انتخاب/رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی درباره‌ی بازار پوشاک گفت: ما یک بازار ۱۰ میلیارد دلاری در پوشاک داریم؛ اگر متوسط‌های دنیا را درنظر بگیریم، مصرف سرانه حدود ۱۵۰ دلار در سال برای هر شخص بوده است. با توجه به دلایلی که ذکر شد، این عدد کاهش یافته است. در صورتیکه شرایط اقتصادی کشور، متناسب باشد، می‌توان بازار بزرگی برای پوشاک در نظر گرفت.
 
بازار شب عید کم رونق‌تر از سال‌های گذشته است|بسیاری از فروشندگان حتی نتوانسته‌اند کالا‌های جدید برای فصل بهار بیاورند| اگر افزایش قیمتی هم رخ داده، با توجه به تخفیف‌ها، چندان باعث سود لباس فروش‌ها نشده است.
بازار شب عید خالی از مشتریانی است که به طور سنتی در سال‌های گذشته در شب‌های عید، به مغازه‌های لباس فروشی، قنادی، آجیل فروشی و... رجوع می‌کردند. تداوم این روند نیز باعث ضعف شدید در توان مالی و تداوم فعالیت کسبه‌ی کم توان بازار می‌شود. این موضوع صرفاً در بازار پوشاک نیست و در دیگر اقلام نیز شاهد کم رونقی جدی هستیم. 

مجید نامی، رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران، درباره‌ی کم رونق بودن بازار شب عید به «انتخاب» گفت: در رابطه با بازار شب عید و بازار اسفند که بزرگترین بازار فروش پوشاک بوده، شاهد یک کم رونقی شدید هستیم. متأسفانه در سال‌های اخیر یک روند نزولی را در بازار پوشاک تجربه کرده‌ایم. سال گذشته و امسال بدتر از سال قبل است. دلیل اصلی کم رونق بودن بازار و کوچک شدن بازار پوشاک، تورم بسیار زیادی است که چندین سال است تداوم دارد. تورمی که در خوراکی و مسکن داشتیم، بیشترین درآمد خانوار را به خود اختصاص داده و از سهم پوشاک کم کرده است. هزینه‌های دیگری هم در کنار هزینه‌ی مسکن قرار می‌گیرد و در نتیجه اکثر جمعیت کشور، مجبور به کم کردن سهم دیگر اقلام هستند. 

وی در رابطه با نوسان قیمتی بازار شب عید بیان کرد: به دلیل تورم و مشکلاتی که وجود دارد، افزایش قیمت در پوشاک هم داشته‌ایم. در حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش قیمت پوشاک را تجربه کردیم. همین الان هم به فروشگاه‌ها سر بزنید، با وجود اینکه بهترین فصل فروششان است، با تخفیف بسیار بالا لباس می‌فروشند. از بهمن ماه به این طرف چندین مناسبت مانند بلک فرایدی داشتیم که تخفیفات بسیار زیادی از سوی فروشندگان ارائه شده، اما بعد از آن هم بازار‌ها رونقی نداشتند. بسیاری از فروشندگان حتی نتوانسته‌اند کالا‌های جدید برای فصل بهار بیاورند. 
او افزود: علاوه بر اینکه به خاطر تحریم‌ها و مشکلات ارزی که داشتیم، به طور کلی خرید مواد اولیه ما بالا رفته است. به همین دلیل فشار جدی به تولید لباس وجود دارد. هزینه‌های اجاره و مسکن که رقم افزایششان بیشتر از تورم جاری است، هزینه‌ی کالای تمام شده را بالا می‌برند. اگر افزایش قیمتی هم رخ داده، با توجه به تخفیف‌ها، چندان باعث سود لباس فروش‌ها نشده است.
وی درباره‌ی کمبود دستمزد و نقش آن در کاهش خرید پوشاک بیان کرد: تولید پوشاک، یکی از پر اشتغال‌ترین بخش‌های صنایع است. تقریباً می‌توان گفت بالای ۹۰ درصد صنایع بخش خصوصی، با حداقل حقوق کار نمی‌کنند و کارگران با حقوق‌های بیشتر از حداقل حقوق کار می‌کنند. در نتیجه افزایش حقوق به تنهایی نمی‌تواند قدرت خرید مردم را افزایش دهد. تورم بسیار بالای ناشی از کسری بودجه‌ی دولت، باعث بی نتیجه شدن افزایش دستمزد می‌شود. در ایران کسری بودجه کماکان پابرجاست. بودجه‌ریزی نادرست و افزایش بودجه‌های بی مورد و کم بازده، بار تورمی خود را بر دوش تولید‌کننده و حقوق بگیران می‌گذارد. مجلس چرا به جای استیضاح وزیر به بودجه‌ریزی نادرست اشاره نمی‌کند؟ 

وی تصریح کرد: صنعت پوشاک تا حد زیادی خصوصی است و ما همیشه سعی کردیم یک روند رو به رشد داشته باشیم. بخش خصوصی از کمترین منابع مالی بانکی در پوشاک استفاده می‌کند؛ لذا برای اینکه ظرفیت تولید را افزایش دهیم، چالش‌های جدی پیش رو داریم. با توجه به بازار بزرگی که در ایران داریم، قابلیت افزایش ظرفیت تولید دارد، اما موانع آن باید برداشته شود. 
نامی درباره‌ی بازار پوشاک گفت: ما یک بازار ۱۰ میلیارد دلاری در پوشاک داریم؛ اگر متوسط‌های دنیا را درنظر بگیریم، مصرف سرانه حدود ۱۵۰ دلار در سال برای هر شخص بوده است. با توجه به دلایلی که ذکر شد، این عدد کاهش یافته است. در صورتیکه شرایط اقتصادی کشور، متناسب باشد، می‌توان بازار بزرگی برای پوشاک در نظر گرفت.