ناصر میرزایی متولد یکم فروردین ۱۳۳۳ در خرم آباد بود که بازی فوتبال را از تیم‌های محلی خرم آباد شروع کرد و در سال ۱۳۵۳ به همراه تیم جوانان لرستان در اولین حضور رسمی خود عنوان نایب قهرمانی کشور را از آن خود کرد.

میرزایی در سال‌های ۵۳ تا ۵۶ با حضور در تیم تراکتور تبریز در لیگ تخت جمشید حضور داشت و در سال ۵۵ به همراه این تیم موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی در جام حذفی شد.

وی همچنین در سال ۵۷ در تیم ماشین سازی تبریز مشغول به فعالیت بود و در ادامه موفقیت‌های خود در سال ۵۸ به همراه تیم منتخب لرستان به مقام سوم کشور در تهران دست یافت و تیم لرستان به عنوان نماینده ایران به جام آقاخان بنگلادش اعزام شد.

ناصر میرزایی در فاصله سال‌های ۵۹ تا ۶۶ در تیم‌های فوتبال بوتان، هما، پیام و راه‌آهن تهران توپ زد و در نهایت بازی در مستطیل سبز را در سال ۱۳۶۷ به عنوان عضو منتخب لرستان در لیگ قدس به پایان رساند.

وی پس از آن در کسوت مربیگری در سال‌های ۶۸ تا ۸۶ در کنار تیم‌های مختلفی خیبر، پیام و فجر خرم‌آباد، مدارس فوتبال تهران، تربیت خرم‌آباد و افلاک خرم‌آباد به فعالیت پرداخت و شاگردان زیادی را به جامعه فوتبال ایران تقدیم کرد.

بنابراین گزارش ناصر میرزایی در فروردین ماه سال ۱۳۸۷ دچار عارضه مغزی و برای همیشه از میادین فوتبال دور شد. استاد ناصر میرزایی اسطوره محبوب فوتبال لرستان بامداد دوشنبه ۷ شهریور ۱۳۹۰، پس از حدود ۳ سال و ۵ ماه تحمل رنج و بیماری، دعوت حق را لبیک گفت.

ناصر میرزایی از سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ به طور مستمر به اردوی تیم ملی دعوت شد و در بازی‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین نیز حضور داشت. وی همچنین در فاصله سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۹ در کنار تیم ملی امید جمهوری اسلامی ایران به افتخارآفرینی برای کشورمان پرداخت.

ابراهیم میرزاپور، بیژن کوشکی، حمید فتحی، بهنام بیرانوند، مهرداد خادمی و اصغر کرم‌الهی از جمله شاگردان ناصر میرزایی بودند.