صبا/ شخصیت‌پردازی و خلق کاراکتری که به فرهنگ مردم تبدیل شود و در حافظه‌ها بماند، کار آسانی نیست و معمولاً برگرفته از همکاری یک تیم حرفه‌ای و علاقمند است که کارشان را به خوبی بلدند و نبض مخاطب را در دست دارند.
شخصیت‌پردازی و خلق کاراکتری که به فرهنگ مردم تبدیل شود و در حافظه‌ها بماند، کار آسانی نیست و معمولاً برگرفته از همکاری یک تیم حرفه‌ای و علاقمند است که کارشان را به خوبی بلدند و نبض مخاطب را در دست دارند. گروهی که باید جامعه را به خوبی بشناسند و بدانند مردم به چه چیزهایی می‌خندند. چنین کاراکترهایی، هر چند سال یک بار، بلیتشان برنده می‌شود و بین مردم مانا و ماندگار می‌شوند. شخصیت‌هایی که هم می‌خنداند و هم حرف دل طرفدارانشان را بی‌پرده و با شوخی خنده می‌زنند. موفقیتی که اتفاقی نیست. «کلاه قرمزی» و «جناب‌خان»، «پسرخاله»، از این دسته‌اند. در همه دنیا، وقتی چنین شخصیت‌هایی خلق می‌شوند، ده‌ها شکل بهره‌برداری مثبت و مارکتینگی از آن‌ها می‌شود. اما در ایران نه گایدلاینی وجود دارد و نه وضعیت متعادلی که بشود برنامه‌ریزی بلندمدت برای کاری کرد. حتی این‌گونه کاراکترها، با وجود محبوبیت و اعتبار، در پیچ و دست‌اندازهای اجتماعی می‌افتند و به حق و ناحق از گردونه خارج می‌شوند.
جناب‌خان هم در همین دسته قرار داشت و به خاطر حاشیه‌هایی که به وجود آمد، از گردونه برنامه‌ها خارج شد. اما حالا خبری آمده که جناب‌خان می‌خواهد برگردد. طبق اعلام شبکه نسیم، از ۲۵ دی‌ماه برنامه تلویزیونی «هزار و یک» با مجری‌گری محسن کیایی و حضور شخصیت عروسکی جناب‌خان چهار شب در هفته روی آنتن این شبکه می‌رود. این برنامه که طنز محور است، با هدف جذب مخاطب و ایجاد سرگرمی در ساعات پایانی شب تهیه می‌شود. بازگشت جناب‌خان به تلویزیون می‌تواند ابعاد متفاوتی داشته باشد و همکاری محسن کیایی و جناب‌خان، احتمالاً محصول برنامه موفق و پرطرفدار «صداتو» خواهد بود. کیایی در مجری‌گری، ور دیگری از قابلیت‌هایش را به عنوان مجری و نه بازیگر بروز داد.
جناب‌خان، شخصیت عروسکی مشهور و محبوب ایرانی، ابتدا در مجموعه نمایش خانگی «کوچه مروارید» به عنوان لبو فروش آبادانی معرفی شد. این عروسک با صداپیشگی محمد بحرانی و عروسک‌گردانی مهدی برقعی و حامد ذبیحی، به یکی از چهره‌های ماندگار تلویزیون ایران تبدیل شد. جناب‌خان با علاقه به موسیقی بندری و فوتبال، به نوعی نماینده‌ای از فرهنگ و سنن خوزستان است. او در داستان‌هایش به مشکلات مردم ایران، به ویژه خوزستان، با زبانی طنزآمیز می‌پردازد. یکی از ویژگی‌های بارز او تلاش‌های مداومش برای خواستگاری از دختر مورد علاقه‌اش، احلام، است که هر بار با جواب منفی مواجه می‌شود. این داستان در عین حال که جنبه‌ای طنز دارد، به واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی جامعه نیز پرداخته است.
جناب‌خان به عنوان یک شخصیت عروسکی، توانسته است تأثیرات عمیقی بر روی نسل‌های مختلف داشته باشد و با استفاده از طنز و خلاقیت، مسائل اجتماعی را به شکلی قابل فهم و سرگرم‌کننده برای مخاطبان ارائه دهد. همچنین، محبوبیت او باعث شده تا به عنوان نمادی از فرهنگ و هنر بومی شناخته شود. اتفاقی که کمتر می‌افتد و معمولاً جا انداختن لهجه و فرهنگی غیر از پایتخت در تلویزیون و یک رسانه بزرگ کار آسانی نیست. جناب‌خان مردم را به موسیقی جنوبی و فرهنگ غنی آن علاقه‌مند کرد. حتی جذابیت گردشگری ایجاد کرد. بسیاری با توصیفات جناب‌خان دلشان فلافل و موسیقی جنوبی خواست و از داستان‌های پر رمز و راز و گاهی پردرد جنوب که با جنگ گره خورده، مطلع شدند. پس نمی‌شود به راحتی جناب‌خان را باخت و بازگشتش می‌تواند شانسی باشد برای زنده شدن شخصیتی که فقط یک عروسک نبود.
جناب‌خان نه تنها یک شخصیت عروسکی است، بلکه نمایانگر خلاقیت، نوآوری و توانایی در بیان مسائل اجتماعی به زبان طنز است. او به خوبی نشان می‌دهد که چگونه هنر می‌تواند به عنوان ابزاری مؤثر برای ارتباط با مردم و بیان مشکلات اجتماعی عمل کند. با حضور دوباره‌اش در تلویزیون، جناب‌خان همچنان به عنوان یک نماد محبوب در قلب مخاطبان باقی مانده است.
تلویزیون به عنوان یک رسانه جمعی، باید برای همه اقشار جامعه در دسترس باشد و نباید آن را از دست داد. تجربه نشان داده که از دست دادن تریبون هیچ منفعتی برای مردم ندارد. باختن جشنواره‌ها و پرده سینما به کسانی که خلاقیت و استعداد دارند، به نفع جامعه نیست. افرادی که در پایتخت نیستند و امکان استفاده از شبکه نمایش خانگی ندارند، در فقدان تفریح و سرگرمی به سر می‌برند و باید برای آن‌ها محتوا ساخته شود. جناب‌خان و برنامه‌های مشابه می‌توانند به این نیاز پاسخ دهند و به عنوان پل ارتباطی میان فرهنگ‌های مختلف عمل کنند.ر