عصر ایران/ ایده خلق "قلمرو ترنس‌ام"، یک تجربه بی‌نظیر برای مالکان پونتیاک ترنس‌ ام، از ذهن خلاق ویلیام ال. میچل، معاون طراحی جنرال موتورز، جرقه گرفت. این ایده نوآورانه که در سال 1976 شکل گرفت، به سرعت به یک رویداد محبوب در میان علاقه‌مندان به خودرو تبدیل شد. 

در بهار سال 1976، "ویلیام ال. میچل"، معاون طراحی جنرال موتورز، وارد استودیو طراحی شماره ۲ پونتیاک به سرپرستی "جان شینلا" شد تا طرح‌های آینده فایربرد را بررسی کند. هنگام خروج، ایده‌ای را مطرح کرد که نقطه آغازی برای پروژه‌ای ماندگار شد.

میچل، که به عنوان یکی از نوابغ طراحی شناخته می‌شود، در دوران نزدیک به دو دهه حضورش در جنرال موتورز، این شرکت را به پیشرو در طراحی صنعت خودرو تبدیل کرد. خلاقیت او تنها به طراحی محدود نبود، بلکه ایده‌هایی برای ترویج محصولات جنرال موتورز نیز داشت. علاقه ویژه او به برند پونتیاک، زمینه‌ساز پیشنهاد جدیدش شد.

او با اطلاع از برنامه‌های مشابه دیگر برندها نظیر Porsche Parks، Corvette Corrals و Datsun Z Zones، پیشنهاد کرد که پونتیاک نیز فضایی ویژه برای مالکان مدل ترنس‌ ام در مسابقات اتومبیلرانی ایجاد کند. او در گفتگویی با "جان شینلا" گفت: «چرا پونتیاک برای مالکان ترنس‌ ام برنامه ویژه ندارد؟ شما باید یک برنامه طراحی کنید و آن را به پونتیاک ارائه دهید!»

شینلا این ایده را در جلسه‌ای با تیم طراحی مطرح کرد و از آنها خواست نامی مناسب برای آن پیدا کنند. دستیار ارشد طراحی، "بیل دیویس"، اولین نامی که به ذهنش رسید را پیشنهاد داد: "قلمرو ترنس‌ ام" (Trans Am Territory).

شینلا این طرح را به مدیر کل پونتیاک، "الکس مِیر"، ارائه داد. مِیر با شور و اشتیاق از ایده استقبال کرد.

در نهایت یک خانه متحرک با نام "Trans Am Traveler" طراحی شد. تیم شینلا یک طرح رنگی چشم‌نواز شامل نقره‌ای، قرمز و مشکی برای آن طراحی کردند و عناصری از ترنس‌ ام، نظیر گرافیک‌های بال، چرخ‌های خاص و اسپویلرهای جلو و عقب را به آن افزودند.