تجارت نیوز/  حقوق و دستمزد در کشورهای مختلف جهان به عواملی مانند بهره‌وری اقتصادی، هزینه زندگی و قدرت خرید بستگی دارد. حتی در میان کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، که عمدتاً شامل اقتصادهای پردرآمد هستند، تفاوت‌های قابل‌توجهی در سطح دستمزدها مشاهده می‌شود. این گزارش به بررسی متوسط دستمزد سالانه در این کشورها پرداخته و عوامل مؤثر بر این تفاوت‌ها را بررسی می‌کند.

نحوه محاسبه دستمزدها

برای ارائه این گزارش، از داده‌های مربوط به سال ۲۰۲۳ سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) استفاده شده است. متوسط دستمزد سالانه با استفاده از روش‌های مختلف محاسبه و ارائه شده است.

متوسط دستمزد هر کشور با تقسیم کل دستمزد سالانه پرداخت‌شده در آن کشور بر تعداد کارکنان تمام‌وقت یا معادل آن به دست آمده است. این روش، تصویری دقیق‌تر از شرایط دستمزدها ارائه می‌دهد.

برای در نظر گرفتن تفاوت‌های هزینه زندگی در کشورهای مختلف، ارقام دستمزد به دلار آمریکا و بر اساس برابری قدرت خرید (PPP) تنظیم شده‌اند. این روش امکان مقایسه دقیق‌تر دستمزدها را فراهم می‌کند، چراکه هزینه زندگی در کشورهای مختلف به‌طور قابل‌توجهی متفاوت است.

بالاترین دستمزدها

تحلیل‌ها نشان می‌دهد که کشورهای اروپایی در صدر جدول دستمزدها قرار دارند. برخی از این کشورها به‌دلیل بازار کار قوی و بهره‌وری بالا، توانسته‌اند دستمزدهای قابل‌توجهی به کارکنان خود پرداخت کنند.

لوکزامبورگ با متوسط دستمزد سالانه نزدیک به ۹۰ هزار دلار در صدر قرار دارد. ایسلند نیز با ۸۷ هزار دلار در رتبه دوم و سوئیس با ۸۳ هزار دلار در رتبه سوم قرار دارند.

در میان کشورهای غیراروپایی، ایالات متحده با متوسط دستمزد ۸۰ هزار دلار و استرالیا با ۶۷ هزار دلار در جایگاه‌های برجسته‌ای قرار گرفته‌اند.

به طور کلی، میانگین دستمزد در کل کشورهای OECD حدود ۵۸ هزار دلار در سال است.

پایین‌ترین دستمزدها

در سوی دیگر این طیف، کشورهایی با دستمزدهای پایین‌تر دیده می‌شوند. مکزیک با متوسط دستمزد ۲۰ هزار دلار در سال، کمترین دستمزد را در میان کشورهای عضو OECD دارد. این رقم کمتر از یک‌چهارم دستمزد لوکزامبورگ است و نشان‌دهنده تفاوت‌های قابل‌توجه در بازارهای کار و سطح توسعه اقتصادی کشورهای عضو است.

تغییرات دستمزدها در طول زمان

بررسی تغییرات دستمزدها از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که برخی کشورها رشد چشمگیری را تجربه کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر با رکود یا رشد اندک مواجه بوده‌اند.

کشورهای اروپای شرقی، به‌ویژه لیتوانی، لتونی و استونی، بیشترین افزایش در متوسط دستمزدها را داشته‌اند. این کشورها که پیش‌تر بخشی از بلوک شوروی بودند، از سال ۱۹۹۵ تاکنون بیش از ۲۰۰ درصد افزایش دستمزد را تجربه کرده‌اند.

در مقابل، کشورهای غربی مانند هلند و ایتالیا کمترین رشد واقعی دستمزد را در این دوره داشته‌اند. در ژاپن، دستمزدهای واقعی طی این سال‌ها چهار درصد کاهش یافته است. این کاهش نشان‌دهنده چالش‌های ساختاری و رکود اقتصادی در این کشور است.

رتبه‌بندی متوسط دستمزد سالانه در کشورهای OECD (۲۰۲۳)

جدول بالا رتبه‌بندی برخی از کشورهای OECD را بر اساس متوسط دستمزد سالانه (بر اساس PPP) در سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد. داده‌ها نشان می‌دهند که کشورهای عضو OECD از نظر سطح دستمزدها تفاوت‌های قابل‌توجهی دارند.

کشورهای اروپایی مانند لوکزامبورگ، ایسلند و سوئیس در صدر جدول دستمزدها قرار دارند که نشان‌دهنده بازارهای کار قوی و سطح بالای بهره‌وری اقتصادی هستند. علاوه بر این، کشورهای غیراروپایی مانند ایالات متحده و استرالیا نیز با دستمزدهای بالا در میان کشورهای برتر جای دارند. سطح دستمزد بسیار پایین در برخی کشورها به عوامل متعددی از جمله ساختار اقتصادی، بهره‌وری و سیاست‌های بازار کار مرتبط است.

تنظیم دستمزدها بر اساس قدرت خرید (PPP) نقش مهمی در مقایسه واقعی قدرت خرید دستمزدها در کشورهای مختلف ایفا می‌کند. این امر نشان می‌دهد که حتی دستمزدهای بالا ممکن است در کشورهایی با هزینه زندگی بالا، قدرت خرید کمتری داشته باشند.

تفاوت‌های قابل‌توجه در دستمزدها میان کشورهای عضو OECD نشان‌دهنده تأثیر عوامل گوناگونی همچون بهره‌وری اقتصادی، هزینه زندگی و سیاست‌های بازار کار است. در حالی که برخی کشورها توانسته‌اند با استفاده از سیاست‌های مناسب اقتصادی و بهره‌وری بالا، دستمزدهای قابل‌توجهی ارائه دهند، کشورهای دیگر با چالش‌هایی نظیر رکود اقتصادی و نابرابری در رشد دستمزد مواجه بوده‌اند.

این تحلیل نشان می‌دهد که درک تفاوت‌های اقتصادی میان کشورها نیازمند بررسی دقیق عواملی چون بهره‌وری، هزینه زندگی و سیاست‌های اقتصادی است.