فارس/ سخنگوی سازمان امداد و نجات غزه گفت که آوارگانی که به خانه‌هایشان بازگشته‌اند، مجبورند در کنار پیکر شهدایی که زیر آوار مانده‌اند، زندگی کنند.

«محمود بصل» سخنگوی سازمان امداد و نجات غزه شرایط آوارگان را «فاجعه‌بار» توصیف کرد و گفت که به دلیل کمبود امکانات، هر لحظه به شدت فاجعه افزوده می‌شود.او به الجزیره گفت که ارتش اسرائیل به پروتکل‌های انسانی پایبند نیست و ارتش این رژیم در وارد کردن تجهیزات به غزه، تعلل و ممانعت می‌کند.محمود بصل همچنین خبر داد که تاکنون هیچ خانه‌ پیش‌ساخته و تجهیزات سنگین آواربرداری وارد غزه نشده است. او از میانجی‌گران خواست تا به سرعت برای وادار کردن اسرائیل جهت ورود تجهیزات آواربرداری و سوخت به غزه وارد عمل شوند.سخنگوی سازمان امداد و نجات غزه افزود: «ساکنان شمال غزه پس از بازگشت به خانه‌های خود، مجبورند با اجساد هم‌زیستی کنند».او خبر داد که ۳۸ پیکر زیر آوار یک خانه در شمال غزه مدفون هستند و امکان خارج کردن آنها وجود ندارد.محمود بصل تأکید کرد که وضعیت انسانی در غزه وخیم است و به دلیل «لجاجت اسرائیل»، جریان زندگی متوقف شده است.

محمود بصل ساعتی پیش نیز به شبکه المسیره گفت: «زندگی مردم در غزه عذاب است و اشغالگران جایی برای ساکنان برای چادر زدن هم باقی نگذاشته‌اند».به گفته او ارتش اسرائیل غزه را به تلی از خاک تبدیل کرده است و ۱۴ هزار پیکر شهدا همچنان زیر آوار ساختمان‌ها مدفون هستند.طبق گزارش سازمان ملل بیش از ۵۰ میلیون تن آوار در غزه وجود دارد (۳۰۰ کیلوگرم برای هر متر مربع) که ۲۱ سال زمان برای آواربرداری نیاز است.سازمان ملل ماه گذشته پیش در گزارش خود نوشت که اگر ۱۰۰ کامیون به شکل روزانه کار آواربرداری را انجام دهند این کار ۱۵ سال طول خواهد کشید و حدود ۱.۲ میلیارد نیز هزینه لازم دارد.بر اساس داده‌های ماهواره‌ای سازمان ملل متحد در دسامبر، دو سوم ساختمان‌های غزه قبل از جنگ، یعنی بیش از ۱۷۰ هزار ساختمان، تخریب یا با خاک یکسان شده‌اند. این معادل حدود ۶۹٪ از کل ساختمان‌های نوار غزه است.طبق برآوردهای سازمان ملل متحد، این آمار شامل مجموعاً ۲۴۵۱۲۳ واحد مسکونی می‌شود. دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرد که در حال حاضر بیش از ۱.۸ میلیون نفر در غزه به سرپناه نیاز دارند.گزارشی از سازمان ملل متحد و بانک جهانی حاکی از آن است که خسارت وارده به زیرساخت‌ها تا پایان ژانویه ۲۰۲۴ حدود ۱۸.۵ میلیارد دلار برآورد شده است و بر ساختمان‌های مسکونی، اماکن تجاری، صنعتی و خدمات اساسی مانند آموزش، بهداشت و انرژی تأثیر گذاشته است.