آخرین خبر/ «جهاندیده بسیار گوید دروغ»: کسی که دنیا را دیده باشد ، تجربه بسیار کسب کرده ، خاطرات زیادی را شنیده است و برای همین است که وقتی می‌خواهد از تجربیات خود صحبت کند ، راست و دروغ را با هم قاطی می‌کنند و یک روایت ناخالص را بیان می‌کنند ، این ضرب المثل مثل ضرب المثل «لاف در غربت زدن » می‌ماند ، اصل این بیت در گلستان سعدی است:

غریبـی گرت ماست پیش آورد

دو پیمانه آبست و یک چمچه دوغ

گر از بنده لغوی شنیدی مرنج

جــهـانـدیـده بــســیـار گـویـد دروغ

استاد زرین کوب در این باره می‌نویسد:« جهاندیده بسیار گوید دروغ،امّا سعدی این را می‌دانست که این دروغ‌ها ناظر به فریب خلق نیست ، ناظر به سرگرم کردن یاران است و نه از مقوله‌ی کذب ؛ بلکه از مقوله‌ی شعر و قصه باید شمرده شود ، با تمام زیبای‌ها و دلنوازی‌ها که در شعر و قصه‌هاست »