.

دانیال دایی داووداینا