آیت‌الله خامنه‌ای این سؤال را این‌گونه پاسخ دادند: اگر روزه برای او ضرر داشته باشد، روزه گرفتن واجب نیست و اگر همین شرائط تا ماه رمضان بعدی ادامه پیدا کند، قضای روزه نیز واجب نیست، فقط به ازای هر روز یک مد طعام (750 گرم گندم یا برنج و مانند آن) به فقیر به عنوان فدیه بپردازد.
آیت‌الله خامنه‌ای پیش از این هم درباره پزشکی که فرد را از روزه گرفتن منع می‌کند، می‌فرماید که باید پزشک به مسائل شرعی متعهد باشد. ایشان پیش از این استفتائی در این خصوص را به شرح زیر پاسخ داده بودند.

پرسش: گاهی اوقات پزشکان نسبت به مسائل شرعی متعهد نیستند و با یک بیماری کوچک، فرد را از روزه گرفتن روزه منع می کنند، حال وظیفه بیمار به گفته این پزشکان و بیماری خود و روزه چه وظیفه‌ای دارد؟

پاسخ: اگر پزشک متعهد نباشد و نمی شود به او اطمینان کرد و اینکه مبادا ترس ضرری به بیمار وارد شود حرف او قابل اعتبار نیست و الا فرد نباید روزه بگیرد.
رهبر معظم انقلاب اعتماد به پزشک را مهم می‌دانند و در این خصوص می‌فرمایند: «چنانچه فرد از آنچه که پزشک می‌گوید یقین دارد و می‌داند که روزه برایش مضر است یا از آنچه پزشک گفته از نظر عقلانی خوف و ترس از ضرر حاصل می‌شود، روزه هم بر او واجب نیست و جایز هم نیست.»