وقتی در مورد ورزش‌های مرگبار صحبت می‌کنیم، معمولاً رشته‌های افراطی یا پرسرعت مانند اتومبیلرانی، اسکی آلپاین، کوهنوردی یا حتی هنرهای رزمی را تصور می‌کنیم. بعید است کسی به ورزش دوومیدانی فکر کند. به خصوص اگر اذعان کنیم که مرگ نه تنها شرکت‌کنندگان در مسابقه، بلکه تماشاگران را نیز تهدید می‌کند! دوومیدانی مادر ورزش‌هاست که گاهی اوقات مرگ را به ارمغان می‌آورد.

حادثه مرگبار پرتاب چکش

در پایان ژانویه در یک تورنمنت دوومیدانی در دانشگاه آمریکایی کلرادو اسپرینگز، چکشی که از محوطه مسابقه خارج شد، یکی از تماشاگران را کشت. پس از اینکه یکی از شرکت‌کنندگان موفق به پرتاب نشد، پرتابه به «وید لنگستون» 57 ساله اصابت کرد که کنار همسر و پسرش حضور داشت.

پس از این حادثه مشخص شد که او پدر یکی از اعضای تیم محلی بود و برای تشویق او در ورزشگاه حضور یافت. نیروهای اورژانس بلافاصله در محل حاضر شدند و سعی کردند مرد حادثه دیده را نجات دهند اما با این حال او در صحنه جان باخت. این دانشگاه برای خانواده آن مرحوم اقدام به جمع‌آوری کمک‌های مالی 24 هزار دلاری کرد و پیام همدردی نیز از سوی آنها منتشر شد.

این متأسفانه تنها فاجعه‌ای نیست که در بخش پرتاب چکش اتفاق افتاده است.

چندی پیش یک پسر 13 ساله بر اثر اصابت چکش مجروح شد. در سپتامبر 2024 در حومه آدلاید استرالیا یک پرتابه به پسری اصابت کرد که در حال آماده شدن برای مسابقات ملی بود. پزشکان پس از جراحات شدید او اقدامات فوری از جمله جراحی مغز انجام دادند و خوشبختانه پسر جان سالم به در برد و خانواده‌اش گفتند که این یک معجزه بود.

حوادث مشابه

حادثه دوسلدورف؛ در سال 2012 در دوسلدورف آلمان «دیتر استراک» داور 74 ساله مسابقات در اثر اصابت نیزه به شریان کاروتید درگذشت. این حادثه در اثر اشتباه داوران در فرستادن ورزشکار دیگری به میدان رخ داد.

حادثه رم؛ در سال 2007 در لیگ طلایی رم، «سلیم سدیری» ورزشکار فرانسوی پرش طول، در اثر پرتاب ناموفق نیزه توسط «ترو پیتکاماکی» ورزشکار فنلاندی به طرز معجزه‌آسایی از مرگ نجات یافت. نیزه از چند میلی‌متری ریه و کبد او عبور کرد.

این حوادث لزوم بررسی دقیق‌تر مقررات ایمنی در مسابقات دوومیدانی و به‌ ویژه بخش پرتاب‌ها را بیش از پیش نمایان می‌کند. ورزش باید تجربه‌ای لذت‌بخش و ایمن باشد، نه عامل مرگ و اندوه.

انتهای پیام/؛