همشهری آنلاین/ علیرضا نجف‌زاده، مدیر پروژه «پایتخت ۷» از ماجرای ساخت کمپر ارسطو، شائبه دستمزد بازیگران، پیگیری موزه پایتخت و ادامه فصل آن گفت.  
علیرضا نجف‌زاده، مدیر پروژه «پایتخت ۷» از ادامه ساخت این سریال، ماجرای ساخت کمپر ارسطو و دیگر لوکیشن‌ها تا شائبه دستمزد بازیگران توضیح داد.

آقای نجف‌زاده آیا در این فصل از «پایتخت» از بازیگران بلاگر و اسپانسری استفاده شده؟
ما از ابتدا برای بازی در پروژه فراخوان اعلام کردیم. کلی بازیگر تئاتر و علاقه‌مند به بازیگری تست دادند، که این تعداد افراد بنا به نظر آقایان تنابنده و مقدم انتخاب شدند. تمام بازیگران قرارداد دارند و این پروژه به آنها دستمزد داده است. «پایتخت» پروژه معتبری است و هیچ کارگردانی آبروی خود را به چنین کاری گره نمی‌زند. باتوجه به نیاز قصه فصل هفت این انتخاب‌ها صورت گرفت، که خداروشکر انتخاب مناسبی بوده است.
همان سلیقه‌ای که پیش از این بازیگران «پایتخت» را انتخاب کرده بود، همان سلیقه هم این بازیگران را انتخاب کرده است. بدیهی است که همه دوست دارند برای شناخته شدن در این سریال حضور داشته باشند. ولی متاسفانه نیاز قصه محدود است و ما مجبوریم تعداد محدودی را انتخاب کنیم.
آیا برای ادامه ساخت فصل‌های «پایتخت» به قطعیت رسیده‌اید؟
سه ضلع مثلث یک پروژه باید در کنار هم قرار بگیرد، تا سریال ادامه پیدا کند. آن سه ضلع استقبال مخاطب، درخواست سازمان صداوسیما و پذیرش تیم سازنده است. در حال حاضر، مخاطب از سریال استقبال کرده و سازمان صداوسیما و تیم سازنده باید تصمیم بگیرند و برنامه‌ریزی کنند.
کاری که به تکرار می‌افتد، سختی‌های خاص خود را دارد. یکی از این سختی‌ها جمع کردن بازیگران اصلی در زمان واحد است. از آنجایی که بازیگران «پایتخت» هر کدام به تنهایی در فیلم‌ها و سریال‌ها به عنوان سوپر استار و نقش اول کار می‌کنند، جمع کردن این تعداد کار سختی است. بازیگران هم این سریال را دوست دارند و می‌دانند مردم از «پایتخت» استقبال می‌کنند. اگر هر کدام از این بازیگران می‌خواستند در شبکه نمایش خانگی یا سینما کار کنند، دستمزد بالایی را دریافت می‌کردند. اما از آنجایی که این سریال و مردم را دوست دارند و می‌دانند مخاطب از پخش این سریال استقبال می‌کنند، فرصت حضور در «پایتخت» را از دست نمی‌دهند. کاری هم که از دل برآید، بر دل می‌نشیند.

آقای نجف‌زاده چرا در این فصل از «پایتخت» پرداخت محدودی به بافت شمال شده؟
لوکیشن بنا به نیاز قصه انتخاب شده است. «پایتخت» همزمان در چهار استان کشور فیلمبرداری شده است. تیم تولید همزمان در استان‌های مازندران، تهران، اصفهان و خراسان رضوی حضور داشته است. به نظرم آماده‌سازی کمپر نسبت به آماده‌سازی ۱۰ لوکیشن دیگر سخت‌تر بود. کمپری که آماده‌سازی صفر تا صد آن با ما بود و یک شرکت قبول کرد تا بنا به نیاز قصه کمپر بسازد. این وسیله هم به لحاظ مالی و هم به لحاظ طراحی و زمانی بیشتر از سایر لوکیشن‌ها زمان برد.
کمپر ارسطو اولین اتوبوس کمپری است، که در ایران ساخته و پلاک شد، تا برای سریال مورد استفاده قرار گیرد. «پایتخت» هیچ‌وقت برای مخاطب کم فروشی نکرد. یکی از دلایل زمان بردن پیش تولید آن آماده‌سازی لوکیشنی بود، که صفر تا صد آن ساخته شد. یعنی ما در ابتدا با لوکیشن مخروبه مواجه بودیم، که در انتها مخاطب پشت صحنه‌های آن را خواهد دید. بنابراین، هر آنچه مخاطب در این سریال می‌بیند، صفر تا صد آن طراحی و آماده‌سازی شده است. هیچ‌چیز آماده‌ای از قبل نبوده است.
آیا طراحی کمپر ارسطو با هدف رونق گردشگری صورت گرفته؟
این وسایل سرمایه‌های سازمان صداوسیماست، که امیدوارم سازمان بتواند موضوع موزه «پایتخت» را که سال‌ها در آن صحبت می‌شود، عملی کند، تا لوکیشن‌ها و آکسسواری که در سریال استفاده شده، در موزه نگهداری شود. بنظرم «پایتخت» روند سریال‌سازی در ایران را یک قدم به جلو برد و متحول کرد. پروژه‌ای که بتواند در هفت فصل ساخته و با استقبال مخاطب همراه شود، حتماً باید بررسی و کارشناسی شود.
سازمان صداوسیما نظر مساعدی نسبت ساخت موزه «پایتخت» دارد. حتی با استاندار مازندران صحبت‌های اولیه شده است. بنظرم با مساعدت سیما فیلم و نظر استاندار مازندران می‌توان موضوع موزه را پیگیری کرد. قطعاً این موزه در حوزه گردشگری هم می‌تواند موثر باشد. تا پیش از پخش سریال، شاید مردم ایران کسانی را که اهل مازندران یا گیلان بودند، به اسم مردمان شمال یا رشت می‌شناختند. بنابراین، از موزه «پایتخت» می‌توان برای فضای گردشگری استفاده کرد.
در زمان فیلمبرداری بیشتر ایرانیان از اقصی نقاط دنیا به شیرگاه می‌آمدند، تا با بازیگران «پایتخت» عکس بگیرند. شما اگر وضعیت اکنون شیرگاه با ۱۴ سال قبل مقایسه کنید می‌بینید صنعت گردشگری آنجا رشد کرده است و بیشتر مردم بخاطر دیدن لوکیشن‌های «پایتخت» به آنجا می‌آیند و مردم شیرگاه هم میزبانان مهربانی برای بچه‌های پایتخت و مردم بودند و هستند.