/ خودروهای هیبریدی شارژی (به اختصار PHEV) به عنوان پلی برای عبور از مدل‌های بنزینی به مدل‌های تمام برقی تلقی می‌شوند. برخی افراد معتقدند این نوع خودروها از مزایای هر دو پیشرانه بنزینی و برقی بهره‌مند هستند، به همین خاطر آنها را به مدل‌های تمام الکتریکی ترجیح می‌دهند. از دید این دسته، خودروسازان باید به جای مدل‌های تمام الکتریکی، تولید را در دستور کار قرار دهند. این ایده اگرچه در نگاه نخست جالب به نظر می‌رسد، اما با مشکلات و چالش‌های متعددی همراه است. برخلاف تصور عموم ساخت یک خودروی هیبریدی شارژی با مشخصاتی مناسب دشوارتر از ساخت یک خودروی تمام برقی است.

چالش بزرگ: پیچیدگی فنی در طراحی و ساخت خودروهای هیبریدی شارژی
مشکل اصلی در ساخت خودروهای هیبریدی شارژی یا پلاگین هیبرید، پیچیدگی سیستم‌های فنی آنها ست. پیشرانه یک خودروی الکتریکی شامل موتور الکتریکی، باتری و سیستم شارژ می‌شود. اما در خودروهای هیبریدی شارژی به اجزای بیشتری نیاز است. در این نوع خودروها، اجزای قوای محرکه عبارتند از موتور درون‌سوز، موتور الکتریکی، باتری، سیستم شارژ داخلی، گیربکس و نرم‌افزاری پیشرفته برای مدیریت و هماهنگ‌سازی تمامی اجزای موجود. این ترکیب پیچیده، کارایی خودرو را تحت تأثیر قرار می‌دهد، از این رو بسیاری از مدل‌های هیبریدی شارژی عملکردی چندان روان ندارند.

آمار مشکلات خودروهای هیبریدی شارژی؛ بدتر از خودروهای برقی!
طبق بررسی‌های نشریه آمریکایی کنسیومر ریپورتس (Consumer Reports)، میزان مشکلات خودروهای هیبریدی شارژی با وجور بهبود قابل توجه نسبت به قبل، کماگان به طور میانگین ۷۰ درصد بیشتر از بنزینی است. جالب‌تر اینکه این رقم از میزان مشکلات خودروهای تمام برقی نیز بیشتر می‌باشد. برای مقایسه، خودروهای برقی ۴۲ درصد بیشتر از مدل‌های بنزینی مشکل دارند، ناگفته نماند در ارزیابی سال گذشته، مدل‌های هیبریدی شارژی ۱۴۶ درصد مشکل بیشتری نسبت به خودروهای بنزینی و هیبریدی‌ های استاندارد داشتند.

برای نمونه، خودروهایی مانند بی ام و X5، کیا اسپورتیج و لکسوس NX هیبریدی شارژی از نظر قابلیت اطمینان در حد متوسط هستند، اما نسخه‌های معمولی آنها عملکرد بهتری دارند. مزدا CX-90 هیبریدی شارژی هم که اخیراً عرضه شده، مشکلاتی از قبیل نقص در باتری هیبریدی، سیستم برقی و سامانه تهویه مطبوع دارد.

چرا خودروهای هیبریدی شارژی اینقدر پیچیده هستند؟
در حالی که خودروهای تمام برقی نیازی به هماهنگی بین موتور بنزینی و الکتریکی ندارند، در مدل‌های هیبریدی شارژی عملکرد دو سیستم متفاوت باید به‌ صورت همزمان هماهنگ شود. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها، مدیریت انتقال قدرت بین موتور الکتریکی و موتور درون‌سوز است. خودروهای هیبریدی شارژی این انتقال را باید به‌ گونه‌ای انجام دهند که کاملاً روان باشد تا راننده متوجه تغییر در عملکرد خودرو نشود.

همچنین این خودروها باید سیستم شارژ داخلی داشته باشند که برق AC خارجی را به برق DC موردنیاز برای باتری تبدیل کند. این یعنی علاوه بر پیچیدگی‌های مربوط به موتور بنزینی، باید تمامی سیستم‌های الکتریکی یک خودروی برقی را نیز در نظر گرفت. در نتیجه، تولید خودروهای هیبریدی شارژی یا پلاگین هیبرید همواره پیچیده‌تر از بنزینی است.

دلیل قیمت بالای خودروهای هیبریدی شارژی چیست؟
پیچیدگی در ساخت هیبریدی شارژی، طبیعتاً هزینه‌های تولید را نیز بالا برده است. در حالی که خودروهای هیبریدی معمولی از نظر قیمت به مدل‌های بنزینی نزدیک شده‌اند، پلاگین هیبریدی‌ ها همچنان گران‌قیمت هستند. برای مثال، قیمت مزدا CX-90 پلاگین هیبریدی حدود ۱۲ هزار دلار بیشتر از مدل بنزینی آن است. البته ۷۵۰۰ دلار از این مبلغ در صورت اجاره خودرو از طریق مشوق‌های مالیاتی جبران می‌شود.

طبق آمار بیزینیس اینسایدر، میانگین قیمت پلاگین هیبریدی در جولای گذشته حدود ۶۳ هزار دلار بوده؛ این رقم ۱۴ هزار دلار بیشتر از میانگین قیمت خودروهای جدید و ۴۴۰۰ دلار گران‌تر از میانگین قیمت برقی است.

آیا خودروسازان توانسته‌اند چالش‌های موجود را برطرف کنند؟
برخی شرکت‌ها مانند تویوتا، هیوندای، کیا و ب ام و موفق شده‌اند خودروهای هیبریدی شارژی بسیار خوبی تولید کنند. مدل‌هایی مانند شورولت ولت و ب ام و X5 PHEV نیز بازخوردهای مثبتی دریافت کرده‌اند. با این حال، بسیاری از خودروسازان همچنان در تلاش برای بهینه‌سازی سیستم‌های پلاگین هیبریدی خود هستند.

به عنوان نمونه خودروسازانی مثل ولوو، مزدا و استلانتیس ابتدا با مشکلاتی مواجه شدند، اما به‌ مرور این مشکلات را کاهش دادند. در مقابل، سوبارو کراس‌ترک پلاگین هیبریدی کاملاً شکست خورد، زیرا موتور برقی آن قدرت کافی برای استفاده مستقل را نداشت و موتور بنزینی تقریباً همیشه جور آن را می‌کشید!

خودروهای هیبریدی شارژی یک راهکار مفید اما پیچیده
با وجود تمام مشکلات، خودروهای پلاگین یک راهکار مفید برای کاهش مصرف سوخت و آلایندگی هستند. این نوع خودروها برای شارژ در خانه و افرادی که مسافرت‌هایی بالاتر از حد متوسط دارند، ایده‌آل محسوب می‌شوند.

اما همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم، ساخت یک خودروی پلاگین هیبریدی خوب، به‌ مراتب سخت‌تر از ساخت یک خودروی الکتریکی خوب است. برند هایی که بدون برنامه‌ریزی دقیق به تولید این نوع خودروها روی می‌آورند، با مشکلات زیادی روبرو خواهند شد. آینده نشان خواهد داد که کدام خودروسازان می‌توانند بر چالش‌های موجود بهتر غلبه کنند.