جام جم/ «غرب روی دور بی‌نتیجه تهدید ایران» عنوان یادداشت روز در روزنامه جام جم به قلم رامین مهمانپرست‌ است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

همان‌طور که مقام معظم رهبری در بیانات اخیر خود اشاره کردند، اروپایی‌ها نشان داده‌اند که در غیاب آمریکا یا توانایی انجام تعهدات خودشان برای رفع تحریم‌ها را ندارند یا اساسا اراده‌اش را ندارند بلکه هر دو را. درواقع اروپایی‌ها سالیان سال است که زیر سایه اقتدار آمریکا اسیر شده‌اند. در برجام فرصتی پیش آمد که اروپایی‌ها دستاوردی داشته باشند و تمرین استقلال کنند اما دیدیم که حتی در زمانی که اوباما رئیس‌جمهور آمریکا بود، برجام برای ما و اروپایی‌ها دستاورد اقتصادی نداشت و حتی بعد از خروج آمریکا از برجام، اروپایی‌ها ادعا ‌کردند می‌توانند به تنهایی جای آمریکا را پر کنند تا مشکلی پیش نیاید و در این مسیر سامانه‌ای هم برای جایگزین تبادل مالی با ایران به‌راه انداختند ولی آن هم سرانجامی نداشت. به این ترتیب، برجام تجربه عملی روشنی بود که اثبات کرد اروپا در سطح دوم قدرت قرار دارد و نمی‌تواند سیاست‌های خود را مستقل از آمریکا طراحی کند. اروپایی‌ها نقش یک عامل سیاست خارجی آمریکا را بازی می‌کنند و باتوجه به عملکردشان در برجام، در جایگاهی نیستند که ایران را متهم به نقض تعهدات هسته‌ای کنند.
ادعاها و ایرادات اروپا علیه ایران اصلا وارد نیست؛ زیرا ما هم اعلام کرده بودیم اگر آنها به تعهدات‌شان عمل نکنند، دلیلی ندارد که ما به تعهدات‌مان پایبند باشیم. توافق معنایش کاملا روشن است، توافق یعنی این‌که دو طرف با همدیگر اقداماتی را انجام دهند و طبیعی است پذیرش محدودیت‌ در مدت زمان مشخص در برابر اقدام آنها برای رفع تحریم‌ها بود که با خلف وعده طرف مقابل روبه‌رو شد. این در حالی است که ایران در عمل نشان داد که به تعهداتش عمل می‌کند و گزارش‌های سازمان بین‌المللی انرژی هم اگرچه لحنی سیاسی دارد اما هیچ‌گاه انحرافی از فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز ایران را گزارش نکرده است. به طوری که حالا اروپا از فعالسازی مکانیسم ماشه هم نفعی که نخواهد برد بلکه بیش از این متضرر خواهد شد و از این نظر تهدید ایران از سوی اروپایی‌ها، واکنش قاطع کشورمان را درپی خواهد داشت.
به طور خاص درباره رفتار عملکرد آمریکا باید گفت آنها در دولت‌های مختلف رفتارهای متفاوتی دارند. مثلا دموکرات‌ها سعی می‌کنند موذیانه از ابرازهای اقتصادی علیه کشورهای غیرهمسو با غرب استفاده ‌کنند و البته در عین حال ژست محترمانه و بشردوستانه می‌گیرند و سعی می‌کنند یک اجماع جهانی علیه کشوری که میخواهند با آن مقابله کنند، درست کنند. دشمنی آنها با ایران هم در این سال‌ها عیان شده است. در مقابل جمهوریخواهان صریح‌تر و تهاجمی‌تر برخورد می‌کنند و شاید از این نظر نسبت به رقبای دموکرات‌شان ساده‌تر به نظر برسند. البته ترامپ سعی می‌کند با بلوف زدن و دیوانه‌نمایی، بازی آمریکا را پچیده نشان دهد. با این‌حال، تجربه به‌‌خوبی نشان داده است که سیاست‌ آنها درمورد ایران از اشتباهات اساسی و اصولی رنج می‌برد.
بزرگ‌ترین اشتباه آمریکایی‌ها این است که ایران با کشورهای دیگری مقایسه می‌کنند؛ کشورهایی که با یک تشر، تسلیم خواسته آنها می‌شوند. شاید در ذهن آقای ترامپ، ایران جایی مثل پاناما، اردن یا مکزیک باشد که با بلوف یا تهدید، معمولا کوتاه می‌آمدند. هرچند الان مشاهده می‌کنیم حتی کشورهای کوچک هم با سیاست‌های آمریکا مقابله می‌کنند. آمریکایی‌ها و آقای ترامپ به‌خصوص در دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش باید متوجه باشند که وقتی می‌خواهند با ایران مذاکره کنند، باید در بالاترین سطح یک رویکرد طراحی کنند، باید از موضوع برابر و محترمانه اقدام کنند. مشخصا در مورد نامه اخیری که آقای ترامپ مدعی نوشتن و ارسال آن به مقام معظم رهبری شد که البته هنوز هیچ‌کس چنین نامه‌ای را ندیده است، نشان‌دهنده این است که آمریکا به چنین درکی نرسیده؛ زیرا براساس آنچه از متن این نامه نقل می‌شود، او در بخش مقدماتی و شروع از موضع احترام و مشارکت برای حل مشکلات منطقه و وارد شده و بلافاصله در قسمت دوم شروع به تهدید کرده است.
کسانی که به آقای ترامپ مشورت می‌دهند و سعی می‌کنند در رابطه با ایران رویکرد طراحی کنند، تاریخ و فرهنگ ایران و شخصیت ایرانی ندارند. آنها باید بدانند که تا زمانی که با لحن تحکم و از موضع تهدید رفتار کنند، حتما پاسخ محکمی دریافت می‌کنند. این به یک غرور ملی که ایرانی‌ها دارند و یک تاریخ تمدن طولانی برمی‌گردد. بنابراین بزرگ‌ترین اشتباه در رابطه با ایران، برخورد از موضع زور و تهدید است. در عین حال، ایرانی‌ها بسیار عاطفی و انسان‌دوست هستند و اگر کسی از روی محبت و با صداقت و برای کنار گذاشتن دشمنی‌ها اقدام کند، ایرانی‌ها بزرگوارانه حداکثر همکاری و همراهی را نشان می‌دهند. ایران بارها نشان داده همان‌طور که برای مقابله با تروریست هزینه می‌کند و محکم ایستاده‌، در جای خود برای آرامش منطقه تنش‌زدایی کرده است. چنان‌که با همین آمریکایی‌ها، سر مسأله افغانستان مذاکره مستقیم داشتیم، چون منافع مردم آنجا در ایجاد آرامش بود. همچنین ما با آمریکایی‌ها بر سر مسأله عراق مذاکره مستقیم داشتیم؛ چون منافع هر کشوری در با ثبات بودن وضع عراق بود. اکنون هم ثبات و امنیت در منطقه غرب آسیا می‌تواند منافع ما، آمریکا، اروپا و کشورهای عربی را تامین کند. به جای این رویکرد تهدیدآمیز اخیر آمریکا که البته بیشتر بلوف‌های افراد قمارباز است، اگر با ایران با احترام برخورد می‌شد، جایگاهش درک می‌شد، رویکرد همکاری‌جویانه‌ای اتخاذ می‌کردند و ضمن عمل به تعهدات‌شان در برجام برای رفع تحریم‌ها، مشخصا در بحث هسته‌ای وارد مذاکره می‌شدند، نتایج متفاوت از آنچه که الان هست، می‌شد اما مسلما تا زمانی که رویکرد اشتباه فعلی آمریکا در قبال ایران ادامه یابد، آمریکا نتیجه‌ای جز شکست در قبال مقاومت ایران نخواهند دید.