پدال/ داشبورد برخی خودروها به خاطر کاربردی بودن و برخی نیز به خاطر طراحی زیبا در یادها ماندگار می‌شوند. برای مثال داشبورد جگوار ای تایپ سری ۱ طراحی بسیار زیبایی داشت و استفاده از آن نیز حس خوبی را به راننده و سرنشین منتقل می‌کرد. البته هر از گاهی طراحان استفاده از عقل و منطق را کنار می‌گذارند و با نام خلاقیت و نوآوری به سراغ طرح‌هایی می‌روند که نتیجه‌ای جز شکست ندارند. از پانل‌های کنترل فضاپیما مانند گرفته تا پشت آمپرهای نصب شده در جاهای عجیب، نمونه‌های زیادی از داشبوردهای عجیب در دنیای خودرو وجود دارند و ما نیز تصمیم داریم در این نوشتار عجیب ترین داشبورد طراحی شده برای خودروها را معرفی کنیم. البته دقت داشته باشید فقط خودروهایی که وارد فاز تولید انبوه شده‌اند در این لیست حضور دارند.

عجیب ترین داشبورد طراحی شده برای خودروها
فیات مولتی پلا

فیات مولتی پلا نه تنها به خاطر داشبورد خود بلکه به دلیل هویت متمایز خود در لیست‌های زیادی حضور دارد. فیات هرگز مولتی پلا را در آمریکا عرضه نکرد اما این خودرو بنا به دلایل زیادی در دنیا مشهور شد. اولین نسل خودروی موردبحث بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ و با چهره‌ای حشره مانند عرضه شد به طوری که چراغ‌های جلوی اضافی بین کاپوت و شیشه جلو قرار داشت. طراحی مولتی پلا به گونه‌ای بود که انگار دو خودروی متفاوت به یکدیگر جوش داده شده‌اند. با اینکه داشبورد این خودرو به اندازه بدنه آن عجیب نبود اما بازهم طراحی خاص خود را به نمایش می‌گذاشت. دریچه‌های هوای زیاد، دکمه‌های بزرگ و متمایز و… باعث شده‌اند مولتی پلا در این لیست قرار گیرد.

استون مارتین لاگوندا

لاگوندا ترکیبی جالب از تکنولوژی‌های پیشرفته آن زمان و داستان‌های علمی تخیلی است و کابین آن نیز بیش از آنکه شبیه سدانی کلاسیک باشد به کاکپیت فضاپیما شباهت دارد. در قلب داشبورد این خودرو پشت آمپرهای دیجیتالی با چندین نمایشگر LED وجود دارند که سرعت، میزان سوخت و دیگر اطلاعات ضروری را نشان می‌دهند. فرمان خودرو نیز در جلوی داشبوردی زاویه‌دار قرار دارد و کلیت طراحی داشبورد تغییرات وسیعی را نسبت به سایر محصولات آن دوران استون مارتین نشان می‌دهد. اهرم جوی استیک مانند و نمایشگرهای کامپیوتری باعث شده‌اند داشبورد لاگوندا بیشتر شبیه بازی‌های ویدئویی باشد. البته که این سیستم‌های الکترونیکی بسیار دردسرساز بودند و حتی مکانیک‌ها و مهندسان استون مارتین نیز از چگونگی کارکرد آن‌ها اطلاعی نداشتند.

محصولات تسلا

کابین و داشبورد خودروهای تسلا در سراسر دنیا مشهور شده است. پشت فرمان این خودروها فقط داشبوردی یک دست و خالی وجود دارد و تقریباً تمامی کنترل‌ها در نمایشگر ۱۵ اینچی وسط داشبورد قرار گرفته‌اند. این اطلاعات و کنترل‌ها شامل سرعت شمار، سیستم تهویه، ناوبری و حالت‌های رانندگی است. تسلا تا حد امکان تلاش کرده داشبورد و کابین را ساده‌سازی کند. البته روی فرمان نیز برخی کنترل‌ها وجود دارد و که می‌توان از آن‌ها برای راهنمای چپ و راست و دستورات صوتی و کروز کنترل استفاده کرد. به این لیست باید تنظیمات آینه‌های جانبی، صدای سیستم صوتی و موقعیت فرمان را اضافه کرد.

وکتور W8 

وکتور W8 بر اساس مدل مفهومی W2 و بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ تولید شده است. این خودروی آینده‌نگرانه به موفقیت چندانی دست پیدا نکرد و اگرچه قول ظاهری شگفت‌انگیز و جذاب را داده بود اما تنها ۱۷ دستگاه از آن به فروش رسیدند و مشکلات فنی مانع کامیابی وکتور شدند. داشبورد دیجیتال این خودرو جلوتر از زمان خود بوده است. در این داشبورد از هواپیماها الهام گرفته شده است. داشبورد تمام دیجیتال وکتور W8 شامل عیب‌یابی کامل، داده‌های پرفورمنس و نشانگر هوشمند هواپیما مانند بوده است. راننده همچنان توانایی تنظیم دستی بوست توربو را داشته است. به دلیل پهنای زیاد و شکل غیرعادی، فضای زیاد و غیرعادی بین فرمان و در وجود داشته و داشبورد نیز خیلی به سمت جلو کشیده شده است.

کادیلاک آلانت

کادیلاک آلانت بین سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۳ تولید شد. داشبورد این خودرو توسط پینین فارینا طراحی شد و همین شرکت ایتالیایی مسئولیت بخش بدنه را نیز بر عهده داشت. پشت آمپرهای دیجیتالی به همراه دو نشانگر آنالوگ در میانه جزو ویژگی‌های داشبورد این خودرو هستند. همچنین داشبورد آلانت حس و حال جنگنده‌ها را تداعی می‌کند. دکمه‌های بسیار زیاد نیز شبیه یک ماشین‌حساب مهندسی هستند و تقریباً ۵۰ دکمه مختلف روی داشبورد وجود دارند. اگرچه وجود دکمه‌های فیزیکی در کابین خودروها امری مثبت است اما بسیاری از رانندگی این تعداد دکمه کابین آلانت را گیج کننده می‌دانند و با اینکه امکان سفارش داشبورد آنالوگ وجود داشته اما خریداران نمی‌توانستند از شر دکمه‌های فیزیکی خلاص شوند.

هامر H1

هامر H1 پهنای بسیار زیادی داشته هرچند فقط چهار نفر امکان تردد با آن را دارند و علت تمامی این ویژگی‌ها را می‌توان تولید بر پایه خودروی هاموی دانست. هامر H1 در سال ۱۹۹۲ روی خط تولید رفت و تا سال ۲۰۰۶ نیز در دسترس بود. این قدبلند چهار چرخ محرک و فول سایز از داشبوردی بسیار پهن سود برده و فضای بزرگی بین راننده و سرنشین دیده می‌شود که زیر آن پیشرانه، گیربکس و… قرار دارند. علیرغم طراحی عجیب، داشبورد H1 کاربری آسانی داشته و کل کنسول به سمت راننده خم شده و از دید سرنشین جلو پنهان است. البته برخی دکمه‌ها و کنترل‌ها در جای غیرعادی نصب شده‌اند و نمایشگرها نیز کارایی چندانی برای راننده ندارند.

سوبارو XT

این خودرو فقط به مدت ۶ سال تولید شد و طراحی متمایز آن از هواپیماها الهام گرفته بود. دکمه‌های سیستم‌هایی همچون تهویه مطبوع و همچنین چراغ‌ها بجای داشبورد روی ستون فرمان قرار داشتند و راننده می‌توانست بدون برداشتن دست خود از روی فرمان به آن‌ها دسترسی داشته باشد. مکانیسم ستون فرمان تلسکوپی نیز جزو ویژگی‌های برجسته کابین سوبارو XT بوده است. یکی از آپشن های این خودروی ژاپنی را می‌توان نمایشگر دیجیتالی دانست که شبیه بازی‌های ویدئویی است. البته طراحی غربیلک فرمان XT نیز جزو عجیب ترین های تاریخ است و پره‌های آن شبیه سلاح هستند.