آخرین خبر/ بر اساس تحقیقات، کودکانی که در معرض درگیری شدید، مداوم و طولانی مدت با والدین خود قرار می‌گیرند، می‌توانند به افرادی پرخاشگر، متخاصم و خشن تبدیل شوند. در برخی موارد تأثیر دعوای والدین بر فرزندان به صورت کاهش اعتماد به نفس، اضطراب و افسردگی خود را نشان می‌دهد که حتی در برخی از کودکان می‌تواند به خودکشی تبدیل شود.

واکنش کودکان هنگام مشاجره والدین
کودکان وقتی با والدین خود درگیر می‌شوند، احساس ترس و ناامنی می‌کنند.
گاهی ساکت، آرام و گیج هستند؛ زیرا نمی‌دانند چگونه واکنش نشان دهند.
بچه‌های کوچک وقتی می‌بینند که پدر و مادرشان در حال دعوا هستند گریه می‌کنند.
بیشتر کودکان از رفتار والدین خود در بازی، مدرسه و رفتار با خواهر و برادر تقلید می‌کنند.
برخی ممکن است به خود آسیب برسانند یا یک رفتار بی رحمانه با حیوانات اطراف خود مانند حشرات، حیوانات خانگی داشته باشند.
برخی از کودکان نیز عصبانیت و پرخاشگری خود را به والدین منتقل می‌کنند.
برخی افراد خود را به خاطر دعوای والدینشان سرزنش می‌کنند. 
کودکان بزرگتر نیز ممکن است به جای اینکه در خانه باشند به فرار از خانه و مدرسه یا جایی خارج از خانه فکر کنند.
مشکلات دعوای والدین بر کودکان در طولانی مدت
اگر کودکان بخواهند خود را با دعواها و مشاجرات والدین خود وفق دهند، ممکن است از الگوهای رفتاری ناسازگار پیروی کنند، ممکن است در موقعیت‌های دعوا و مشاجره گریه کنند، علائم ترس و اضطراب از خود نشان دهند، در دعوا مداخله کنند یا از خانه فرار کنند.
کودکان هنگام دعوا استرس و اضطراب زیادی را تجربه می‌کنند که تأثیر شدیدی بر رفتار آنها می‌گذارد و اعتماد به نفس آنها را پایین می‌آورد.
برای بزرگسالان، تغییر الگوهای اشتباهی که در دوران کودکی آموخته‌اند، دشوار است و در آینده مشکلاتی را ایجاد می‌کنند.
اگر بچه‌ها ببینند که پدر و مادرشان دائماً دعوا می‌کنند، آن را تقلید می‌کنند و با دوستانشان یا در بازی‌های محیط‌های دیگر بدرفتاری می‌کنند.
فرزندان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند و این یک پدیده تکاملی است که اگر دعوا در مرکز قرار گیرد تأثیرات بسیار منفی و مخربی بر فرد خواهد داشت.

تأثیرات دعوای والدین بر کودکان
یکی از دلایل افزایش دعوای والدین، افزایش استرس و فشار در زندگی است. در زمان پرمشغله امروز، مردم گرفتاری ها و مشکلات زیادی دارند که مقابله با آنها دشوار است. این وضعیت باعث می شود که سطح استرس و اضطراب در بین افراد جامعه افزایش یابد و بسیاری از افراد با مشکلات روانی مختلفی روبرو شوند.

مشکلات جسمی:
در صورت مشاهده دعوای خانوادگی، کودک ممکن است احساس اضطراب، افسردگی و درماندگی کند و در نتیجه این احساسات منفی بر سلامت افراد تأثیر می‌گذارد و گاهی باعث می‌شود برخی از کودکان غذا نخورند و برخی دیگر پرخوری کنند که همه اینها بر سلامت جسمانی آنها تأثیر می‌گذارد.

خواب ناآرام:
تعارض بین والدین بر الگوی خواب کودکان تأثیر منفی می‌گذارد و خواب آرام را از کودکان سلب می‌کند و منجر به عصبانیت کودکان می‌شود. حتی در برخی موارد با شب ادراری در کودکان هم روبرو می‌شویم.

ناتوانی در تمرکز بر درس و افت تحصیلی:
دعوا جلوی کودک ذهن او را کاملاً مشغول می‌کند و در نتیجه نمی‌تواند حواس خود را بر یادگیری از این متمرکز کند و تمرکزش کاهش می‌یابد و این یکی از آسیب‌های شایع در کودکان در زمان افت تحصیلی تلقی می‌شود.

اعتماد به نفس پایین:
کودک در این شرایط ترکیبی از احساس گناه، شرم، بی ارزشی و ناامیدی را در خود ایجاد می‌کند و به طور کلی احساس اعتماد به نفس پایینی دارد.

مشکلات ارتباطی با همکاران:
مشاجرات والدین باعث می‌شود کودکان احساس غمگینی، سردرگمی، پرخاشگری، لجبازی کنند و در تعامل با همسالان خود دچار مشکل شوند.

عصبانیت:
والدینی که جلوی فرزندان خود دعوا می‌کنند در واقع به فرزندان خود پرخاشگری را آموزش می‌دهند و برای حل مشکلات دعوا راه می‌اندازند و به همین دلیل است که بچه‌ها سعی می‌کنند مشکلات خود را از این طریق حل کنند و نتیجه آن شکست در روابط با دیگران و داشتن رفتارهای تهاجمی است.

فحاشی و بد دهنی کودک:
اغلب در دعوا از کلمات خوشایند استفاده نمی‌شود و هر دو طرف به همدیگر توهین می‌کنند. چنین اقداماتی چهره خوب والدین را در مقابل فرزندان از بین می‌برد. علاوه بر این، کودکان این کلمات را یاد می‌گیرند و تکرار می‌کنند.

بروز احساس گناه در کودک:
بچه‌ها به خوبی درک نمی‌کنند که چرا والدینشان در جوانی دعوا می‌کنند. این ممکن است باعث شود در این شرایط احساس گناه کنند و فکر کنند که مسئول دعوای والدین خود هستند.

مصرف مواد مخدر:
کودکانی که در خانواده‌های ناپایدار بزرگ می‌شوند در معرض خطر بیشتری برای مصرف مواد هستند و ممکن است از سنین پایین شروع به این کار کنند.
مطالعات نشان داده است که کودکانی که والدین خود را در حال مشاجره می‌بینند، بیشتر از مشکلات سلامت روانی مانند اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)، اضطراب، افسردگی و اختلال وسواس فکری جبری (OCD) رنج می‌برند.

عملکرد تحصیلی:
با رعایت مداوم مشاجرات والدین، فضای متشنج خانه، ذهن کودک را نیز درگیر می‌کند، بنابراین او دیگر نمی‌تواند آن‌طور که باید بر درس، مدرسه و تکالیف تمرکز کند. استرس عاطفی بر سیستم ایمنی کودکان تأثیر منفی می‌گذارد و آنها را دچار مشکلات جسمی مانند آلرژی‌های مکرر، عفونت‌های مختلف و … می‌کند. همه این عوامل در کنار هم منجر به کاهش عملکرد تحصیلی کودک می‌شود.

بی اعتمادی در روابط:
کودکانی که دائماً در معرض دعوای والدین خود هستند، ممکن است دچار بی اعتمادی شوند. کودک همیشه یکی از والدین خود را سرزنش می‌کند و در ذهن خود او را متهم خواهد کرد و این رابطه کودک با آن والد را از بین می‌برد و تبدیل به یک اتحاد نانوشته و ناگفته با والد دیگر می‌شود. والدین می‌توانند این را به کودک تحمیل کنند.
در کودکان بزرگ‌تر، این بی‌اعتمادی ممکن است ادامه یابد و کودک ممکن است باورهای نادرستی در مورد ازدواج و روابط زن و مرد ایجاد کند که در آینده غلبه بر آنها دشوار خواهد بود. علاوه بر این، کودک می‌تواند این الگوی ارتباطی والدین را درک کند و با همسر یا معشوق خود به شیوه بزرگسالان رفتار کند.

 نشانه‌های ترس کودک از دعوای والدین
والدینی که جلوی فرزندشان بحث می‌کنند می‌توانند به سلامت و رشد عمومی کودک آسیب بزنند. در زیر چند نشانه وجود دارد که کودک تحت تأثیر تعارض والدین را معرفی می‌کند:
وقتی کودک می‌بیند که والدین خود در حال دعوا هستند، گریه می‌کند یا کاری برای جلب توجه انجام می‌دهد.
با دیدن دعوای پدر و مادرش سکوت خواهد کرد.
نگاه کردن و صحبت کردن به طوری که انگار از چیزی مطمئن نیست.
کودک وقتی می‌بیند که پدر و مادرش در حال دعوا و فریاد هستند می‌ترسد.
با همسالانش دعوا می‌کند و با بچه‌های دیگر کنار نمی‌آید.
کودک ارتباط چندانی با همسن و سالان دیگر ندارد و گاهی دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی می‌شود.
کودک نشانه‌هایی از رفتار غیرعادی را نشان می‌دهد.