پدال/ این ابرخودروی بی‌سقف با ۵ برد کامل، یکی از پرافتخارترین خودروهای مسابقه ۲۴ ساعتی لمان است.
 
این ابرخودرو که مانند کوپه اسپرت آئودی، R8 نام دارد، یک خودروی مسابقه‌ای در کلاس «پروتوتایپ» محسوب می‌شود که در سال ۲۰۰۰ توسط آئودی رونمایی شد و در سال‌های ۲۰۰۰، ۲۰۰۱، ۲۰۰۲، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ به قهرمانی کلی رقابت ۲۴ ساعتی لمان رسید. تنها خودرویی که موفق شد در این میان خلل ایجاد کند و جام ۲۰۰۳ را از آئودی بگیرد، بنتلی اسپید ۸ بود. با این وجود، این عملکرد خیره‌کننده نشان‌دهنده توان بالای ابرخودروی این شرکت آلمانی به شمار می‌رفت.

چرا R8 LMP موفق شد؟
با محبوبیت قهرمانی استقامت جهان، WEC، در اواخر دهه ۹۰ میلادی و حضور برندهای به‌نامی تویوتا، بی‌ام‌و، مرسدس‎‌بنز، نیسان و پورشه در این رقابت‌ها، آئودی هم تصمیم گرفت تا به جمع آن‌ها بپیوندد. به‌این‌ترتیب نسخه قبلی این خودرو با یک پیشرانه V8 توربوشارژ ۵۵۰ اسب بخار رونمایی شد. آئودی پس از تولید دو نسخه دیگر R8R و R8C برای رقابت با خودروهای مک‌لارن و پورشه از نسخه R8 LMP1 (لمان پروتوتایپ کلاس ۱) رونمایی کرد که به‌خاطر کنارکشیدن برخی از رقبای قدر مانند مرسدس‌بنز، بی‌ام‌و و تویوتا و قدرت و عملکرد خیره‌کننده‌ای که داشت به موفقیت رسید.

در این وهله تنها رقیب مهم آئودی پورشه بود اما شایعات مبنی بر آن هستند که فردیناند پیئک، مدیرعامل وقت فولکس‌واگن، از قدرت و تاثیرات شخصی خود استفاده کرده بود تا با بیرون‌کشیدن پورشه از رقابت‌ها، آن را در تولید شاسی‌بلندهای فولکس‌واگن توآرگ و کاین با خود همراه کند. در نتیجه این اقدام پیئک، پروژه ابرخودروی مسابقه‌ای پورشه به یک سوپراسپرت خیابانی با نام «کاررا GT» تبدیل و جاودانه شد. برای آشنایی بیشتر با پیئک و کاررا GT مقالات «فردیناند پیئک و امپراتوری تاثیرگذارترین چهره صنعت خودرو» و «رکورد تازه پورشه کاررا GT در نوربرگ‌رینگ با لاستیک‌های جدید، ۱۶ ثانیه سریع‌تر!» را مطالعه کنید.

آغاز قرن ۲۱ و باز شدن بخت آئودی
آئودی R8 با ۵ قهرمانی پیاپی و پیروزی بلامنازع خود در رقابت‌های لمان آمریکایی، به مرکز توجهات تبدیل شد. این ابرخودرو که از یک پیشرانه ۳.۶ لیتری V8 توسعه‌یافته توسط خود آئودی و فناوری FSi استفاده می‌کرد، به قدرت و بهینگی بسیار زیادی رسیده بود. درحالی‌که نسخه اولیه این خودرو در سال ۲۰۰۰ از ۶۱۰ اسب بخار قدرت سود می‌برد، خروجی نسخه نهایی آن طبق قوانین به ۵۲۰ اسب بخار کاهش پیدا کرد. قدرت این پیشرانه توانمند از طریق یک جعبه‌دنده ۶ سرعتی تناوبی به محور عقب ارسال می‌شد.

هر چند آئودی خروجی موتور R8 LMP1 2000 را ۶۱۰ اسب بخار اعلام کرده بود اما بسیاری می‌گویند که استفاده از فناوری رم‌ایر دوگانه خود، در سرعت‌های بالاتر از ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت از ۵۰ اسب بخار قدرت بیشتری سود می‌برد. طراحی ماژولار بدنه و اجزای داخلی این خودرو به تیم مهندسی آن اجازه داد که یک محور شکسته را در طول ۳ دقیقه و ۱۶ ثانیه تعویض کنند؛ درحالی‌که تعویض چنین قطعه‌ای در طول مسابقات چیزی حدود ۳ ساعت زمان می‌برد!

پایان راه یک قهرمان
با ارائه قوانین جدید، آئودی از نسل بعدی مسابقه‌دهنده خود با نام R10 TDi رونمایی کرد اما قصد داشت که R8 را هم در میدان نگه دارد؛ اما کمیته برگزاری مسابقات برای بیشترکردن رقابت، تصمیم گرفتند که این خودرو با قوانین هیبریدی تازه هماهنگی ندارد و ابعاد محدودکننده موتور آن را کاهش داده و وزن آن را با وزنه خالص افزایش دادند؛ به این ترتیب روزهای شادی قهرمان قدرتمند لمان به پایان رسید و پس از دستیابی به مقام پنجم در سال ۲۰۰۵، برای همیشه بازنشسته شد و به خاطره‌ها پیوست. آئودی بعدها از نام پرافتخار R8 برای تولید سوپراسپرت جذاب خود استفاده کرد.

در ادامه می‌توانید ویدئویی جذاب از R8 LMP1 را مشاهده کنید که صدای بی‌نظیر و سرعت بالای آن در پیچ‌های پیست را به تصویر می‌کشد. نظر شما درباره این ابرخودرو چیست؟ چرا برگزارکنندگان رقابت‌های استقامت به محدودکردن قهرمانان خود می‌پردازند؟