اعتماد/متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

محمدحسین سرابی| اخیرا یکی از مداحان صاحبنام کشور طی مراسمی به مناسبت ماه مبارک رمضان، ضمن به‌کارگیری جمله‌ای کنایه‌آمیز در سخنان خود گفته است: «(مذاکره‌کننده با خارجیان) وقتی قرارداد خارجی می‌بندد (باید) فرق لغو با تعلیق را بداند.» آنهایی که دستی بر سیاست دارند در کنار بسیاری از فعالان رسانه‌ای و فضای مجازی، با توجه به اتهاماتی که قبلا هم در این خصوص مطرح شده است، جمله کنایه‌آمیز را متوجه محمدجواد ظریف وزیر سابق امور خارجه کشورمان می‌دانند. اینکه آیا مداح موردنظر، در زمینه تخصص خود اظهارنظری کرده است؟ یا انگیزه او از طرح این موضوع در زمانی که ظریف هیچ سمتی ندارد، چیست؟ آیا او خودش تصمیم به چنین اظهارنظری گرفته یا به او خط داده شده است؟ یا کلا در روزهای معنوی ماه مبارک رمضان، اتهام‌زنی لازم بوده است؟ و... بحث‌های جدایی است، ولی آنچه به لحاظ روانشناسی اهمیت دارد، اینکه آنچه اتفاق افتاده، اتفاقا حمله به نقطه قوت ظریف است؛ نقطه‌ای که بیشتر از هر موضوعی، موجب آزار و اذیت دشمنان و مخالفین او در داخل و خارج از کشور بوده است. باید گفت در حالی چنین اتهامی علیه ظریف مطرح شده است که دوست و دشمن بر آگاهی، علم و دانش، سواد تخصصی و... دکتر ظریف اذعان داشته‌اند. باید گفت: ظریف به شیواترین شکل زبان انگلیسی را که از مهم‌ترین ابزارهای دیپلماسی است، تکلم می‌کند و حقوق بین‌الملل را به اصطلاح از «بر» است. 

سخنان بسیاری از رهبر معظم در تمجید از او وجود دارد، برای نمونه ایشان می‌فرمایند: 
«آقای دکتر ظریف و همکاران‌شان آزمون خوبی از سر گذراندند. احساس قدرت و نشستن در مقابل ۶ قدرت جهانی، دفاع از اهداف و تثبیت حضور و وجود خود به طرف‌های مقابل، از جمله نقاط قوت مذاکره‌کنندگان کشورمان در مذاکرات هسته‌ای بود. تدین، مهم‌ترین نقطه قوت آقای ظریف است و بنده مکرر برای شما عزیزان دعا می‌کنم.» (دیدار وزیر امور خارجه، سفیران و مسوولان نمایندگی‌های ایران در خارج از کشور با رهبر انقلاب - ۹۴/۸/۱۰) 
«بنده هیات مذاکره‌کننده را - همین دوستانی که این مدت این زحمات را بر دوش گرفته‌اند- هم امین می‌دانم، هم غیور می‌دانم، هم شجاع می‌دانم، هم متدین می‌دانم؛ این را همه بدانند. اکثر حضاری که اینجا تشریف دارید، از محتوای مذاکرات خبر ندارید؛ اگر شما هم از محتوای مذاکرات و جزییات مذاکرات و آنچه در مجالس می‌گذرد مطلع بودید، به بخشی از آنچه بنده گفتم، حتما اذعان می‌کردید.... (دیدار مسوولان نظام با رهبر انقلاب - ۹۴/۴/۲) 

کیسینجر، مشاور اسبق امنیت ملی امریکا در کتابی که به ظریف می‌دهد، نوشت: «تقدیم به دشمن قابل احترام، ظریف».

ترامپ رییس‌جمهوری امریکا با تمامی خباثتی که داشت و با سیاست فشار حداکثری و تروریسم اقتصادی علیه مردم کشورمان جنایت جنگی مرتکب شد، در نشست کابینه خود به ناچار می‌گوید: «... جان‌ کری (وزیر اسبق خارجه امریکا) در برابر مردی که داشت با او مذاکره می‌کرد (ظریف)، هیچ شانسی نداشت. اولین‌باری که آن مرد (ظریف) را دیدم، او را در یک برنامه دیدم… من او را نگاه کردم و بعد از ۳ دقیقه تماشا گفتم امکان ندارد کری بتواند از پس مذاکره با این مرد برآید. بعدا دیدم همین‌طور هم شد.» 

جان‌ کری وزیر خارجه اسبق امریکا در توصیف ظریف می‌گوید: «ظریف مذاکره‌کننده‌ای سرسخت، حرفه‌ای، میهن‌پرست و مورد احترام است.»
«گرهارد شرودر» صدراعظم اسبق آلمان می‌گوید: «ظریف دیپلمات بسیار باتجربه‌ای است که نه فقط درباره سیاست ایران آگاه است، بلکه بر مسائل بین‌المللی هم اشراف دارد و این تجربه مزیت بزرگی بود که در مذاکرات هسته‌ای به کار ما آمد.»

ویلیام لوئرز دیپلمات سرشناس امریکایی با بیش از 30 سال سابقه دیپلماتیک و سفارت در کشورهای مختلف و متخصص در امور سازمان ملل در سخنرانی خود در دانشگاه پرینستون می‌گوید: در سال 2005 که آقای ظریف سفیر ایران در سازمان ملل بود، یک متنی را به انگلیسی در موضوع هسته‌ای برای وی فرستادم. آقای ظریف با اصلاح ایرادات انگلیسی متن، من را شرمنده کرد و نشان داد که تسلط او به زبان انگلیسی بیشتر از من و در حد کمال می‌باشد. بی‌شک این اظهارنظرها از تخصص، توانایی و تسلط ظریف بر مفاهیم و موضوعات پیچیده حقوقی و مقررات بین‌المللی نشأت می‌گیرد و بیگانگان را هم به‌رغم میل باطنی، مجاب به اعتراف می‌کند.

آنچه موجب تحریم ظریف از سوی امریکا و ممانعت از سفر او به نیویورک و حضور در اجلاس رسمی سازمان ملل، مراکز علمی و اندیشکده‌ها شد، همین دانش و تخصص او بود که در دفاع از حقوق مردم و منافع ملی، به‌کار گرفته می‌شد و دشمنان را خلع سلاح می‌کرد. عجز و ناتوانی دشمنان در مواجهه با او موجب شد تا اشخاص خبیثی چون پمپئو از سر ضعف او را دروغگو و منافقین و ضدانقلاب او را ماله‌کش اعظم، خطاب کنند. دفاع منطقی، جانانه و تمام قد ظریف از منافع ملی و برنامه موشکی ایران در کنفرانس مونیخ، پارلمان اروپا و سازمان ملل که موجب بسته شدن دهان مخالفین شد، فراموش‌شدنی نیست. 

با وجود چنین واقعیاتی، دشمنان و مخالفین داخلی، در راستای منافع جناحی و شخصی، از چنین داشته‌های هموطن خود ناراحت بوده و همیشه به دنبال حذف او از عرصه سیاسی کشور بوده و هستند. بخش مهمی از دشمنان و مخالفین او را کاسبان تحریم تشکیل می‌دهند که با امضای برجام در سال 1394 سپس اجرایی شدن آن و لغو تحریم‌های سازمان مللی و شکسته شدن اجماع امنیتی علیه ایران، نان‌شان، آجر شد. بنابراین آنها در کنار ترامپ، پمپئو، نتانیاهو و... با تمامی توان جنگیدند تا برجام به محاق رود. ظاهرا به محاق رفتن برجام و پایان دوره مسوولیت ظریف، هنوز آلام دشمنان او را تسکین نبخشیده است و آنها با حمله به نقطه قوت ظریف درصدد تسکین هر چه بیشتر آلام خود هستند. وجود دانشمندی چون ظریف، بی‌سوادی بسیاری را آشکار کرده و موجب تحقیر آنها می‌شود، بنابراین از نظر آنها شایسته است که ظریف دایما مورد هجمه قرار گیرد تا امکان بازگشت او به صحنه سیاسی کمرنگ شود.