پدال/ از طراحی جعبه‌ای و محافظه‌کارانه دهه ۹۰ میلادی تا خطوط تندوتیز و چهره‌ای تهاجمی در مدل ۲۰۲۶، با پدال همراه باشید تا سیر تکامل طراحی آئودی A6 طی سه دهه را بررسی کنیم.
 
اولین نسل آئودی A6 که ابتدا آئودی ۱۰۰ نام داشت، به‌طور رسمی در سال ۱۹۹۴ معرفی شد. این خودرو درواقع یک فیس‌لیفت از آئودی ۱۰۰ بود، اما خودروساز آلمانی نام آن را تغییر داده تا با شیوهٔ جدید نام‌گذاری شرکت هماهنگ شود؛ بنابراین A6 رسماً متولد شد و بین A4 کوچک‌تر و A8 پرچم‌دار که به‌تازگی معرفی شده بود، قرار گرفت. با نگاهی به زبان طراحی اولین نسل A6، واضح است که سبک طراحی خودرو رویکرد محافظه‌کارانه و کاربردی سدان‌های آلمانی اوایل دهه ۹۰ داشته است. این دورانی بود که آلمانی‌ها ترجیح می‌دادند خودروهایی ساده‌تر تولید کنند.

نمای بیرونی
آئودی A6 مدل ۱۹۹۴ فرم جعبه‌ای معمولی با خط سقف صاف داشت و این خودرو بیشتر کاربردی به نظر می‌رسید تا جذاب. حتی جلوپنجره هم بی‌آلایش به نظر می‌رسد و توسط چراغ‌های جلو هالوژن مستطیلی ساده احاطه شده است. این خودرو اصلاً تلاشی برای خودنمایی نداشت. در همین حال، پانل‌های بدنه نسبتاً صاف بودند و کمترین حجم‌پردازی در آن‌ها به کار رفته بود، درحالی‌که گلگیرها فقط کمی برجسته بودند. طبیعتاً در آن زمان، خودروها دی‌لایت نداشتند و بنابراین خبری از امضای نوری نبود.

سه دهه به جلو می‌رویم و در اینجا آئودی A6 مدل ۲۰۲۶ کاملاً جدید را داریم که به خودرویی بسیار شیک‌تر و پویاتر تبدیل شده است. فرم کوپه مانند و اوورهنگ‌های کوتاه باعث شده این خودرو هیچ شباهتی به نسل‌های قبلی خود نداشته باشد. جلوپنجره بزرگ، توسط چراغ‌های جلوی LED ماتریکسی تیزی احاطه شده است و به دنبال آن خطوط شخصیت جسورانه‌ای روی بدنه کشیده شده است. از لحاظ ابعاد، A6 جدید بسیار بزرگ‌تر شده است. این خودرو فاصلهٔ محوری ۲,۹۲۳ میلی‌متری دارد درحالی‌که این رقم در نسل اول ۲,۶۷۸ میلی‌متر بود. همچنین، خودروی ۲۰۲۶ از سپر تا سپر ۴,۹۹۱ میلی‌متر طول دارد، درحالی‌که طول جد بزرگ آن ۴,۷۹۸ میلی‌متر بود.

داخل
کابین A6 مدل ۱۹۹۴ همان چیزی است که از خودروهای لوکس دههٔ ۹۰ انتظار می‌رود. داشبورد طرح افقی با دکمه‌های فیزیکی، کنترل‌های چرخشی و آمپرهای آنالوگ دارد. پلاستیک‌ها نرم و درعین‌حال بادوام به نظر می‌رسیدند و تریم‌های بالاتر دارای تزئینات چوبی و چرمی به‌عنوان آپشن بودند درحالی‌که بیشتر نمونه‌ها با روکش پارچه‌ای عرضه می‌شدند. تکنولوژی‌های خودرو فقط در سیستم صوتی کاست، ساعت آنالوگ و سیستم تهویهٔ اتوماتیک سفارشی خلاصه می‌شد و هیچ صفحه‌نمایش بزرگ و هیچ سیستم ایمنی فعال پیشرفته‌ای وجود نداشت. از نظر راحتی، صندلی‌ها مناسب بودند اما گرم‌کن و تهویه را فراموش کنید چه رسد به ماساژور که در A6 جدید می‌بینیم.

سدان A6 جدید نمایشگرهای زیادی دارد و این طرح چندصفحه‌ای اساساً کابین را تعریف می‌کند. حتی سرنشین جلو نیز صفحه‌نمایش مخصوص به خود را دارد. سپس به متریال می‌رسیم که شامل چرم والکونا، چوب گردو و تریم آلومینیومی می‌شود که کاملاً حس و حال لوکسی دارد. تکنولوژی‌ها هم شامل تمام ویژگی‌های اتصالی امروزی، به‌روزرسانی از راه دور، سیستم صوتی سه‌بعدی B&O و حتی یک نمایشگر هدآپ واقعیت افزوده می‌شود.

پرفورمنس
مقایسهٔ پرفورمنس ازن دو خودرو درست نیست زیرا سه دهه باهم اختلاف دارند ولی صرفاً برای اطلاع، A6 جدید در آمریکا فقط با یک پیشرانهٔ ۳ لیتری V6 هیبریدی خفیف عرضه می‌شود که ۳۷۰ اسب بخار قدرت و ۵۵۰ نیوتن متر گشتاور دارد. آئودی A6 مدل ۲۰۲۶ با کمک سیستم چهارچرخ محرک کواترو، تنها در ۴.۷ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت می‌رسد که بسیار چشمگیر است. نزدیک‌ترین نسخهٔ نسل اول A6 به مدل امروزی، S6 پلاس است که با ۳۲۵ اسب بخار قدرت فقط در سال ۱۹۹۷ در اروپا عرضه شد. این مدل برای رسیدن به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت به حدود ۵.۵ ثانیه زمان نیاز داشت که برای سه دهه پیش رقم خوبی بود.

به‌طورکلی، آئودی A6 به‌عنوان خودرویی لوکس و قابل‌اطمینان ولی بدون خودنمایی متولد شد و توانست در بین رقبایی مثل مرسدس بنز E کلاس و ب‌ام‌و سری ۵ برای خود جایگاهی دست‌وپا کند. این داستان تا به امروز ادامه پیدا کرده ولی A6 جدید خودرویی کاملاً متفاوت از پدربزرگ سی‌سالهٔ خود است.