تسنیم/در حالی که از سال‌های گذشته شاهد لو رفتن ترکیب تیم‌ها در فضای مجازی بودیم، اخیراً ایمیل‌های تهدیدآمیز به همسر گزینه هدایت تیم‌ها به این فضای کذایی اضافه شده است.
تکنولوژی مانند چاقو می‌تواند استفاده دوگانه (خوب یا بد) داشته باشد. در چند سال اخیر با رشد صفحات و شبکه‌های مجازی، اطلاعات ریز و درشت تیم‌ها بلافاصله به صورت غیررسمی منتشر می‌شود. در سال‌های اخیر برخی از آنها ترکیب تیم‌ها را بدون کمترین اشتباه قبل از مسابقه منتشر می‌کنند، اما بد ماجرا آنجاست که جدیداً برخی کانال‌های خبری حتی محرمانه‌ترین اطلاعات تیم‌ها را در اختیار دارند!
در فقره ترکیب، سوءظن به بخشی از بازیکنان و مدیربرنامه‌های‌شان بوده، اما کمتر موردی می‌تواند اصل ماجرا را اثبات کند. در سال 1400 با اینکه تیم ملی مقابل بحرین با نتیجه 3 بر صفر پیروز شد، ولی ترکیب تیم ملی چند ساعت قبل لو رفت و مسئولان تیم ملی بلافاصله در آن مقطع پیگیری کردند و به فرد مذکور تذکر دادند تا چنین مسئله‌ای تکرار نشود. در جام جهانی 2022 قطر دو بازیکن ملی‌پوش از سوی کی‌روش به ظن لو رفتن ترکیب کنار گذاشته شدند. حتی برخی نفرات هم در تهران به همین دلیل مورد سؤال قرار گرفتند.
از سه سال قبل تاکنون همچنان سریال لو رفتن ترکیب‌ها ادامه دارد؛ البته برای ترکیب تیمی مانند استقلال هر چند بازی یک بار در برخی نفرات اشتباهاتی رخ می‌دهد، ولی در کلیت لو رفتن ترکیب خُرده‌ای وارد نیست. در مورد پرسپولیس عیناً ترکیب پیش از بازی منتشر می‌شود و گاریدو مانند هر سرمربی دیگری دلواپس این مسئله است. این موارد در حالی رقم می‌خورد که تیم‌ها معمولاً تمرین خود را قبل مسابقات پشت درهای بسته برگزار می‌کنند و از این جهت دسترسی به اطلاعات‌شان بسیار سخت است.
در مورد اطلاعات باشگاه اما اوضاع عجیب و غریب‌تر شده است! نام گزینه مربیگری استقلال زودتر از توافق به بیرون درز کرده بود و برخی به همسر گزینه مدنظر ایمیل تهدیدآمیز ارسال کرده بودند. فرشید سمیعی مدیرعامل باشگاه استقلال در پاسخ به اینکه چگونه اطلاعات این چنینی لو می‌رود، انگشت اتهام را به سوی وزارت ورزش دراز کرده و در برنامه ورزش و مردم گفته بود: «به هر حال ما برای توافق با یک مربی به وزارت ورزش، فدراسیون و شورای برون مرزی نامه‌نگاری انجام می‌دهیم، وقتی نامه در اتاق‌ها می‌چرخد اطلاعات لو می‌رود».
البته واقعیت ماجرا اینجاست که گردانندگان پشت صحنه صفحات غیررسمی اطلاعات زیادی در اختیار دارند و به فراخور منافع‌شان بخشی از اطلاعات صحیح را منتشر و اعتماد مخاطبان را جلب می‌کنند. بعد از این جلب اعتماد آنها در مواقع نیاز با ترکیب از اطلاعات جعلی و واقعی تلاش می‌کنند، فضا را برای مدیران باشگاه مدنظرشان تیره و تار کنند تا به هدف‌شان برسند.
دو فصل قبل یکی از مربیان لیگ برتری شاغل در تیمی شهرستانی برای اینکه از گزند دلالان و قیمت‌های نجومی دور بماند به‌صورت شخصی و با هماهنگی باشگاهش با مدافعی از آمریکای جنوبی مذاکره و با قیمت بسیار پایین‌تر از مظنه بازار توافق اولیه را جهت انتقال آن بازیکن به ایران انجام داد، اما برخی نفرات که هویت‌شان مشخص نبود با ارسال ایمیل‌هایی مدافع مذکور را از این انتقال پشیمان کردند!
در مورد دیگری یکی از ایجنت‌های رسمی به ما گفت: «ما تلاش کردیم در سکوت خبری کامل، بازیکنی را به فلان باشگاه شهرستانی ببریم. تا زمانی که بازیکن به شهرستان مذکور برسد هیچ خبری نبود و ما تصور کردیم کسی از این ماجرا تا زمان معینش مطلع نخواهد شد، اما بلافاصله تصویر او در کانال‌های مجازی منتشر شد. بعد از بررسی متوجه شدیم یکی از رانندگان خودروهایی که در اختیار این بازیکن بوده و برخی مواقع هم با باشگاه مذکور ارتباط داشته، تصویر را به یکی از این صفحات منتقل کرده است. حدس ما این است که احتمالاً آن فرد در ازای دریافت مبلغی این اطلاعات را منتقل کرده است».
اظهارات این ایجنت رسمی یعنی این ارتباط از قبل وجود داشته است و باشگاه‌ها باید با افرادی که همکاری می‌کنند توجه بیشتری داشته باشند.
در واقع حرف این دلالان و واسطه‌ها این است که اگر از کانال ما بازیکن خریداری نکنید، اجازه ورود دیگران را هم نخواهیم داد.