آخرین خبر/ گاهی انسان تصمیم می ‌گیرد که کاری انجام بدهد، خیال می ‌کند این تصمیم خود به ‌خود پیدا شده یا به دست خودش است! این تصمیم این اراده این عزم، فیض خاص الهی است که از آنجا القا شده است. 
گاهی یک مطلب علمی در قلب کسی القا می ‌شود، این خیال می ‌کند که با کوشش خودش به آن رسیده است؛ 
گاهی اراده صائب و صالح در قلب کسی پیدا می ‌شود که فلان کار را بکن، این خیال می ‌کند که خودش این کار را کرده است! 
 فرمود: ﴿وَأَوْحَینَا إِلَیهِمْ فِعْلَ الْخَیرَاتِ﴾ نه علمِ به حکم و نه حکمِ افعال که مثلاً فلان چیز واجب است. 
اینکه مادر موسی تصمیم می‌گیرد این بچه را در صندوقچه ‌ای بگذارد و صندوقچه را به رود نیل بیندازد، اینها اراده است تصمیم است. اینها که حکم شرعی نیست که وحی بفرستد که فلان چیز واجب است یا فلان چیز حرام است؛ 
 اینها ارادات و تصمیم های خاص است که ذات اقدس الهی در قلوب مؤمنین القا می ‌کند. 
جامع اینها همان آیه ﴿وَأَوْحَینَا إِلَیهِمْ فِعْلَ الْخَیرَاتِ﴾ است.