پدال/ FFR F9 چندین سال است که در دست توسعه قرار دارد و قرار است سرانجام امسال با پیشرانۀ V12 تنفس طبیعی راهی بازار شود.

شرکت آمریکایی فکتوری فایو ریسینگ (Factory Five Racing) یا به‌اختصار FFR، در زمینهٔ تولید خودروهای موسوم به کیت کار فعالیت می‌کند. این شرکت به تولید شاسی، بدنه و دیگر قطعات خودروهای اسپرت می‌پردازد که توسط خریداران مونتاژ می‌شود. یکی از محصولات این شرکت، MK5 رودستر نام دارد که تفسیر مدرنی از شلبی کبرا است. این شرکت همچنین در دههٔ ۲۰۰۰، سوپراسپرتی بنام GTM را هم تولید می‌کرد که با استفاده از قطعات خودروهای جنرال موتورز مثل شورلت کوروت C5 ساخته شده بود.

پس از پایان تولید GTM، فکتوری ریسینگ سوپراسپرت دیگری بنام F9 را معرفی کرد که به‌عنوان محصولی پرچم‌دار و جانشین GTM در نظر گرفته شده بود. F9 یک سوپراسپرت دونفرهٔ موتور جلو بود که خریداران می‌توانستند خودشان آن را مونتاژ کنند. این خودرویی زیبا و فریبنده با پیشرانهٔ V12 قدرتمند و بدنهٔ فیبر کربنی بود که در بازار کیت کارها ویژگی غیرمعمولی محسوب می‌شد.

سوپراسپرت آمریکایی با موتور V12
طراحی چشمگیر F9 کار «فیل فرانک» بود یعنی کسی که سالین S7 را طراحی کرد. این سوپراسپرت FFR به‌طور کامل به‌صورت کامپیوتری یا CAD طراحی شد و ظرف تنها سه سال خودرو از مرحلهٔ ماکت مقیاس کوچک به نمونهٔ کامل تولیدی رسید. بدنهٔ خودرو هم از طریق آزمایشات بی‌شمار در تونل باد و تست‌های پیست شکل گرفت. زیر این بدنهٔ چشمگیر، یک شاسی فولادی لوله‌ای قرار داشت ولی جذاب‌ترین ویژگی F9، پیشرانهٔ آن بود. هرچند امکان تجهیز این خودرو به موتورهای جعبه‌ای فورد وجود داشت ولی برجسته‌ترین پیشرانه‌ای که FFR برای آن در نظر گرفته بود یک نمونهٔ ۹.۵ لیتری V12 بود که بر اساس پیشرانهٔ LSX جنرال موتورز ساخته شد.

موتور LSX در حالت استاندارد یک نمونهٔ ۷ لیتری V8 بود که توسط Race Cast Engineering به موتوری V12 تبدیل شد. برای این کار، چهار سیلندر به موتور اضافه شد و کورس پیستون به ۹۱.۹ میلی‌متر کاهش پیدا کرد درحالی‌که قطر سیلندر ۱۰۴.۷ میلی‌متری دست‌نخورده باقی ماند. میل بادامک و واشر سرسیلندرهای اختصاصی و سیستم اگزوز فولادی ضدزنگ هم از تغییرات این موتور بودند که خروجی فوق‌العاده‌ای برابر با ۷۵۰ اسب بخار قدرت و ۱۰۵۰ نیوتن متر گشتاور را به همراه داشت. این موتور همچنین تا ۷,۱۰۰ rpm دور می‌گرفت. موتور F9 چنین اعداد فوق‌العاده‌ای را به‌صورت تنفس طبیعی تولید می‌کرد و با استفاده از توربوشارژر به‌راحتی می‌توانست بیش از ۱۰۰۰ اسب بخار قدرت تولید کند. همچنین آزمایش‌های داینو نشان دادند که موتور تقریباً در هر دوری می‌تواند بیش از ۸۰۰ نیوتن متر گشتاور را در اختیار راننده قرار دهد.

چندی بعد، FFR خبر از ساخت نسخهٔ دیگری از سوپراسپرت خود با نام F9R را هم داد که تمرکز بیشتری برای استفاده در پیست دارد. این نسخه به عناصر جدیدی مثل دیفیوزر عقب برجسته‌تر و بال عقب بزرگ‌تر مجهز شده که هم آیرودینامیک را ارتقاء می‌بخشد و هم F9R را از نسخهٔ معمولی متمایز می‌کند. FFR در نمایشگاه سما ۲۰۱۹ شاسی این خودرو را به نمایش درآورد و وزن محصول نهایی را زیر ۱۱۰۰ کیلوگرم اعلام کرد. فاصلهٔ محوری خودرو نیز ۲,۶۴۱ میلی‌متر، عرض آن ۱,۹۸۱ میلی‌متر و ارتفاع ۱,۱۶۸ میلی‌متر اعلام شد. بااین‌حال، درحالی‌که قرار بود خودروی نهایی در سال ۲۰۲۱ به نمایش درآید، هم‌اکنون که در سال ۲۰۲۵ هستیم هنوز هیچ خبری از F9 نیست.

چه اتفاقی برای F9 افتاد؟
به دلیل شیوع کرونا و همین‌طور بازطراحی قسمت‌های مختلف، پروژهٔ F9 بارها به تأخیر افتاد. البته ساخت پروتوتایپ این خودرو در سال ۲۰۲۱ تکمیل شده و در انبار FFR نگهداری می‌شد ولی در آن زمان گفته شد تیم طراحی در حال تغییر قسمت جلویی برای بهبود آیرودینامیک و زیبایی است و تاریخ رونمایی تا سال ۲۰۲۲ به تعویق افتاد. بااین‌وجود، تیم FFR همچنان در حال توسعهٔ F9 و اعمال تغییراتی در قسمت‌های مختلف برای بهبود پرفورمنس خودرو است. در جدیدترین اطلاعیهٔ این شرکت، از سال ۲۰۲۵ به‌عنوان زمان احتمالی عرضهٔ F9 یاد شده است.