عصر ایران/ نیروهای مسلح روسیه به تازگی به یک پلتفرم جدید، چند منظوره و بدون سرنشین مجهز شده اند که به طور خاص برای کاربردهای نظامی طراحی شده است. به رغم ظاهر ساده اش، این وسیله نقلیه به نام زوبیلو (Zubilo) توانایی هایی بیشتر از آن چه به چشم می آید را ارائه می کند.

به گفته رمدیزل، شرکت توسعه دهنده زوبیلو، نیروهای نظامی روسیه در حال آماده شدن برای استفاده از این وسیله نقلیه در ماه آوریل هستند. از جمله این نیروها می توان به بخش های مهندسی، دیده وری و تهاجمی اشاره کرد. این نیروها زوبیلو را طی ماموریت های واقعی در جنگ با اوکراین آزمایش خواهند کرد و انتظار می رود مدل های بعدی بر اساس بازخوردهای آنها اصلاح شوند.

زوبیلو نه یک نفربر زره پوش، نه یک ربات و نه یک وسیله نقلیه بدون سرنشین نظامی عادی است. در عوض، به عنوان پلتفرمی عمل می کند که اجزا مختلف را می توان بر اساس نیازهای منحصر به فرد نیروهای نظامی به آن افزود. با استفاده از زوبیلو، نیروهای نظامی روسیه قرار است وسیله نقلیه ای با قابلیت های مختلف را دریافت کنند.

ویژگی های زوبیلو

هر جنبه ای از زوبیلو می تواند در معرض تغییرات اساسی قرار بگیرد. مدل استاندارد به پیشرانه ای 350 اسب بخاری مجهز است که می تواند دستیابی به بیشینه سرعت 100 کیلومتر بر ساعت در جاده های عادی و عبور از شیب های 30 درجه در مسیرهای خارج جاده ای را ممکن کند.

با وزن حدود 16 تن که بیشتر به دلیل زره بیرونی آن است، زوبیلو می تواند تقریبا 3 تن بار را حمل کند. اما ظرفیت حمل بار می تواند با توجه به نصب ماژول جنگی متفاوت باشد، که ظرفیت حمل بار را کاهش می دهد یا بالعکس.

زره مورد استفاده در زوبیلو می تواند در قسمت جلو در برابر گلوله های 30 میلیمتری مقاومت کند. فراتر از فرآیند تولید اقتصادی و ساده، زوبیلو در اصل روی شاسی کاماز شکل گرفته است. این یکپارچگی کامل با آیتم های تولید انبوه و پشتیبانی لجستیکی عالی عاملی کلیدی برای طراحان بود.

برای هر وسیله نقلیه بدون سرنشین کنترل از راه دور انجام ماموریت های انتحاری نقشی مهم محسوب می شود. با این وجود، پس از انفجار همواره تخریب و نابودی کامل رخ نمی دهد و اغلب تعمیر یا جداسازی قطعات باقی مانده امکان پذیر است. این مساله درباره زوبیلو نیز صادق است.

کنترل زوبیلو

هدایت یک وسیله نقلیه بدون سرنشین کنترل از راه دور می تواند وظیفه پیچیده ای باشد، به ویژه اگر ارتباط راه دور بی نقص تنها تا حدود 10 کیلومتر امکان پذیر باشد. این فاصله می تواند در شرایطی که جنگ رادیویی-الکتریکی غالب است، به شدت کاهش یابد. با این وجود، زوبیلو به گونه ای مهندسی شده تا با مکانیسم های کنترل جایگزین که به ارتباطات رادیویی متکی نیستند، بر این مشکل غلبه کند.

از جمله این گزینه ها می توان به توانایی انتقال سیگنال از طریق یک مینی پهپاد که به طور مستقیم از زوبیلو به پرواز در می آید، اشاره کرد. روش های مختلف انتقال داده از جمله پرتو لیزر، لرزش های آکوستیک یا کابل سنتی قابل استفاده هستند.

افزون بر این، زوبیلو بستری دوستدار پهپاد است. یکی از سازگاری های قابل توجه این وسیله نقلیه تبدیل شدن آن به پلتفرمی برای پهپادهای نظامی دیگر است. به لطف زره قوی و ظرفیت بار بالای خود، زوبیلو می تواند باتری های بزرگی را حمل کند. از این باتری ها می توان برای شارژ وسایل نقلیه بدون سرنشین کنترل از راه دور دیگر استفاده کرد. به عنوان نمونه، این می تواند عملیات مداوم پهپادهای شناسایی بدون نیاز به بازگشت مکرر به پایگاه برای شارژ مجدد را تسهیل کند.  

رساندن مهمات، حمل و نقل بار، و تخلیه مجروحان از دیگر مواردی هستند که انجام آنها با کمک زوبیلو ممکن می شود.

سلاح دوقلو 23 میلیمتری زد یو-23-2

زوبیلو برای نخستین بار در نمایشگاه ارتش 2023 روسیه در معرض دید عموم قرار گرفت. در این نمایشگاه یک سلاح دوقلوی ضد هوایی 23 میلیمتری زد یو-23-2 روی آن نصب شده بود. این سلاح شامل دو توپ اتوماتیک کالیبر 23 میلیمتری می شود.  

زد یو-23-2 در درجه نخست برای اهداف دفاع هوایی، به ویژه هدف قرار دادن هواپیماها و هلیکوپترهایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند، استفاده می شود. اندازه جمع و جور و قابلیت تحرک، آن را به گزینه ای خوب هم برای عملیات ثابت و هم متحرک تبدیل می کند.