ورزش 3/رئال با هدایت ژابی آلونسو تحولی چشمگیر را تجربه کرده و از انتقادات به دلیل کم‌تحرکی در لیگ قهرمانان به یکی از بهترین تیم‌های جام جهانی باشگاه‌ها رسیده است.
 در گذشته، آمار نشان داد که رئال در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان مقابل آرسنال ۲۱.۲ کیلومتر کمتر از حریف دویده بود، آماری که نشان‌دهنده ضعف دفاعی، به‌ویژه در خط حمله، بود. اما با حضور ژابی، این مشکل برطرف شده است.
رویکرد پویا و پرتحرک ژابی، تغییر عادات بازیکنان و تأثیر ورود یک مربی جدید، باعث شده تا رئال درجام جهانی باشگاه‌ها با تمام توان ظاهر شود.

 در بازی مقابل بروسیا دورتموند در ورزشگاه مت‌لایف، رئال با ۲۳۷ پرس دفاعی (در مقایسه با ۱۷۸ پرس دورتموند) و در بازی مقابل یوونتوس با ۲۳۴ پرس، قدرت خود را نشان داد.
این شدت در نیمه اول بازی‌ها مشهود است، هرچند گرمای طاقت‌فرسای آمریکا و خستگی در نیمه دوم اثر می‌گذارد. ژابی به شدت از این رویکرد تهاجمی و انتقالات دفاعی سریع استقبال می‌کند. 
آردا گولر نمونه بارز این تغییر فرهنگی است. او در نیمه اول مقابل دورتموند ۴ توپ‌ربایی و ۴۸ پرس دفاعی داشت که از بهترین بازیکن حریف (اسونسون با ۳۲ پرس) بسیار بالاتر بود.

ژابی از کل تیم انتظار تلاش جمعی دارد، نه فقط از مهاجمان. در مقایسه با فصل گذشته لیگ قهرمانان، رئال در مرحله یک‌چهارم نهایی ۲۰۸.۷ کیلومتر دوید، در حالی که پاری‌سن‌ژرمن ۲۲۵.۴ کیلومتر ثبت کرد. اما در جام جهانی باشگاه‌ها، رئال با ۵۵۱ کیلومتر، تنها ۹ کیلومتر کمتر از پاری‌سن‌ژرمن و ۲.۷ کیلومتر کمتر از چلسی دویده و فاصله زیادی (۳۴.۷ کیلومتر) با فلومیننزه دارد.
این تحول در تمرینات شکل گرفته است. شدت تمرینات ژابی بی‌امان توصیف می‌شود. او حتی به ستارگانی مانند امباپه و آسنسیو سخت می‌گیرد و از هر پاس بی‌کیفیت انتقاد می‌کند. برخلاف آنچلوتی که نقش ناظر داشت، ژابی با دقت وسواس‌گونه‌ای تمرینات را طراحی و هدایت می‌کند. 
او در جریان بازی‌ها نیز با تنظیمات تاکتیکی در زمان‌های استراحت، رقبا را غافلگیر می‌کند. ژابی با این رویکرد، رئال را در زمانی کوتاه به تیمی پرانرژی و رقابتی تبدیل کرده است.