ایسنا/کاروان دانش‌آموزی ورزش ایران با کسب ٨۶ مدال در جایگاه پنجم جدول رده‌بندی ژیمنازیاد صربستان قرار گرفت.
 حضور موفق و پررنگ کاروان ورزشی ایران در المپیک جهانی دانش‌آموزان (ژیمنازیاد ۲۰۲۵) در صربستان، تنها یک اتفاق ورزشی نبود؛ بلکه بازتابی از یک «تغییر رویکرد بنیادین» در سیاست‌گذاری ورزش ایران است. در این دوره، کاروان ایران با کسب ٢٩ طلا، ٢٨ نقره و ٢٩ برنز توانست در بین کشورهای شرکت‌کننده جایگاهی قابل قبول کسب کند؛ اما آنچه بیش از مدال‌ها اهمیت داشت، سرمایه‌گذاری وزارت ورزش و جوانان بر بستر ورزش پایه و دانش‌آموزی بود.
اهمیت ورزش دانش‌آموزی در نظام ورزش ملی
در بسیاری از کشورها، مدارس آغازگر مسیر قهرمانی هستند. زیرساخت‌های ورزشی مدارس، کیفیت زنگ ورزش، حضور معلمان تربیت بدنی متخصص و برنامه‌ریزی آموزشی، نقشی حیاتی در شکل‌گیری نسل آینده ورزشکاران ایفا می‌کنند.
در ایران، تا سال‌های اخیر، ورزش مدارس بیشتر در حاشیه نظام آموزشی تعریف می‌شد و کمتر به آن به عنوان مزیت رقابتی ملی نگریسته می‌شد اما اکنون، با تأکید وزیر ورزش، می‌توان امیدوار بود ورزش دانش‌آموزی از حاشیه به متن منتقل شود. هر چند ضعف در امکانات ورزشی مدارس همچنان وجود دارد و ساعت حضور و امکانات دانش‌آموزان در مدارس کمبودهایی دارد.
بودجه ۲۸ میلیاردی برای تیم‌های دانش‌آموزی
اختصاص ۲۸ میلیارد تومان بودجه از سوی وزارت ورزش برای اعزام و آماده‌سازی تیم‌های دانش‌آموزی برای ژیمنازیاد، اقدامی کم‌سابقه بود که پیام روشنی برای جامعه ورزشی و آموزشی کشور داشت: "ورزش قهرمانی، بدون ریشه در مدارس، آینده‌ای نخواهد داشت."
این حمایت در کنار همکاری با وزارت آموزش‌وپرورش، نویدبخش آغاز دوره‌ای جدید از «هم‌افزایی نظام‌مند بین نهادهای آموزشی و ورزشی» است؛ دوره‌ای که در آن زنگ ورزش دیگر تنها یک ساعت فرعی در برنامه درسی نیست، بلکه به مثابه آزمایشگاه استعدادیابی، سلامت روانی و اجتماعی و آموزش مهارت‌های زندگی نوجوانان تعریف می‌شود.
نقاط ضعفی که باید برطرف شوند
اگرچه نتایج کاروان ایران چشمگیر بود، اما تحلیل دقیق مدال‌آوری‌ها نشان می‌دهد که توزیع رشته‌های ورزشی در بین دانش‌آموزان هنوز متوازن نیست. بخش عمده موفقیت‌ها در رشته‌هایی چون کشتی، شطرنج و تکواندو متمرکز بود؛ در حالی که در برخی رشته‌ها توفیق کمتری حاصل شد.
این مسئله بار دیگر نیاز به «آمایش سرزمینی ورزش دانش‌آموزی»، توسعه زیرساخت‌ها در مناطق کم‌برخوردار و تنوع‌بخشی به رشته‌های فعال در مدارس را گوشزد می‌کند. عدالت ورزشی نه تنها به معنای برابری در امکانات، بلکه به معنای فرصت برابر برای دیده شدن استعدادها در سراسر کشور است.
آینده ورزش ایران از مدارس می‌گذرد
با نگاهی به مسیر کشورهای موفق در المپیک‌ها، درمی‌یابیم که بخش مهمی از موفقیت‌های آن‌ها در بستر مدارس، مسابقات منطقه‌ای و استانی و سیستماتیک بودن فرایند استعدادیابی رقم خورده است. اگر ایران می‌خواهد در سال‌های آینده در میادین جهانی بدرخشد، باید از همین امروز روی مدارس، معلمان ورزش، تجهیزات و روحیه مشارکت دانش‌آموزان سرمایه‌گذاری کند.
احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان، بارها گفته است: «قهرمان‌سازی از مدرسه آغاز می‌شود.». ژیمنازیاد ۲۰۲۵ نخستین گام عملی برای تحقق این رویکرد بود؛ گامی که اگر ادامه یابد، می‌تواند آینده‌ای متفاوت برای ورزش ایران رقم بزند.