اعتماد/ «چیزی که پذیرفتنی نیست زیاده‌خواهی و بدعهدی است» عنوان یادداشت روز در روزنامه اعتماد به قلم جعفرگلابی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

ظاهرا مشکل اصلی ما در لحظه زندگی کردن است، به نظر می‌رسد احتمالا افزون بر حکومت، مخالفان هم چندان التفاتی به سوابق و لواحق رفتار و روش و منش خود ندارند. اگر نوع مواجهه حاکمیت با مردم و حادثه‌های گوناگون از وزانت و آینده‌اندیشی لازم برخوردار بود در حال حاضر که یک آدم نامتعارف در مصدر قدرت امریکا قرار گرفته است چه بسا ایران در معرض ادبار یا اقبال او قرار نداشت که چهره عبوس کند و به زبان تهدید با مردم ایران سخن براند. به عبارت دیگر دلیلی ندارد که در دنیای پرآشوب کنونی اصحاب تکبر و تجاوز ما را وسط هر منازعه‌ای بیندازند و دروغ و راست ببافند و هر اتهامی را متوجه ایران بافرهنگ کنند. احتمالا اکثریت مردم ایران مایلند که طرف حق منازعات بایستند و با ستمگر مخالفت کنند ولی خوش دارند و حق دارند که این معنا زندگی‌شان رابه تلاطم‌های مداوم گرفتار نکند. اگر طی سال‌های متوالی به نظرات دلسوزان مشفق و مصلح توجه می‌شد و حرکت‌ها و موضع‌گیری‌ها و تصمیم‌ها با ملاحظه احوال مردم صورت می‌گرفت و همواره براساس معدل ذهنیات و طاقت و فهم و باورهای ملت رفتار می‌شد قطعا در برابر زیاده‌خواهان عکس‌العمل ایرانیان کاملا مشخص بود. در این صورت به محض انتشار بخشنامه ارباب رعیتی رییس‌جمهور امریکا علیه ایران، مردم به صورت خودجوش به خیابان‌ها می‌آمدند و از حاکمیت می‌خواستند که در برابر چنین رفتار متکبرانه‌ای ذره‌ای انعطاف به خرج ندهد و ثابت کند که عرصه ایران عرصه سیمرغ است و مجال جولان خودشیفتگان نامتعارف نیست، ولی حالا چرا باید در چنین موقعیت روشنی برخی مدعیان دانایی حتی به سفیدشویی فردی که احوالش پیش جهان شناخته شده و از ملکات بلند انسانی بویی نبرده است، بپردازند؟ هر چند کاخ سفید در برابر حساسیت درست ابراز شده از سوی ایرانیان میهن‌دوست عقب‌نشینی و اعلام کرد که منظور بخشنامه رییس‌جمهور خلع سلاح ایران نبوده است ولی متن امضا شده موجود است و عین عبارت، «مقابله با سلاح‌های غیرمتقارن و متعارف» خود را نشان می‌دهد. معنای خطرناک این دستور غیرقانونی چیزی جز سپر انداختن نیروهای مسلح ایرانی و علامت آشکار به هر بدخواهی برای تعرض به خاک مقدس ایران نیست. مگر در چنین ساحت کلیدی که امنیت مردم به آن گره خورده است، می‌شود با کلمات بازی کرد؟ مگر کشور ما بزرگی و اقتدار و حدود مرزهای خود را مفت به دست آورده که حالا آن را درمعرض زیاده‌طلبی و جسارت یک قانون‌شکن هوس‌باز قرار بدهد؟ متاسفانه در این زمینه مسوولان رسانه‌ای خوب عمل نکردند و مردم را در جریان واقعیت مواضع ترامپ قرار ندادند! کدام ایرانی واقعی و وطن‌دوست است که در جهان پرآشوب کنونی به خلع از سلاح‌های متعارف نیروهای مسلح رضایت بدهد؟ معنای رضایت به این نقص اساسی در ارکان دفاعی و بازدارنده کشور این است که رقیبان منطقه‌ای به یکه‌تازی  علیه مرزهای ایران طمع کنند، داعش‌ها سر برآورند و تا خانه‌های ایرانیان غیور دست درازی کنند و نیروهای مسلح چیزی جز تفنگ‌های سبک برای دفاع از مردم خود نداشته باشند. کاش رسانه‌های مرتزق از جیب مردم هوش و ذکاوت و احساس مسوولیت و دانش اطلاع‌رسانی داشتند و مردم را بدون شعار دادن در جریان امور قرار می‌دادند. آیا ما آن‌قدر از دانستن سیاست معذور شده‌ایم که متوجه نشویم چه کسی فریبکاری می‌کند و زیر میز مذاکره می‌زند؟ ترامپ با شروط نامتعارف و غیرقانونی خود عملا و از ابتدا اتاق مذاکره را ترک کرد. فرض کنیم جمهوری اسلامی قبل از شروع مذاکره دستور بدهد که همه مقدمات تولید سلاح هسته‌ای فراهم شود آیا این معنایی جز بلاموضوع شدن مذاکره دارد؟ اگر قرار باشد ما سلاح هسته‌ای داشته باشیم دیگر مذاکره بر سر پرونده هسته‌ای چه معنایی دارد؟ و اگر امریکا تحریم‌ها را شدت می‌بخشد دیگر مذاکره چه معنایی جز باجی که از ایران می‌خواهد، دارد؟ نکته بسیار مهم و اساسی این است که اگر طبق گفته آقای ترامپ دغدغه اصلی امریکا فقط سلاح هسته‌ای ایران است و باز هم به قول خودش اثبات این معنا خیلی ساده است، اساسا چه نیازی به تهدید و تسری موضوع به حوزه‌های دیگر و حتی مذاکره است؟ آقای ترامپ اگر صداقت داشت اعلام می‌کرد که به محض اعلام صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران از سوی آژانس بین‌المللی اتمی او دستور لغو همه تحریم‌ها را صادر خواهد کرد. آژانسی که مرجع اصلی رسیدگی به مسائل هسته‌ای همه کشورهاست و بر آن اجماع جهانی وجود دارد. در هر حال باید عنوان کنیم که ما نباید در شرایط کنونی قرا می‌گرفتیم ولی با هر مقدمه‌ای و با هر میزان از تقصیرات صورت گرفته نمی‌توانیم سپر بیفکنیم و ملک عزیز خویش را در معرض تاراج بدخواهان قرار بدهیم.  اگر امروز با ترک میز مذاکره ازسوی امریکا دلار جهش ۳۰ هزار تومانی پیدا کرده است مطمئن باشیم که در صورت انفعال و سستی و ترس و تهور بلاوجه و عدم توجه به مبانی مردم‌سالاری  و  استحکام  داخلی  نرخ ارزها پرواز بلندتری پیدا  خواهد کرد.