ورزش 3/پپ گواردیولا دیگر رقیب بزرگی مثل مورینیو و کلوپ ندارد و انگار او ‏برای درخشش همیشه نیازمند رقیبی بزرگ است. ‏
پپ گواردیولا دیگر با یورگن کلوپ رقابت ‏نمی‌کند، کسی که به اعتراف خود پپ در رقابتی سالم او را به مربی ‏بهتری تبیدل کرده بود. از روزهای رقابت او با مورینیو هم سال‌ها ‏گذشته است. کسی که باعث شده بود گواردیولا زندگی دائمی در ‏درگیری و تنش را یاد بگیرد. ‏
این روزها گواردیولا با کسانی رقیب است که در گذشته عضوی از کادر ‏فنی‌اش بوده‌اند: میکل آرتتای آرسنال و انزو مارسکای چلسی. با توجه ‏به این شرایط پپ گواردیولا این روزها تنها با خودش رقابت دارد. ‏
گواردیولا با باخت امروز مقابل استون‌ویلا در 12 بازی اخیر تنها یک ‏پیروزی به دست آورده، 2 بار به تساوی رسیده و 9 بار باخته است. ‏فراموش نکنید این همان گواردیولایی است که با همین باشگاه 18 ‏جام به دست آورده است. جام‌هایی از جمله جام قهرمانی ‏چمپیونزلیگ که پپ برای اینکه به منتقدانش ثابت کند بدون لئو ‏مسی هم می‌تواند فاتح اروپا بشود بسیار مهم بود. ‏
با اینکه پیش از شروع فصل جاری خیلی‌ها نمی‌دانستند بعد از این ‏همه افتخار باید از گواردیولا در سیتی چه انتظاری داشته باشند اما ‏چنین سقوطی واقعا فراتر از انتظار بود. به خصوص بعد از تصمیم ‏عجیب و غریب باشگاه و پپ برای تمدید دو ساله در میانه این بحران. ‏گواردیولا در لحظاتی که تمدید نکردنش می‌توانست سیتی را تا مرز ‏فروپاشی پیش ببرد معرفت نشان داد و گفت که آدمی نیست که ‏باشگاهش را در روزهای سخت و در زمان باخت تنها بگذارد و پی ‏سرنوشت خودش برود. ‏
درحالیکه رفیق صمیمی پپ و مدیر ورزشی سیتی، چیگی بگیرستین ‏باشگاه را ترک کرده بود انتظار می‌رفت او هم راه چیکی را در پیش ‏بگیرد ولی گواردیولا تمدید کرد تا ثابت کند برای منچسترسیتی ‏چهره‌ای فراتر از یک مربی است. بی‌راه نبود که هواداران سیتی در دربی ‏مقابل یونایتد بنر بزرگی برای او به ورزشگاه بردند که روی آن نوشته ‏شده بود: "فراتر از یک مربی." گواردیولا همچنان مصمم ایستاده و ‏می‌گوید: "من عقب نمی‌کشم. رئیس من هستم. من مربی این تیمم ‏و باید راه‌حل پیدا کنم. من به اندازه کافی خوب نیستم." ‏
هواداران سیتی این جمله‌های او را به عنوان نشانه‌ای از تواضع ‏تفسیر کردند ولی منتقدان می‌گویند او با وام گرفتن از جمله‌های ‏سابق فابیو کاپلو بار دیگر غرورش را به رخ کشیده است. برگرداندن ‏سیتی به روزهای خوب حالا برای گواردیولا به یک چالش شخصی ‏تبدیل شده است. ‏
شکی نیست که مصدومیت‌ها به خصوص مصدومیت رودری نقش ‏مهمی در این روزهای تاریک سیتی دارد. گواردیولا هم بدون شک ‏مقصر نیست. او برخی بازیکنان باتجربه‌اش را بیش از حد خسته کرده ‏و ظاهرا نتوانسته جوان‌ترها را به اندازه کافی تاکتیک‌پذیر کند. ‏
گواردیولا در اولین سال حضورش در منچسترسیتی هیچ جامی ‏نگرفت و خیلی‌ها شک داشتند ایده فوتبالی او در لیگ برتر جواب ‏بدهد. ولی یک فصل بعد او استعداد و نبوغ، ظرفیتش برای ابداع ‏تاکتیک‌های جدید و ظرفیت روانی‌اش برای مواجهه مستقیم با ‏چالش‌های لیگ برتر را به نمایش گذاشت. پپ حالا بار دیگر باید با ‏منتقدانش روبرو شده و ثابت کند که حق با آنها نیست. گواردیولا باید ‏یاد بگیرد که بدون روبرو شدن با رقیبی بزرگ، مثل مورینیو یا یورگن ‏کلوپ، باید موفق باشد. گواردیولا بیش از هر چیز به انگیزه نیاز دارد. ‏