کیهان/متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

کلمات، ناتوان از بازگو کردن عمق فاجعه‌ای هستند که آقای ظریف در نگارش نامتوازن برجام به ضرر ایران مرتکب شده است. اکنون در حالی که او در حال عبور از جنازه برجام (حقوق پایمال شده ایران در توافق هسته‌ای) و التماس مذاکره دوباره از آمریکا و اروپاست، طرف‌های اروپایی و حتی تیم ترامپ، ایران را به استفاده از مکانیسم ماشه تعبیه شده در بطن «توافق مُرده» تهدید می‌کنند!
پس از تهدید مقامات انگلیسی و فرانسوی و آلمانی به احتمال استفاده از مکانیسم ماشه، حالا نماینده ترامپ در سازمان ملل هم ایران را با همین دستاویز تهدید کرده است!
«الیس استفانیک» در جلسه استماع سنا برای تصدی نمایندگی دولت ترامپ در سازمان ملل گفت: مکانیسم ماشه، یک ابزار مهم برای رئیس‌جمهور ترامپ علیه ایران است.
سخنان وقیحانه گزینه ترامپ برای نمایندگی آمریکا در سازمان ملل، در حالی مطرح شده که دولت قبلی او با نقض قطعنامه ۲۲۳۱، از برجام خارج شد و اقدام به نقض تعهد دولت آمریکا در قبال ایران کرد.
یادآور می‌شود ساز و کار اسنپ بک یا همان ماشه در متن برجام، به طرف مقابل ایران این اجازه را می‌دهد که به صرف بهانه‌جویی بتواند تحریم‌های جمع شده ذیل قطعنامه 2231 را یک‌جا و بدون نیاز به جلب نظر دیگر اعضای شورای امنیت برگرداند!
طبق مکانیسم ماشه‌، اگر یکی از طرف‌ها به این جمع‌بندی برسد که طرف دیگر به تعهداتش پایبند نیست، می‌تواند به کمیسیون مشترک شکایت کند. اگر در بازه زمانی ۳۵ روزه، موضوع شکایت آنگونه که شاکی می‌خواهد حل و بررسی نشود، شاکی می‌تواند موضوع حل نشده را به عنوان دلیلی برای توقف اجرای تعهدات برجام در نظر بگیرد و شورای امنیت را مطلع کند. پس از آن، شورای ۳۰ روز فرصت دارد تا درباره استمرار تعلیق تحریم‌ها یا بازگرداندن آنها، قطعنامه صادر کند. اگر در این مدت، شورا نتواند قطعنامه‌ای صادر کند، تمام تحریم‌های قبل از برجام، به طور خودکار بازمی‌گردند و قابل وتو از سوی اعضای دائمی شورا (چین و روسیه) نیست بلکه «عدم بازگشت تحریم‌ها» قابلیت وتو دارد.
گفتنی است همزمان با سخنان نماینده ترامپ در سازمان ملل، گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت: برجام دیگر کارآمد نیست و باید به فکر جایگزینی برای آن باشیم.
او به مثابه گماشته سیاسی آمریکا گفت: ایران باید بر سر برنامه اتمی‌اش با دولت دونالد ترامپ به توافق برسد. رافائل گروسی، در اجلاس داووس گفت: «برای پرهیز از یک درگیری دیگر در خاورمیانه، ایران باید بر سر برنامه اتمی‌اش با دولت ترامپ به توافق برسد». وی در سخنانش، برجام را توافقی نامید که وجود داشت ولی ترامپ تصمیم گرفت راه دیگری را برود.
بالا آمدن افتضاح آقای ظریف در تدوین خسارتبار برجام، در حالی است که او بی‌اعتنا به عهدشکنی وقاحت‌آمیز طرف آمریکایی، پالس‌های منفعلانه برای مذاکره با ترامپ می‌فرستد. ظریف در این بازی حقارت‌آمیز حتی به یاد نمی‌آورد که پس از پایمال شدن توافق برجام توسط ترامپ گفته بود: با ترامپ مگه میشه مذاکره کرد؟ روی کلمه به کلمه برجام ساعت‌ها مذاکره شده، بعد آقای ترامپ میاد یه لحظه یه چیزی امضا میکنه میگه همش باطل! این آیا جز یک نمایش تبلیغاتی هست؟ شما اصلاً نشون بدید مذاکره با شما ارزش وقت آدم رو داره؟!».
یادآور می‌شود آقای ظریف هنگام مذاکرات برجامی، نه تنها هشدار صاحب‌نظرانی مثل دکتر ایزدی درباره آمدن ترامپ و زیر پا گذاشتن توافق را انکار کرد و به سخره گرفت، بلکه بعد از خروج آمریکا از برجام و همراهی اروپا هم به مدت دو سال و نه ماه ناتوان از اتخاذ هرگونه واکنش بازدارنده بود. او اکنون باید قبل از اینکه نقش دولت سایه را در قبال دولت و وزارت امور خارجه ایفا کند و به تضعیف موضع اقتدار و طلبکاری کشورمان در مقابل غرب بپردازد، باید پاسخگوی انبوه خسارت‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی باشد که در اثر ندانم کاری آمیخته با خودرأیی‌اش در مذاکرات برجام به کشور وارد کرد.