ایرنا/ معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل از کشت پنبه در هشت هزار و ۷۵۰ هکتار از اراضی منطقه مغان در شمال این استان خبر داد.

غفور آقایی گفت: کشت محصول پنبه در منطقه مغان که بسته به شرایط آب و هوایی از نیمه بهار شروع شده بود، پایان یافته و این محصول بر حسب سطح زیر کشت، به ترتیب در شهرستان‌های پارس‌آباد، اصلاندوز و بیله‌سوار مغان کشت شده است.

وی با اشاره به کاهش حدود ۳۵۰ هکتاری پنبه در منطقه مغان نسبت به سال گذشته و کاهش بیش از سه هزار و ۶۰۰ هکتاری سطح زیر کشت پنبه در استان اردبیل نسبت به دو سال پیش افزود: پیش‌بینی می شود که امسال ۳۴ هزار تن وش پنبه از مزارع پنبه استان برداشت شود.

معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل با پیش‌بینی آغاز روند برداشت پنبه بر اساس تاریخ کشت و شرایط آب و هوایی از دهه اول مهر ماه بیان کرد: روند برداشت به مدت سه ماه تا ماه نخست زمستان در منطقه ادامه می یابد.

وی پایین بودن قیمت خرید محصول پنبه و درآمد اقتصادی پایین در مقایسه با زراعت‌های رقیب، عدم پرداخت به موقع بهای وش خریداری شده توسط تاجران پنبه به دلیل پایین بودن نقدینگی و نابسامانی بازار، بالا بودن هزینه تولید پنبه از جمله هزینه کارگری در زمان برداشت، بالا بودن هزینه سموم در مرحله داشت، کمبود کمباین پنبه‌چین در استان ، مشکلات برداشت دستی از جمله کمبود کارگر و بالا بودن هزینه آن، واردات محلوج، نخ و الیاف با ارز دولتی در زمان برداشت را از جمله علل کاهش کشت این محصول ذکر کرد.

آقایی، محصول پنبه را گیاهی راهبردی و بسیار مهم در زنجیره ارزش غذایی و تولید کشاورزی عنوان کرد و ادامه داد: علاوه بر این این محصول با فعال سازی ۱۲ واحد کارخانه پنبه پاک کنی و یک واحد کارخانه ریسندگی فعال نقش موثری در چرخه اشتغال و اقتصاد استان اردبیل دارد.

وی با اشاره به افزایش عملکرد مزارع پنبه مغان از میانگین چهار تن در هر هکتار به پنج تا ۶.۵ تن در هر هکتار اضافه کرد: کشت پنبه در استان اردبیل به صورت کاملاً مکانیزه انجام شده و پس از کشت نیز علاوه بر چهار بار آبیاری و کوددهی، به طور میانگین ۱۰ بار سمپاشی انجام می شود.

معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل اضافه کرد: مبارزه با علف‌های هرز مزارع پنبه در استان اردبیل به صورت دستی و مکانیکی انجام می شود و مبارزه شیمیایی با آفات نیز، مهم ترین عملیات در کشت پنبه به شمار می رود که تاثیر مستقیمی در عملکرد تولید محصول دارد.

به گزارش ایرنا، هر چند که سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل اعلام کرده بود که سطح زیر کشت پنبه در این استان امسال چهار هزار و ۲۰۰ هکتار بیشتر از سطح کشت شده سال قبل برنامه‌ریزی شده، ولی بررسی آمار کشاورزی نشان می‌دهد که سطح زیر کشت این محصول در استان طی سال زراعی جاری ۳۵۰ هکتار کاهش یافته است.

کشت پنبه توسط کشاورزان و با مسئولیت خود آنها و تحت نظارت و حمایت اداره جهاد کشاورزی انجام می شود و همه ساله ارقام وارداتی از جمله مای، لیدر، امریکن ژنتیک، BA۱۰۱۰ کشت می شود.

یک هزار و ۱۰۰ نفر از بهره‌برداران کشاورزی استان اردبیل در امر کشت و زرع پنبه فعالیت دارند و در زمان برداشت محصول نیز، در هر یک هکتار مزرعه پنبه، ۴۰ نفر به عنوان کارگر روزمزد فعالیت می‌کنند.

بر اساس آمار موجود، زراعت پنبه در منطقه مغان به صورت مکانیزه کشت شده و مراحل داشت و برداشت محصول نیز به صورت نیمه مکانیزه یعنی ترکیبی از عملیات مکانیزه با ضریب ۲۷ درصد و دستی با ضریب ۷۳ درصد انجام می‌شود.

پنبه به عنوان یک گیاه صنعتی که طلای سفید هم نامیده شده، در طیف وسیعی از بخش‌های اقتصادی مورد استفاده قرار می‌گیرد و این محصول به علت ایجاد پنج شغل جانبی به ازای هر یک شغل در بخش کشت، دارای اهمیت فراوانی در بخش اشتغال و اقتصاد است.

پنبه از مهم‌ترین محصولات کشاورزی است که علاوه بر تامین مواد اولیه صنایع نساجی و روغن‌کشی، در اشتغال‌زایی نیز نقش مهمی ایفا می‌کند و کمتر محصول کشاورزی از نظر قابلیت ایجاد ارزش افزوده و تنوع فرآورده هم‌ردیف پنبه است.

اراضی زراعی دشت مغان در شهرستان پارس‌آباد، اصلاندوز و بیله‌سوار مهم‌ترین مناطق کشت پنبه در استان اردبیل به شمار می‌رود و به علت شرایط آب و هوایی مناسب، کشت پنبه از سال‌های دور در این منطقه رواج دارد.

۱۲ کارخانه پنبه‌کنی در منطقه وجود دارد که علاوه بر خرید توافقی، محصول خریداری شده را پس از فرآوری و تصفیه اولیه و تبدیل کردن به محلوج و دانه پنبه، به بازارهای هدف و کارخانه‌های نساجی و روغن‌کشی ارسال می‌کنند.

کشت پنبه در منطقه مغان سابقه طولانی دارد و این زراعت در حفظ مرغوبیت خاک زراعی و کاهش جمعیت حشرات، کنترل آفات و بیماری ها نقش بسیار مهمی دارد.

در سال‌های گذشته سطح زیر کشت پنبه در منطقه مغان تا سقف ۲۰ هزار هکتار نیز افزایش یافته بود ولی به علت جایگزین شدن محصولات دیگر و مقرون به صرفه نبودن تولید، سطح زیر کشت این محصول در سال‌های گذشته کاهش یافت.