چین در دو ماموریت متفاوت، مجموعه‌های جداگانه‌ای را از ماهواره‌های رصد زمین و اینترنت اشیا به مدار فرستاد.

به نقل از اسپیس، این ماموریت با پرتاب یک موشک «لانگ مارچ ۲دی»(Long March 2D) از مرکز پرتاب ماهواره «تائی‌یوان»(Taiyuan) در شمال چین آغاز شد.

شش ماهواره سنجش از دور متعلق به شرکت «چانگ‌گوانگ ستلایت تکنولوژی»(Changguang Satellite Technology) زیرمجموعه «آکادمی علوم چین» روی این موشک قرار داشتند. ماهواره‌های پهن‌باند «جیلین-۱ کوآنفو ۰۲بی»(Jilin-1 Kuanfu 02B) شماره ۱ تا ۶ به شبکه سنجش از دور تجاری جیلین-۱ شرکت چانگ‌گوانگ ستلایت تکنولوژی اضافه می‌شوند که برنامه‌ریزی شده است تا به طور کلی از ۳۰۰ ماهواره تشکیل شود و تصاویری را با وضوح بالا ارائه دهد. شرکت چانگ‌گوانگ ستلایت تکنولوژی در سال ۲۰۱۴ تاسیس شد و تاکنون بیش از ۱۰۰ ماهواره را به فضا پرتاب کرده است.

دومین پرتاب چین درست کمتر از ۶ ساعت بعد انجام شد. به گفته شرکت «اکسپیس»(Expace) که یک ارائه‌دهنده پرتاب تجاری وابسته به «شرکت علوم و صنعت هوافضای چین»(CASIC) است، موشک سوخت جامد «کوایژو ۱ای»(Kuaizhou 1A) را در ساعت ۵:۴۳ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی از مرکز پرتاب ماهواره «شیچانگ»(Xichang) در جنوب غربی چین پرتاب کرد.

چهار ماهواره «تیانکی»(Tianqi) به شماره ۲۹-۳۲ برای شرکت «گودیان گائوکه»(Guodian Gaoke) روی این موشک قرار داشتند. این ماهواره‌ها ارتباطات پهن‌باند را برای اتصال دستگاه‌های مجهز به اینترنت اشیا در مکان‌های دور از دسترس فراهم می‌کنند.

شرکت گودیان گائوکه قصد دارد یک شبکه را متشکل از ۳۸ ماهواره بسازد. این ماهواره‌ها در حوزه‌های کشاورزی، لجستیک و حمل‌ونقل خدمت می‌کنند و به جمع‌آوری و نظارت در لحظه داده‌ها می‌پردازند تا کارآیی عملیاتی را در مناطق دورافتاده بهبود ببخشند.