ایسنا/مادران فرانسوی برای تجمع مقابل کاخ الیزه در تاریخ ۱۵ ژوئن در حمایت از کودکان غزه فراخوان داده‌اند.

در مواجهه با کشتار کودکان فلسطینی، مادران در فرانسه خواستار راهپیمایی در ۱۵ ژوئن در مقابل کاخ الیزه شده‌اند تا خواستار تحریم رژیم صهیونیستی شوند و از «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه بخواهند که فورا برای توقف این فاجعه اقدام کند.

وبگاه خبری فرانسوی Politis درخواست مادران را به همراه لینکی برای کسانی که مایل به پیوستن به این ابتکار هستند، منتشر کرد. متن درخواست به شرح زیر است:

«ما مادران فرانسوی، متحد و مصمم، خواستار اتحاد برای پایان دادن به کشتار کودکان فلسطینی هستیم. زمان سخنرانی‌های بیهوده و خیال‌پردازی‌ها به پایان رسیده است. بنابراین، ما مادران، خواستار برگزاری راهپیمایی هستیم و از دولت فرانسه و شخص رئیس جمهور می‌خواهیم که فورا تمام اقدامات مشخص ممکن، از جمله اعمال تحریم علیه اسرائیل و رهبران آن، مطابق با تصمیمات دیوان بین‌المللی دادگستری، دیوان کیفری بین‌المللی و کنوانسیون پیشگیری و مجازات جرم نسل‌کشی را انجام دهد.

در ۲۴ مه ۲۰۲۵، دکتر آلاء النجار، متخصص اطفال در غزه، اجساد سوخته فرزندانش را که به بیمارستان النصر منتقل می‌شدند، دید. ۹ نفر از ۱۰ فرزند او توسط نیروهای اشغالگر اسرائیلی هنگام بمباران خانه‌شان کشته شده بودند. کوچکترین آنها تنها ۶ ماه داشت.

چطور یک مادر می‌تواند از چنین چیزی جان سالم به در ببرد؟ چه دنیایی می‌تواند تحمل کند که شاهد محروم شدن تمام مردم از فرزندانشان باشد، حتی تماشای پودر شدن آنها در خواب؟

از هفت اکتبر ۲۰۲۳، طبق گزارش سازمان ملل متحد:

-بیش از ۱۵۰۰۰ کودک توسط نظامیان اسرائیلی به شهادت رسیده‌اند و این رقم وحشتناک هر روز به طور متوسط ​​۲۵ کودک افزایش می‌یابد.

-بیش از ۳۴۰۰۰ کودک مجروح شدند، از جمله حداقل ۴۰۰۰ نفر که نیاز به قطع عضو داشتند، اغلب بدون بیهوشی.

-هزاران کودک مفقود شده‌اند و احتمالا زیر آوار مدفون شده‌اند.

-بیش از ۲۰ هزار کودک یتیم شده‌اند و در شرایط وخیمی زندگی می‌کنند، اغلب در خیابان‌ها و مجبورند از خودشان مراقبت کنند.

-به گزارش سازمان ملل، ۱۷ هزار کودک به دلیل قحطی تحمیل شده توسط نیروهای اسرائیلی که مانع از رسیدن کمک‌های بشردوستانه می‌شوند، در معرض خطر گرسنگی قرار دارند.

در حالی که سال ۲۰۲۲ یکی از خونین‌ترین سال‌ها برای کودکان فلسطینی بود، ۶۰۰ روز پس از جنگ فعلی، آنها به اولین قربانیان واقعی نسل‌کشی تبدیل شده‌اند.

ما از نادیده گرفتن آنچه اتفاق می‌افتد، خودداری می‌کنیم.

ما به هند رجب ۶ ساله فکر می‌کنیم که در حالی که فریاد کمک سر می‌داد و زیر اجساد خانواده‌اش در ماشین سوراخ سوراخ شده با ۳۳۵ گلوله گیر افتاده بود، به ضرب گلوله کشته شد، به امل و آدم فکر می‌کنیم و به تمام چهره‌ها، فریادها و اشک‌هایی که شب‌های ما مادران را تسخیر کرده است.

فقط کودکان مرده نیستند، کودکان دیگری هم هستند، کسانی که سعی در زنده ماندن دارند، بدون پا، بدون دست، بدون خانواده، کسانی که در تخت‌های بیمارستان از درد فریاد می‌زنند، کاملا سوخته با سوختگی درجه سه. کسانی که از مادرانشان، از مدارسشان جدا شده‌اند، در شوک ابدی، بدن‌هایشان می‌لرزد و چشمانشان رنگ‌پریده است. کسانی که بدون اتهام، بدون محاکمه، بدون ملاقات زندانی شده‌اند. کسانی که در سن ۱۳ سالگی شکنجه و مجبور به امضای اعترافات به زبانی که نمی‌دانستند، شده‌اند. کسانی که عمدا در مقابل دیدگان همه گرسنگی کشیده‌اند.

وجدان‌های ما چطور؟ صرف نظر از رنگ پوست، مذهب، جنسیت، طبقه اجتماعی یا دیدگاه‌های سیاسی‌مان، انسانیت ما با هر کودک فلسطینی دفن شده است.

محافظت از کودکان یک حق اساسی و یک تعهد بین‌المللی است اما نسل‌کشی که امروز توسط اسرائیل انجام می‌شود، به تهدید اصلی برای این حق و جان خود کودکان تبدیل شده است.

هیچ عذری برای کسانی که کودکان را می‌کشند وجود ندارد و کسانی که هیچ کاری برای متوقف کردن آن نمی‌کنند، در آن همدست هستند.

بیایید متحد شویم و به عنوان مادران، با هم راهپیمایی کنیم تا از امانوئل ماکرون بخواهیم که اقدامی ملموس و فوری برای پایان دادن به قتل عام کودکان فلسطینی انجام دهد.

بیایید همگی روز یکشنبه، ۱۵ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۳ بعد از ظهر، در پاریس ، روبروی کاخ الیزه، گرد هم آییم.

با لباس‌های سیاه و سفید؛ رنگ‌های سوگواری و خشم، همراه مادران، فرزندان، دوستان، همکاران و کالسکه‌های کودکان بیایید.

بدون شعار یا هیچ پرچمی، جز پرچم فلسطین.»