خراسان/ هشتم آبان ماه سالروز درگذشت قیصر امین پور یکی از شاعران تأثیرگذار ادبیات فارسی است که بی‌شک تا سال‌ها بعد شعرش در خاطر دوستداران ادبیات باقی خواهد ماند. از ویژگی‌های برجسته شعر قیصر، می‌توان به گستره وسیع مخاطبان او اشاره کرد.
 این شاعر برجسته، توجه ویژه‌ای به ادبیات نوجوان داشت به همین دلیل، همان اندازه که پختگی زبان شعر و جهان‌بینی ژرف در شعرهای بزرگ‌سال را مدنظر دارد به همان اندازه نیز در شعر نوجوان به سرودن شعر اهمیت می‌دهد. البته وسعت معنایی شعر قیصر باعث شده در بسیاری از شعرهای او مرزبندی سنی برداشته شود و همه مخاطبان از شعر روان او لذت ببرند.
 مثل این شعر: «دیشب باران قرار با پنجره داشت/روبوسی آبدار با پنجره داشت/یکریز به گوش پنجره پچ پچ کرد/چک‌چک چک‌چک چکار با پنجره داشت» چه کسی می‌تواند بگوید این شعر برای چه گروه سنی سروده شده است، در ظاهر، شعری است که برای گروه سنی نوجوان قرار سروده شده است، اما آیا کسی می‌تواند در هر گروه سنی که باشد خودش را از لذت شنیدن این شعر محروم کند؟ زمانی که در شعر سرکشی می‌کند و زبان تند را به کار می‌برد بازهم با رعایت مرزبندی‌هایی شعر همه‌فهم می‌سراید تا مخاطب نوجوان و بزرگ‌سال سخنانش را درک کنند: «آواز عاشقانه ما در گلو شکست/ حق با سکوت بود، صدا در گلو شکست/دیگر دلم هوای سرودن نمی‌کند/تنها بهانه دل ما در گلو شکست...».
شاعری مثل قیصر، نسبت به هیچ‌چیز بی‌تفاوت نیست هر شعری را در موقعیت خاص خودش و به فراخور احوالات جامعه، در جای درست و مناسب می‌سراید. همین ویژگی‌ها باعث افزایش محبوبیت و مخاطبانش می‌شود. به‌وقت عصیان انتقاد می‌کند، وقتی رسالتی در خودش احساس کند شعری می‌نویسد که هیچ مرزی نمی‌شناسند و به‌وقت عاشقی هم شعر قطار را می‌نویسد: «قطار می‌رود، تو می‌روی /تمام ایستگاه می‌رود/و من چقدر ساده‌ام/که سال‌های سال/در انتظار تو کنار این قطار رفته ایستاده‌ام/و همچنان، به نرده‌های ایستگاه رفته تکیه داده‌ام».