شرق/متن پیش رو در شرق منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

در راستای تحلیل تأثیر انتخابات آمریکا بر سیاست خارجی مسعود پزشکیان، عباس عبدی در گفت‌وگویی با «شرق»، تحلیل خود را با تشبیه فضای سیاست داخلی و خارجی ایران به مسابقات ورزشی پیش می‌برد و پیرو آن باور دارد: «هنگامی که می‌خواهیم با تیم دیگری مسابقه دهیم، در درجه اول باید خودمان خوب بازی کنیم و بهترین ترکیب، مربی و تاکتیک را به کار بگیریم». به گفته این تحلیلگر سیاسی، «در مرحله بعد بدمان نمی‌آید که بازیکنان خوب آنان غایب باشند یا تیم‌شان اختلاف‌های داخلی و مدیریتی داشته باشد. در هر حال، میان این دو حالت باید تمام تأکید خود را بر بهبود وضعیت تیم خودی گذاشت، سپس طراحی نحوه مواجهه با تیم مقابل».

با چنین قرائتی، این روزنامه‌نگار تأکید دارد: «اگر این‌گونه نگاه کنیم، مسئله ما در درجه اول، نه ترامپ است و نه هریس. مسئله ما داخلی است»؛ چرا‌که از منظر عبدی، «هنوز وفاقی، نه در سطح ساختار سیاسی و نه با جامعه شکل نگرفته است. بنابراین هر‌‌کدام از آن دو (ترامپ/ هریس) که بیایند، به دنبال مقابله با ایران و کسب حداکثر امتیاز هستند». در مجموع این فعال سیاسی نتیجه می‌گیرد: «اگر در داخل ضعیف باشیم، آمریکایی‌ها هرگونه که بتوانند مقابله می‌کنند و اگر نه، تفاهم را ترجیح خواهند داد». ‌

عبدی، ذیل بازتبیین گفته‌های پیشین خود درباره برجام و دولت روحانی که عنوان کرده بود‌ «پیش از هر مذاکره‌ای، باید فضای داخل را مساعد کرد» و طرح این پرسش که آیا درباره دولت پزشکیان هم گزاره مذکور صدق می‌کند یا برعکس‌ باید با دیپلماسی به فکر تلطیف و تعدیل در داخل بود؟ ضمن آنکه فضای ‌کنونی منطقه و جهان متفاوت از سال ۹۲ است، صرفا به بیان این جمله اکتفا می‌کند که‌ «معنای وفاق همین است که باید در داخل حکومت و با مردم درباره موضوع روابط خارجی نوعی وفاق پیش آید و بر همین اساس نیز تداوم یابد». در نتیجه از دید او، «اگر بخواهیم روابط خارجی را به چماق در داخل تبدیل کنیم، به سرنوشت برجام دچار خواهیم شد».

عبدی در پاسخ به پرسش دیگری ناظر بر تحولات یک‌ سال‌ اخیر خاورمیانه که سایه جنگ ایران و اسرائیل هم بر آن سنگینی می‌کند و اینکه در کل روی‌ کار آمدن ترامپ یا هریس چه سمت و سویی به تنش تهران و تل‌آویو می‌دهد و آیا هریس به آتش‌بس می‌اندیشد و ترامپ درصدد دامن‌زدن به بحران خواهد بود یا روند دیگری شکل خواهد گرفت؟ بر «عدم قطعیت» تمرکز دارد و تصریح می‌کند: «من نمی‌دانم چگونه یک ایرانی در سطح من می‌تواند به این پرسش بسیار تخصصی پاسخ دهد؟»؛ چون به عقیده او، «همه پاسخ‌ها در حد آخرین مطلبی است که از یک جا خوانده یا شنیده شده است. از این حیث، ‌کسانی که در ایران بتوانند تا این حد تخصصی در‌باره تحولات آمریکا یا کشوری مشابه نظر دهند، خیلی کم هستند».